Skip to main content

Text 24

Text 24

Devanagari

Devanagari

स्तनौ व्यञ्जितकैशोरौ समवृत्तौ निरन्तरौ ।
वस्त्रान्तेन निगूहन्तीं व्रीडया गजगामिनीम् ॥ २४ ॥

Text

Texto

stanau vyañjita-kaiśorau
sama-vṛttau nirantarau
vastrāntena nigūhantīṁ
vrīḍayā gaja-gāminīm
stanau vyañjita-kaiśorau
sama-vṛttau nirantarau
vastrāntena nigūhantīṁ
vrīḍayā gaja-gāminīm

Synonyms

Palabra por palabra

stanau — breasts; vyañjita — indicating; kaiśorau — new youth; sama-vṛttau — equally round; nirantarau — fixed close, side by side; vastra-antena — by the end of the sārī; nigūhantīm — trying to cover; vrīḍayā — out of shyness; gaja-gāminīm — walking just like a great elephant.

stanau — senos; vyañjita — indicando; kaiśorau — juventud reciente; sama-vṛttau — iguales y redondos; nirantarau — muy juntos, el uno contra el otro; vastra-antena — con el extremo del sārī; nigūhantīm — tratar de cubrir; vrīḍayā — por timidez; gaja-gāminīm — caminar como un gran elefante.

Translation

Traducción

With the end of her sārī the woman was trying to cover her breasts, which were equally round and well placed side by side. She again and again tried to cover them out of shyness while she walked exactly like a great elephant.

Con el extremo del sārī, la mujer trataba de cubrirse los senos, redondos y perfectamente simétricos. La timidez hacía que tratase de cubrirlos una y otra vez, mientras caminaba como un gran elefante.

Purport

Significado

The two breasts represent attachment and envy. The symptoms of rāga and dveṣa (attachment and envy) are described in Bhagavad-gītā (3.34):

Los dos senos representan el apego y la envidia. Estas características, rāga y dveṣa (apego y envidia), se describen en el Bhagavad-gītā (3.34):

indriyasyendriyasyārthe
rāga-dveṣau vyavasthitau
tayor na vaśam āgacchet
tau hy asya paripanthinau
indriyasyendriyasyārthe
rāga-dveṣau vyavasthitau
tayor na vaśam āgacchet
tau hy asya paripanthinau

“Attraction and repulsion for sense objects are felt by embodied beings, but one should not fall under the control of senses and sense objects because they are stumbling blocks on the path of self-realization.”

«Existen principios para regular el apego y la aversión relacionados con los sentidos y sus objetos. No hay que caer bajo el control de ese apego y esa aversión, pues son grandes obstáculos en el sendero de la autorrealización».

These representatives of attachment and envy are very much unfavorable for advancement in spiritual life. One should not be attracted by the breasts of young women. The great saint Śaṅkarācārya has described the breasts of women, especially young women, as nothing but a combination of muscles and blood, so one should not be attracted by the illusory energy of raised breasts with nipples. They are agents of māyā meant to victimize the opposite sex. Because the breasts are equally attractive, they are described as sama-vṛttau. The sex impulse remains in an old man’s heart also, even up to the point of death. To be rid of such agitation, one must be very much advanced in spiritual consciousness, like Yāmunācārya, who said:

Esos representantes del apego y de la envidia son muy desfavorables para el avance en la vida espiritual. No hay que dejarse atraer por los senos de las mujeres jóvenes. El gran santo Śaṅkarācārya ha explicado que los senos de las mujeres, y en especial de las mujeres jóvenes, no son más que una combinación de músculos y sangre; por lo tanto, no hay que dejarse atraer por la energía ilusoria de unos senos erguidos y de unos pezones. Son agentes de māyā cuya misión es hacer de los miembros del sexo opuesto sus víctimas. Siendo ambos senos igual de atractivos, en este verso se los describe con la palabra sama-vṛttau. En la vejez, el impulso sexual todavía permanece en el corazón; llega incluso hasta el momento de la muerte. Para liberarse de esa agitación, hay que ser muy avanzado en conciencia espiritual, como Yāmunācārya, que dijo:

yad-avadhi mama cetaḥ kṛṣṇa-pādāravinde
nava-nava-rasa-dhāmany udyataṁ rantum āsīt
tad-avadhi bata nārī-saṅgame smaryamāṇe
bhavati mukha-vikāraḥ suṣṭhu niṣṭhīvanaṁ ca
yad-avadhi mama cetaḥ kṛṣṇa-pādāravinde
nava-nava-rasa-dhāmany udyataṁ rantum āsīt
tad-avadhi bata nārī-saṅgame smaryamāṇe
bhavati mukha-vikāraḥ suṣṭhu niṣṭhīvanaṁ ca

“Since I have been engaged in the transcendental loving service of Kṛṣṇa, realizing ever-new pleasure in Him, whenever I think of sex pleasure I spit at the thought, and my lips curl with distaste.” When one is spiritually advanced he can no longer be attracted by the lumps of flesh and blood which are the breasts of young women. The word nirantarau is significant because although the breasts are situated in different locations, the action is the same. We should not make any distinction between attachment and envy. As described in Bhagavad-gītā (3.37), they are both products of rajo-guṇa (kāma eṣa krodha eṣa rajo-guṇa-samudbhavaḥ).

«Desde que me ocupo en el amoroso servicio trascendental de Kṛṣṇa y saboreo en Él un placer cada vez más fresco, cuando pienso en el placer sexual, escupo en el pensamiento, y mis labios se tuercen con asco». El que es avanzado espiritualmente ya no puede sentir atracción por los senos de las mujeres jóvenes, que no son más que bultos de carne y sangre. Es significativa la palabra nirantarau, pues aunque cada seno ocupa un lugar distinto, ambos actúan de la misma forma. No debemos hacer ninguna diferencia entre el apego y la envidia. Como se explica en el Bhagavad-gītā (3.37), ambas cosas son producto de rajo-guṇa (kāma eṣa krodha eṣa rajo-guṇa-samudbhavaḥ).

The word nigūhantīm, “trying to cover,” indicates that even if one is tainted by kāma, lobha, krodha, etc., they can be transfigured by Kṛṣṇa consciousness. In other words, one can utilize kāma (lust) for serving Kṛṣṇa. Being impelled by lust, an ordinary worker will work hard day and night; similarly a devotee can work hard day and night to satisfy Kṛṣṇa. Just as karmīs are working hard to satisfy kāma-krodha, a devotee should work in the same way to satisfy Kṛṣṇa. Similarly, krodha (anger) can also be used in the service of Kṛṣṇa when it is applied to the nondevotee demons. Hanumānjī applied his anger in this way. He was a great devotee of Lord Rāmacandra, and he utilized his anger to set fire to the kingdom of Rāvaṇa, a nondevotee demon. Thus kāma (lust) can be utilized to satisfy Kṛṣṇa, and krodha (anger) can be utilized to punish the demons. When both are used for Kṛṣṇa’s service, they lose their material significance and become spiritually important.

La palabra nigūhantīm («tratando de cubrir») indica que incluso cuando estamos contaminados de kāma, lobha, krodha, etc., esas malas cualidades se pueden transfigurar de un modo consciente de Kṛṣṇa. En otras palabras, kāma (la lujuria), puede usarse para servir a Kṛṣṇa. Bajo el impulso de esa lujuria, un trabajador común trabaja sin descanso, día y noche; el devoto también puede trabajar con tesón, día y noche, para satisfacer a Kṛṣṇa. Tal como los karmīs trabajan sin parar para satisfacer kāma-krodha, el devoto debe trabajar de la misma manera para satisfacer a Kṛṣṇa. De manera similar, krodha (la ira), también se puede usar en el servicio de Kṛṣṇa, dirigiéndola contra los demonios no devotos. Hanumānjī empleó su ira de esa manera. Él era un gran devoto del Señor Rāmacandra, y se sirvió de su ira para incendiar el reino de Rāvaṇa, un demonio no devoto. De esa forma, kāma (la lujuria) se puede emplear para servir a Kṛṣṇa, y krodha (la ira) se puede emplear para castigar a los demonios. Cuando se usan para servir a Kṛṣṇa, ambas pierden su significado material y pasan a ser importantes en sentido espiritual.