Skip to main content

Text 20

Text 20

Devanagari

Devanagari

अतीव भर्तुर्व्रतधर्मनिष्ठया
शुश्रूषया चार्षदेहयात्रया ।
नाविन्दतार्तिं परिकर्शितापि सा
प्रेयस्करस्पर्शनमाननिर्वृति: ॥ २० ॥

Text

Texto

atīva bhartur vrata-dharma-niṣṭhayā
śuśrūṣayā cārṣa-deha-yātrayā
nāvindatārtiṁ parikarśitāpi sā
preyaskara-sparśana-māna-nirvṛtiḥ
atīva bhartur vrata-dharma-niṣṭhayā
śuśrūṣayā cārṣa-deha-yātrayā
nāvindatārtiṁ parikarśitāpi sā
preyaskara-sparśana-māna-nirvṛtiḥ

Synonyms

Palabra por palabra

atīva — very much; bhartuḥ — of the husband; vrata-dharma — vow to serve him; niṣṭhayā — by determination; śuśrūṣayā — by serving; ca — also; ārṣa — like the great saintly sages; deha — body; yātrayā — living condition; na — did not; avindata — perceive; ārtim — any difficulty; parikarśitā api — although transformed to become lean and thin; — she; preyaḥ-kara — very pleasing; sparśana — touching; māna — engaged; nirvṛtiḥ — pleasure.

atīva — mucho; bhartuḥ — del esposo; vrata-dharma — voto de servirle; niṣṭhayā — con la determinación; śuśrūṣayā — servir; ca — también; ārṣa — como los grandes sabios santos; deha — cuerpo; yātrayā — condición de vida; na — no hizo; avindata — percibir; ārtim — dificultad alguna; parikarśitā api — aunque se transformó hasta quedar delgada; — ella; preyaḥ-kara — muy agradable; sparśana — tocar; māna — ocupada; nirvṛtiḥ — placer.

Translation

Traducción

Although she was not accustomed to such difficulties, Queen Arci followed her husband in the regulative principles of living in the forest like great sages. She lay down on the ground and ate only fruits, flowers and leaves, and because she was not fit for these activities, she became frail and thin. Yet because of the pleasure she derived in serving her husband, she did not feel any difficulties.

Aunque no estaba acostumbrada a esas dificultades, la reina Arci siguió a su esposo en la práctica de los principios regulativos para vivir en el bosque como los grandes sabios. Se acostaba en el suelo y solamente comía frutas, flores y hojas; como no estaba hecha para esas actividades, estaba débil y delgada. Sin embargo, debido al placer que obtenía del servicio a su esposo, no sentía la menor dificultad.

Purport

Significado

The words bhartur vrata-dharma-niṣṭhayā indicate that a woman’s duty, or religious principle, is to serve her husband in all conditions. In Vedic civilization a man is taught from the beginning of his life to become a brahmacārī, then an ideal gṛhastha, then vānaprastha, then sannyāsī, and the wife is taught just to follow the husband strictly in all conditions of life. After the period of brahmacarya, a man accepts a householder’s life, and the woman is also taught by her parents to be a chaste wife. Thus when a girl and boy are united, both are trained for a life dedicated to a higher purpose. The boy is trained to execute his duty in accordance with the higher purpose of life, and the girl is trained to follow him. The chaste wife’s duty is to keep her husband pleased in householder life in all respects, and when the husband retires from family life, she is to go to the forest and adopt the life of vānaprastha, or vana-vāsī. At that time the wife is to follow her husband and take care of him, just as she took care of him in householder life. But when the husband takes the renounced order of life, namely sannyāsa, the wife is to return home and become a saintly woman, setting an example for her children and daughters-in-law and showing them how to live a life of austerity.

Las palabras bhartur vrata-dharma-niṣṭhayā indican que el deber o principio religioso de la mujer es servir a su esposo en toda circunstancia. En la civilización védica, al hombre se le educa desde el principio de su vida para que sea un brahmacārī; luego será un gṛhastha ideal, un vānaprastha y un sannyāsī; a la esposa se la educa para que siga estrictamente a su esposo en todas las circunstancias de la vida. Después del período de brahmacarya, el hombre entra en la vida de casado; a la mujer, los padres la educan para que sea una esposa casta. De esta forma, cuando los jóvenes se unen, ambos han sido educados para llevar una vida dedicada a un propósito superior. Al muchacho se le educa para que ejecute su deber conforme con el propósito superior de la vida, y a la esposa, para que le siga. El deber de una esposa casta es mantener complacido a su esposo en la vida familiar en todo aspecto; cuando el esposo se retira de la vida familiar, ella debe ir al bosque y adoptar la vida de vānaprastha, o vana-vāsī. En ese entonces, debe seguir a su esposo y cuidarle, tal como le cuidó en la vida familiar. Sin embargo, cuando el esposo entra en la orden de vida de renuncia, sannyāsa, la esposa debe regresar al hogar y ser una mujer santa, dando ejemplo a sus hijos y nueras, y mostrándoles el modo de llevar una vida de austeridad.

When Caitanya Mahāprabhu took sannyāsa, His wife, Viṣṇupriyādevī, although only sixteen years old, also took the vow of austerity due to her husband’s leaving home. She chanted her beads, and after finishing one round, she collected one grain of rice. In this way, as many rounds as she chanted, she would receive the same number of rice grains and then cook them and so take prasāda. This is called austerity. Even today in India, widows or women whose husbands have taken sannyāsa follow the principles of austerity, even though they live with their children. Pṛthu Mahārāja’s wife, Arci, was steadily determined to execute the duty of a wife, and while her husband was in the forest, she followed him in eating only fruits and leaves and lying down on the ground. Since a woman’s body is considerably more delicate than a man’s, Queen Arci became very frail and thin, parikarśitā. When one engages in austerities, his body generally becomes lean and thin. Becoming fat is not a very good qualification in spiritual life because a person who is engaged in spiritual life must reduce the comforts of the body — namely eating, sleeping and mating — to a minimum. Although Queen Arci became very thin from living in the forest according to regulative principles, she was not unhappy, for she was enjoying the honor of serving her great husband.

Cuando Caitanya Mahāprabhu entró en la orden de sannyāsa, Su esposa, Viṣṇupriyādevī, a pesar de que solo tenía dieciséis años, también aceptó el voto de austeridad, debido a que su esposo Se había ido del hogar. Rezaba en su rosario, y cuando terminaba una vuelta, recogía un grano de arroz. De esa forma, reunía tantos granos de arroz como vueltas rezaba en el rosario, los cocinaba, y ese era su prāsada. Eso es austeridad. Incluso en la India actual, las viudas y las mujeres cuyos esposos han entrado en la orden de sannyāsa siguen los principios de austeridad, a pesar de vivir con sus hijos. Arci, la esposa de Pṛthu Mahārāja, tenía una determinación estable en cumplir con su deber de esposa, y mientras su esposo estaba en el bosque, ella le acompañó, comiendo solamente fruta y hojas, y durmiendo en el suelo. Como el cuerpo de las mujeres es considerablemente más delicado que el de los hombres, la reina Arci estaba muy débil y delgada, parikarśitā. Cuando una persona se ocupa en austeridades, su cuerpo, por lo general, adelgaza y se debilita. En la vida espiritual, engordar no es demasiado bueno, porque la persona que está ocupada en vida espiritual debe reducir a su mínima expresión las comodidades del cuerpo, es decir, comer, dormir y aparearse. La reina Arci, a pesar de que había adelgazado mucho por seguir los principios regulativos de la vida en el bosque, no se sentía desdichada, pues disfrutaba del honor de servir a su gran esposo.