Skip to main content

Text 22

Text 22

Devanagari

Devanagari

तत्तस्य कैङ्कर्यमलं भृतान्नो
विग्लापयत्यङ्ग यदुग्रसेनम् ।
तिष्ठन्निषण्णं परमेष्ठिधिष्ण्ये
न्यबोधयद्देव निधारयेति ॥ २२ ॥

Text

Texto

tat tasya kaiṅkaryam alaṁ bhṛtān no
viglāpayaty aṅga yad ugrasenam
tiṣṭhan niṣaṇṇaṁ parameṣṭhi-dhiṣṇye
nyabodhayad deva nidhārayeti
tat tasya kaiṅkaryam alaṁ bhṛtān no
viglāpayaty aṅga yad ugrasenam
tiṣṭhan niṣaṇṇaṁ parameṣṭhi-dhiṣṇye
nyabodhayad deva nidhārayeti

Synonyms

Palabra por palabra

tat — therefore; tasya — His; kaiṅkaryam — service; alam — of course; bhṛtān — the servitors; naḥ — us; viglāpayati — gives pain; aṅga — O Vidura; yat — as much as; ugrasenam — unto King Ugrasena; tiṣṭhan — being seated; niṣaṇṇam — waiting upon Him; parameṣṭhi-dhiṣṇye — on the royal throne; nyabodhayat — submitted; deva — addressing my Lord; nidhāraya — please know it; iti — thus.

tat — por lo tanto; tasya — Su; kaiṅkaryam — servicio; alam — por supuesto; bhṛtān — los servidores; naḥ — nosotros; viglāpayati — causa dolor; aṅga — ¡oh, Vidura!; yat — tanto como; ugrasenam — al rey Ugrasena; tiṣṭhan — estando sentado; niṣaṇṇam — atendiéndolo; parameṣṭhi-dhiṣṇye — en el trono real; nyabodhayat — presentaba; deva — dirigiéndose a mi Señor; nidhāraya — por favor, conoce esto; iti — así pues.

Translation

Traducción

Therefore, O Vidura, does it not pain us, His servitors, when we remember that He [Lord Kṛṣṇa] used to stand before King Ugrasena, who was sitting on the royal throne, and used to submit explanations before him, saying, “O My lord, please let it be known to you”?

Por lo tanto, ¡oh, Vidura!, ¿acaso no nos acongojamos nosotros, Sus servidores, cuando recordamos que Él [Śrī Kṛṣṇa] solía presentarse ante el rey Ugrasena, que estaba sentado en el trono real, y solía presentar explicaciones a su consideración, diciendo: «¡Oh, Mi señor!, por favor, permíteme que te informe»?

Purport

Significado

Lord Kṛṣṇa’s gentle behavior before His so-called superiors such as His father, grandfather and elder brother, His amiable behavior with His so-called wives, friends and contemporaries, His behavior as a child before His mother Yaśodā, and His naughty dealings with His young girlfriends cannot bewilder a pure devotee like Uddhava. Others, who are not devotees, are bewildered by such behavior of the Lord, who acted just like a human being. This bewilderment is explained by the Lord Himself in the Bhagavad-gītā (9.11) as follows:

El comportamiento cortés de Śrī Kṛṣṇa ante supuestos superiores Suyos, tales como Su padre, abuelo y hermano mayor, Su comportamiento amable para con Sus supuestas esposas, amigos y personas de Su misma edad, Su comportamiento como niño ante Su madre Yaśodā, y Sus travesuras con Sus jóvenes amigas no pueden confundir a un devoto puro como Uddhava. Otros, que no son devotos, se confunden ante ese comportamiento del Señor, que actuó tal como un ser humano. El propio Señor explica esa confusión en el Bhagavad-gītā (9.11), de la siguiente manera:

avajānanti māṁ mūḍhā
mānuṣīṁ tanum āśritam
paraṁ bhāvam ajānanto
mama bhūta-maheśvaram
avajānanti māṁ mūḍhā
mānuṣīṁ tanum āśritam
paraṁ bhāvam ajānanto
mama bhūta-maheśvaram

Persons with a poor fund of knowledge belittle the Personality of Godhead, Lord Kṛṣṇa, not knowing His exalted position as the Lord of everything. In Bhagavad-gītā the Lord has explained His position clearly, but the demoniac, atheistic student squeezes out an interpretation to suit his own purpose and misleads unfortunate followers into the same mentality. Such unfortunate persons merely pick up some slogans from the great book of knowledge, but are unable to estimate the Lord as the Supreme Personality of Godhead. Pure devotees like Uddhava, however, are never misled by such atheistic opportunists.

Las personas con una débil base de conocimiento menosprecian a la Personalidad de Dios, Śrī Kṛṣṇa, sin conocer Su excelsa posición como Señor de todo. En el Bhagavad-gītā, el Señor ha explicado claramente Su posición, pero el estudiante demoníaco y ateo extrae una interpretación que se ajusta a su propio objetivo, y descarría hacia la misma mentalidad a sus desafortunados seguidores. Esas desafortunadas personas únicamente toman algunos lemas del gran libro de conocimiento, pero no pueden apreciar al Señor en Su carácter de Suprema Personalidad de Dios. Los devotos puros como Uddhava, sin embargo, nunca son descarriados por esos ateos oportunistas.