Skip to main content

Text 15

Text 15

Devanagari

Devanagari

क एनमत्रोपजुहाव जिह्मं
दास्या: सुतं यद्बलिनैव पुष्ट: ।
तस्मिन् प्रतीप: परकृत्य आस्ते
निर्वास्यतामाशु पुराच्छ्‌वसान: ॥ १५ ॥

Text

Texto

ka enam atropajuhāva jihmaṁ
dāsyāḥ sutaṁ yad-balinaiva puṣṭaḥ
tasmin pratīpaḥ parakṛtya āste
nirvāsyatām āśu purāc chvasānaḥ
ka enam atropajuhāva jihmaṁ
dāsyāḥ sutaṁ yad-balinaiva puṣṭaḥ
tasmin pratīpaḥ parakṛtya āste
nirvāsyatām āśu purāc chvasānaḥ

Synonyms

Palabra por palabra

kaḥ — who; enam — this; atra — here; upajuhāva — called for; jihmam — crooked; dāsyāḥ — of a kept mistress; sutam — son; yat — whose; balinā — by whose subsistence; eva — certainly; puṣṭaḥ — grown up; tasmin — unto him; pratīpaḥ — enmity; para-kṛtya — enemy’s interest; āste — situated; nirvāsyatām — get him out; āśu — immediately; purāt — from the palace; śvasānaḥ — let him breathe only.

kaḥ — quién; enam — este; atra — aquí; upajuhāva — mandó llamar; jihmam — deshonesto; dāsyāḥ — de una concubina mantenida; sutam — hijo; yat — cuya; balinā — por cuya subsistencia; eva — ciertamente; puṣṭaḥ — criado; tasmin — a él; pratīpaḥ — enemistad; para-kṛtya — interés del enemigo; āste — situado; nirvāsyatām — sácalo; āśu — inmediatamente; purāt — del palacio; śvasānaḥ — que respire únicamente.

Translation

Traducción

Who asked him to come here, this son of a kept mistress? He is so crooked that he spies in the interest of the enemy against those on whose support he has grown up. Toss him out of the palace immediately and leave him with only his breath.

¿Quién pidió que viniera aquí a este hijo de una concubina mantenida? Es tan deshonesto, que espía en favor del enemigo, yendo en contra de aquellos bajo cuyo sustento se ha criado. Échalo fuera del palacio de inmediato, y déjalo únicamente con su respiración.

Purport

Significado

When getting married, the kṣatriya kings would take on several other youthful girls along with the married princess. These girl attendants of the king were known as dāsīs, or attendant mistresses. By intimate association with the king, the dāsīs would get sons. Such sons were called dāsī-putras. They had no claim to a royal position, but they would get maintenance and other facilities just like princes. Vidura was the son of such a dāsī, and he was thus not counted amongst the kṣatriyas. King Dhṛtarāṣṭra was very affectionate toward his younger dāsī-putra brother, Vidura, and Vidura was a great friend and philosophical advisor to Dhṛtarāṣṭra. Duryodhana knew very well that Vidura was a great soul and well-wisher, but unfortunately he used strong words to hurt his innocent uncle. Duryodhana not only attacked Vidura’s birth, but also called him an infidel because he seemed to support the cause of Yudhiṣṭhira, whom Duryodhana considered his enemy. He desired that Vidura be immediately put out of the palace and deprived of all his possessions. If possible, he would have liked him caned until he was left with nothing but his breath. He charged that Vidura was a spy of the Pāṇḍavas because he advised King Dhṛtarāṣṭra in their favor. Such is the situation of palace life and the intricacies of diplomacy that even a faultless person like Vidura could be charged with something abominable and punished. Vidura was struck with wonder at such unexpected behavior from his nephew Duryodhana, and before anything actually happened, he decided to leave the palace for good.

Cuando los reyes kṣatriyas se casaban, llevaban consigo a varias otras jóvenes juntamente con la princesa desposada. Estas muchachas asistentas del rey recibían el nombre de dāsīs, concubinas asistentes. Las dāsīs tenían hijos mediante su relación íntima con el rey. A esos hijos se les llamaba dāsī-putras. No tenían derecho a una posición real, pero recibían su manutención y otras facilidades tal como príncipes. Vidura era el hijo de una de esas dāsīs, y por ello no se le contaba entre los kṣatriyas. El rey Dhṛtarāṣṭra era muy afectuoso para con su hermano menor dāsī-putra, Vidura, y Vidura era un gran amigo y consejero filosófico de Dhṛtarāṣṭra. Duryodhana sabía muy bien que Vidura era una gran alma y bienqueriente, pero desafortunadamente utilizó palabras fuertes para herir a su inocente tío. Duryodhana no solo atacó el nacimiento de Vidura, sino que también lo llamó infiel, debido a que parecía respaldar la causa de Yudhiṣṭhira, a quien Duryodhana consideraba su enemigo. Deseaba que Vidura fuera de inmediato expulsado del palacio y despojado de todas sus posesiones. De ser posible, le hubiera gustado que lo apalearan hasta que no le quedara más que su aliento. Acusó a Vidura de ser espía de los Pāṇḍavas, debido a que dio consejos al rey Dhṛtarāṣṭra en su favor. La vida de palacio y las complejidades de la diplomacia son tales, que incluso una persona intachable como Vidura podía ser acusada de algo abominable y castigada por ello. Vidura estaba sobrecogido de asombro ante ese inesperado comportamiento de su sobrino Duryodhana, y antes de que algo ocurriera de hecho, decidió irse del palacio para siempre.