Skip to main content

Text 24

Text 24

Devanagari

Devanagari

आसीन: संविशंस्तिष्ठन् भुञ्जान: पर्यटन् महीम् । चिन्तयानो हृषीकेशमपश्यत् तन्मयं जगत् ॥ २४ ॥

Text

Texto

āsīnaḥ saṁviśaṁs tiṣṭhan
bhuñjānaḥ paryaṭan mahīm
cintayāno hṛṣīkeśam
apaśyat tanmayaṁ jagat
āsīnaḥ saṁviśaṁs tiṣṭhan
bhuñjānaḥ paryaṭan mahīm
cintayāno hṛṣīkeśam
apaśyat tanmayaṁ jagat

Synonyms

Palabra por palabra

āsīnaḥ — while sitting comfortably in his sitting room or on the throne; saṁviśan — or lying on his bed; tiṣṭhan — or staying anywhere; bhuñjānaḥ — while eating; paryaṭan — while walking or moving; mahīm — on the ground, going hither and thither; cintayānaḥ — always inimically thinking of; hṛṣīkeśam — the Supreme Personality of Godhead, the controller of everything; apaśyat — observed; tat-mayam — consisting of Him (Kṛṣṇa), and nothing more; jagat — the entire world.

āsīnaḥ — cuando se sentaba cómodamente en su cuarto de estar o en el trono; saṁviśan — o acostado en su cama; tiṣṭhan — o en cualquier lugar en que estuviese; bhuñjānaḥ — mientras comía; paryaṭan — mientras caminaba o se desplazaba; mahīm — sobre el suelo, yendo de un lugar a otro; cintayānaḥ — pensando siempre enemistosamente en; hṛṣīkeśam — la Suprema Personalidad de Dios, el controlador de todo; apaśyat — observaba; tat-mayam — compuesto de Él (de Kṛṣṇa), y de nada más; jagat — el mundo entero.

Translation

Traducción

While sitting on his throne or in his sitting room, while lying on his bed, or, indeed, while situated anywhere, and while eating, sleeping or walking, Kaṁsa saw only his enemy, the Supreme Lord, Hṛṣīkeśa. In other words, by thinking of his all-pervading enemy, Kaṁsa became unfavorably Kṛṣṇa conscious.

Sentado en su trono o en su cuarto de estar, acostado en la cama, o, en verdad, en cualquier lugar en que estuviese, mientras comía, mientras dormía o caminaba, Kaṁsa solamente veía a su enemigo, el Señor Supremo, Hṛṣīkeśa. En otras palabras, pensando en su omnipresente enemigo, Kaṁsa se volvió consciente de Kṛṣṇa con actitud desfavorable.

Purport

Significado

Śrīla Rūpa Gosvāmī has described the finest pattern of devotional service as ānukūlyena kṛṣṇānuśīlanam, or cultivating Kṛṣṇa consciousness favorably. Kaṁsa, of course, was also Kṛṣṇa conscious, but because he regarded Kṛṣṇa as his enemy, even though he was fully absorbed in Kṛṣṇa consciousness, his Kṛṣṇa consciousness was not favorable for his existence. Kṛṣṇa consciousness, favorably cultivated, makes one completely happy, so much so that a Kṛṣṇa conscious person does not consider kaivalya-sukham, or merging into the existence of Kṛṣṇa, to be a great gain. Kaivalyaṁ narakāyate. For a Kṛṣṇa conscious person, even merging into the existence of Kṛṣṇa, or Brahman, as impersonalists aspire to do, is uncomfortable. Kaivalyaṁ narakāyate tridaśa-pūr ākāśa-puṣpāyate. Karmīs hanker to be promoted to the heavenly planets, but a Kṛṣṇa conscious person considers such promotion a will-o’-the-wisp, good for nothing. Durdāntendriya-kāla-sarpa-paṭalī protkhāta-daṁṣṭrāyate. Yogīs try to control their senses and thus become happy, but a Kṛṣṇa conscious person neglects the methods of yoga. He is unconcerned with the greatest of enemies, the senses, which are compared to snakes. For a Kṛṣṇa conscious person who is cultivating Kṛṣṇa consciousness favorably, the happiness conceived by the karmīs, jñānīs and yogīs is treated as less than a fig. Kaṁsa, however, because of cultivating Kṛṣṇa consciousness in a different way — that is, inimically — was uncomfortable in all the affairs of his life; whether sitting, sleeping, walking or eating, he was always in danger. This is the difference between a devotee and a nondevotee. A nondevotee or atheist also cultivates God consciousness — by trying to avoid God in everything. For example, so-called scientists who want to create life by a combination of chemicals regard the external, material elements as supreme. Such scientists do not like the idea that life is part and parcel of the Supreme Lord. As clearly stated in Bhagavad-gītā (mamaivāṁśo jīva-loke jīva-bhūtaḥ), the living entities do not arise from a combination of material elements, such as earth, water, air and fire, but are separated portions of the Supreme Personality of Godhead. If one can understand the position of the living entity as a separated portion of the Supreme Personality of Godhead, by studying the nature of the living entity one can understand the nature of the Supreme Godhead, since the living entity is a fragmental sample of the Godhead. But because atheists are not interested in God consciousness, they try to be happy by cultivating Kṛṣṇa consciousness in various unfavorable ways.

Śrīla Rūpa Gosvāmī ha definido el mejor modelo de servicio devocional con las palabras ānukūlyena kṛṣṇānuśīlanam, es decir, el cultivo de conciencia de Kṛṣṇa con actitud favorable. Kaṁsa, no cabe duda, también era consciente de Kṛṣṇa, pero su completa absorción en conciencia de Kṛṣṇa no repercutía de modo favorable en su existencia, pues, para él, Kṛṣṇa era un enemigo. Si se cultiva con actitud favorable, la conciencia de Kṛṣṇa supone la felicidad completa. Tanto es así que la persona consciente de Kṛṣṇa no da mucho valor a la fusión en la existencia del Brahman, kaivalya-sukhamKaivalyaṁ narakāyate. Para la persona consciente de Kṛṣṇa, la fusión en la existencia de Kṛṣṇa o del Brahman, que es la aspiración de los impersonalistas, es una posición incómoda. Kaivalyaṁ narakāyate tridaśa-pūr ākāśa-puṣpāyate. Los karmīs aspiran a elevarse a los planetas celestiales, pero la persona consciente de Kṛṣṇa ve esa elevada posición como un fuego fatuo, algo completamente inútil. Durdāntendriya-kāla-sarpa-paṭalī protkhāta-daṁṣṭrāyate. Aunque los yogīs tratan de lograr la felicidad mediante el control de los sentidos, la persona consciente de Kṛṣṇa desdeña todos los métodos de yoga. Los sentidos, que se comparan a serpientes y son el peor de los enemigos, no le interesan. Para la persona que cultiva conciencia de Kṛṣṇa con actitud favorable, la felicidad tal y como la conciben los karmīs, los jñānīs y los yogīs, no tiene el más mínimo valor. Kaṁsa, sin embargo, cultivaba conciencia de Kṛṣṇa de una forma completamente distinta. Su actitud era enemistosa, y, debido a ello, se sentía incómodo en todos los aspectos de su vida; comiese, durmiese, caminase o se sentase, siempre estaba en peligro. Esa es la diferencia entre el devoto y el no devoto. El no devoto, el ateo, también cultiva conciencia de Dios, pero tratando de evitar a Dios en todo. Por ejemplo, los supuestos científicos que desean crear vida mediante una combinación de sustancias químicas, consideran supremos los elementos materiales externos. A esos científicos no les agrada la idea que la vida es una parte integral del Señor Supremo. Como se afirma claramente en el Bhagavad-gītā (mamaivāṁśo jīva-loke jīva-bhūtaḥ), las entidades vivientes no surgen de una combinación de elementos materiales como la tierra, el agua, el aire y el fuego, sino que son partes separadas de la Suprema Personalidad de Dios. Quien puede entender la posición de la entidad viviente como parte separada de la Suprema Personalidad de Dios, mediante el estudio de la naturaleza de la entidad viviente podrá entender la naturaleza del Dios Supremo, pues la entidad viviente es una réplica fragmentaria de Dios. Los ateos, sin embargo, no se sienten atraídos por el cultivo de conciencia de Dios, de modo que tratan de ser felices cultivando conciencia de Kṛṣṇa de varias formas desfavorables.

Although Kaṁsa was always absorbed in thoughts of Hari, the Supreme Personality of Godhead, he was not happy. A devotee, however, whether sitting on a throne or beneath a tree, is always happy. Śrīla Rūpa Gosvāmī resigned from office as a government minister to sit beneath a tree, yet he was happy. Tyaktvā tūrṇam aśeṣa-maṇḍalapati-śreṇīṁ sadā tucchavat (Ṣaḍ-gosvāmy-aṣṭaka 4). He did not care for his comfortable position as minister; he was happy even beneath a tree in Vṛndāvana, favorably serving the Supreme Personality of Godhead. This is the difference between a devotee and a nondevotee. For a nondevotee, the world is full of problems, whereas for a devotee the entire world is full of happiness.

Kaṁsa no era feliz a pesar de estar siempre absorto en pensamientos de Hari, la Suprema Personalidad de Dios. Pero el devoto siempre es feliz, tanto si está en un trono como si se sienta bajo un árbol. Śrīla Rūpa Gosvāmī, después de renunciar a su cargo de ministro del gobierno, se refugiaba bajo un árbol, pero era feliz.Tyaktvā tūrṇam aśeṣa-maṇḍalapati-śreṇīṁ sadā tucchavat (Ṣaḍ-gosvāmy-aṣṭaka 4). No tenía interés en las comodidades de su posición como ministro; sirviendo a la Suprema Personalidad de Dios con actitud favorable, era feliz aunque tuviera que quedarse bajo un árbol en Vṛndāvana. Esa es la diferencia entre el devoto y el no devoto. Para el no devoto, el mundo está lleno de problemas, mientras que, para el devoto, el mundo entero está lleno de felicidad.

viśvaṁ pūrṇa-sukhāyate vidhi-mahendrādiś ca kīṭāyate
yat-kāruṇya-kaṭākṣa-vaibhavavatāṁ taṁ gauram eva stumaḥ
viśvaṁ pūrṇa-sukhāyate vidhi-mahendrādiś ca kīṭāyate
yat-kāruṇya-kaṭākṣa-vaibhavavatāṁ taṁ gauram eva stumaḥ

(Caitanya-candrāmṛta 95)

(Caitanya-candrāmṛta 95)

This comfortable position of a devotee can be established by the mercy of Lord Caitanya Mahāprabhu. Yasmin sthito na duḥkhena guruṇāpi vicālyate (Bg. 6.22). Even when a devotee is superficially put into great difficulty, he is never disturbed.

Esa cómoda posición del devoto se puede alcanzar por la misericordia del Señor Caitanya Mahāprabhu. Yasmin sthito na duḥkhena guruṇāpi vicālyate (Bg. 6.22). El devoto no se perturba aunque, a nivel externo, se vea envuelto en las mayores dificultades.