Skip to main content

Text 39

Text 39

Devanagari

Devanagari

आस्ते स्थाणुरिवैकत्र दिव्यं वर्षशतं स्थिर: ।
वासुदेवे भगवति नान्यद्वेदोद्वहन् रतिम् ॥ ३९ ॥

Text

Texto

āste sthāṇur ivaikatra
divyaṁ varṣa-śataṁ sthiraḥ
vāsudeve bhagavati
nānyad vedodvahan ratim
āste sthāṇur ivaikatra
divyaṁ varṣa-śataṁ sthiraḥ
vāsudeve bhagavati
nānyad vedodvahan ratim

Synonyms

Palabra por palabra

āste — remains; sthāṇuḥ — immovable; iva — like; ekatra — in one place; divyam — of the demigods; varṣa — years; śatam — one hundred; sthiraḥ — steady; vāsudeve — unto Lord Kṛṣṇa; bhagavati — the Supreme Personality of Godhead; na — not; anyat — anything else; veda — did know; udvahan — possessing; ratim — attraction.

āste — permanece; sthāṇuḥ — inmóvil; iva — como; ekatra — en un lugar; divyam — de los semidioses; varṣa — años; śatam — cien; sthiraḥ — estable; vāsudeve — al Señor Kṛṣṇa; bhagavati — la Suprema Personalidad de Dios; na — no; anyat — nada más; veda — conocía; udvahan — poseyendo; ratim — atracción.

Translation

Traducción

In this way he stayed immovable in one place for one hundred years by the calculation of the demigods. After this time, he developed pure devotional attraction for Kṛṣṇa, the Supreme Personality of Godhead, and remained fixed in that position.

De esa forma, permaneció inmóvil en un mismo lugar durante cien años de los semidioses. Pasado ese tiempo, nació en él una atracción devocional pura por Kṛṣṇa, la Suprema Personalidad de Dios, y se mantuvo fijo en esa posición.

Purport

Significado

bahūnāṁ janmanām ante
jñānavān māṁ prapadyate
vāsudevaḥ sarvam iti
sa mahātmā sudurlabhaḥ
bahūnāṁ janmanām ante
jñānavān māṁ prapadyate
vāsudevaḥ sarvam iti
sa mahātmā sudurlabhaḥ

“After many births and deaths, he who is actually in knowledge surrenders unto Me, knowing Me to be the cause of all causes and all that is. Such a great soul is very rare.” (Bg. 7.19) Vāsudeva, the Supreme Personality of Godhead, Kṛṣṇa, is everything, and one who knows this is the greatest of all transcendentalists. It is stated in Bhagavad-gītā that one realizes this after many, many births. This is also confirmed in this verse with the words divyaṁ varṣa-śatam, “one hundred years according to the calculation of the demigods.” According to the calculations of the demigods, one day (twelve hours) is equal to six months on earth. A hundred years of the demigods would equal thirty-six thousand earth years. Thus King Malayadhvaja executed austerities and penances for thirty-six thousand years. After this time, he became fixed in the devotional service of the Lord. To live on earth for so many years, one has to take birth many times. This confirms the conclusion of Kṛṣṇa. To come to the conclusion of Kṛṣṇa consciousness and remain fixed in the realization that Kṛṣṇa is everything, as well as render service unto Kṛṣṇa, are characteristics of the perfectional stage. As said in Caitanya-caritāmṛta (Madhya 22.62), kṛṣṇe bhakti kaile sarva-karma kṛta haya: when one comes to the conclusion that Kṛṣṇa is everything by worshiping or by rendering devotional service unto Kṛṣṇa, one actually becomes perfect in all respects. Not only must one come to the conclusion that Kṛṣṇa is everything, but he must remain fixed in this realization. This is the highest perfection of life, and it is this perfection that King Malayadhvaja attained at the end.

«Después de muchos nacimientos y muertes, aquel que verdaderamente posee conocimiento se entrega a Mí, sabiendo que Yo soy la causa de todas las causas y de todo lo que existe. Esa gran alma es muy difícil de encontrar» (Bg. 7.19). Vāsudeva, la Suprema Personalidad de Dios, Kṛṣṇa, lo es todo, y el que sabe eso es el más grande de los trascendentalistas. En el Bhagavad-gītā se afirma que esto se puede comprender después de muchísimas vidas. Lo mismo se confirma en este verso con las palabras divyaṁ varṣa-śatam («cien años de los semidioses»). Un día (doce horas) de los semidioses equivale a seis meses en la Tierra. Cien años de los semidioses vendrían a ser treinta y seis mil años terrestres. Tenemos entonces que el rey Malayadhvaja ejecutó austeridades y penitencias durante treinta y seis mil años. Pasado ese tiempo, quedó fijo en el servicio devocional del Señor. En la Tierra, para vivir tantos años, hay que nacer muchas veces. Esto confirma la conclusión de Kṛṣṇa. Llegar a la conclusión consciente de Kṛṣṇa, permanecer fijo en la comprensión de que Kṛṣṇa lo es todo, y ofrecer servicio a Kṛṣṇa, son características del estado de perfección. Como se dice en el Caitanya-caritāmṛta (Madhya 22.62): kṛṣṇe bhakti kaile sarva-karma kṛta haya. Aquel que, adorando a Kṛṣṇa u ofreciéndole servicio devocional, llega a la conclusión de que Kṛṣṇa lo es todo, alcanza la verdadera perfección en todo aspecto. No solo hay que llegar a la conclusión de que Kṛṣṇa lo es todo, sino que hay que permanecer fijo en esa comprensión. Esa es la perfección más elevada de la vida, la perfección que obtuvo finalmente el rey Malayadhvaja.