Skip to main content

Text 6

Text 6

Devanagari

Devanagari

उलूखलं विकर्षन्तं दाम्ना बद्धं स्वमात्मजम् ।
विलोक्य नन्द: प्रहसद्वदनो विमुमोच ह ॥ ६ ॥

Text

Texto

ulūkhalaṁ vikarṣantaṁ
dāmnā baddhaṁ svam ātmajam
vilokya nandaḥ prahasad-
vadano vimumoca ha
ulūkhalaṁ vikarṣantaṁ
dāmnā baddhaṁ svam ātmajam
vilokya nandaḥ prahasad-
vadano vimumoca ha

Synonyms

Palabra por palabra

ulūkhalam — the wooden mortar; vikarṣantam — dragging; dāmnā — by the rope; baddham — bound; svam ātmajam — his own son Kṛṣṇa; vilokya — by seeing; nandaḥ — Mahārāja Nanda; prahasat-vadanaḥ — whose face began to smile when he saw the wonderful child; vimumoca ha — released Him from the bonds.

ulūkhalam — el mortero de madera; vikarṣantam — arrastrando; dāmnā — con la cuerda; baddham — atado; svam ātmajam — a su propio hijo, Kṛṣṇa; vilokya — al ver; nandaḥ — Mahārāja Nanda; prahasat-vadanaḥ — cuya cara se iluminó con una sonrisa al ver al maravilloso niño; vimumoca ha — Le liberó de las ataduras.

Translation

Traducción

When Nanda Mahārāja saw his own son bound with ropes to the wooden mortar and dragging it, he smiled and released Kṛṣṇa from His bonds.

Al ver que su hijo estaba atado al mortero de madera y que lo arrastraba tras de Sí, Nanda Mahārāja sonrió y liberó a Kṛṣṇa de Sus ataduras.

Purport

Significado

Nanda Mahārāja was surprised that Yaśodā, Kṛṣṇa’s mother, could have bound her beloved child in such a way. Kṛṣṇa was exchanging love with her. How then could she have been so cruel as to bind Him to the wooden mortar? Nanda Mahārāja understood this exchange of love, and therefore he smiled and released Kṛṣṇa. In other words, as Kṛṣṇa, the Supreme Personality of Godhead, binds a living entity in fruitive activities, He binds mother Yaśodā and Nanda Mahārāja in parental affection. This is His pastime.

Nanda Mahārāja se sorprendió de que Yaśodā, la madre de Kṛṣṇa, hubiera podido atar de aquel modo a su querido niño. Kṛṣṇa y ella se amaban mucho. ¿Cómo había podido tener la crueldad de atarle al mortero de madera? Nanda Mahārāja comprendió aquel intercambio amoroso, de modo que sonrió y soltó a Kṛṣṇa. En otras palabras, Kṛṣṇa, la Suprema Personalidad de Dios, del mismo modo que ata a la entidad viviente a las actividades fruitivas, ata también a madre Yaśodā y a Nanda Mahārāja con el cariño paternal. Ese es Su pasatiempo.