Skip to main content

Text 56

Text 56

Devanagari

Devanagari

अथ काल उपावृत्ते देवकी सर्वदेवता । पुत्रान् प्रसुषुवे चाष्टौ कन्यां चैवानुवत्सरम् ॥ ५६ ॥

Text

Texto

atha kāla upāvṛtte
devakī sarva-devatā
putrān prasuṣuve cāṣṭau
kanyāṁ caivānuvatsaram
atha kāla upāvṛtte
devakī sarva-devatā
putrān prasuṣuve cāṣṭau
kanyāṁ caivānuvatsaram

Synonyms

Palabra por palabra

atha — thereafter; kāle — in due course of time; upāvṛtte — when it was ripe; devakī — Devakī, the wife of Vasudeva, Kṛṣṇa’s father; sarva-devatā — Devakī, to whom all the demigods and God Himself appeared; putrān — sons; prasuṣuve — gave birth to; ca — and; aṣṭau — eight; kanyāṁ ca — and one daughter named Subhadrā; eva — indeed; anuvatsaram — year after year.

atha — a continuación; kāle — con el paso del tiempo; upāvṛtte — cuando llegó el momento; devakī — Devakī, la esposa de Vasudeva, el padre de Kṛṣṇa; sarva-devatā — Devakī, ante quien aparecieron todos los semidioses y el propio Dios en persona; putrān — hijos; prasuṣuve — dio a luz; ca — y; aṣṭau — ocho; kanyāṁ ca — y una hija llamada Subhadrā; eva — en verdad; anuvatsaram — año tras año.

Translation

Traducción

Each year thereafter, in due course of time, Devakī, the mother of God and all the demigods, gave birth to a child. Thus she bore eight sons, one after another, and a daughter named Subhadrā.

A partir de entonces, Devakī, la madre de Dios y de todos los semidioses, tuvo un hijo cada año. Con el paso del tiempo, llegó a tener, uno tras otro, ocho hijos y una hija, que se llamó Subhadrā.

Purport

Significado

The spiritual master is sometimes glorified as sarva-devamayo guruḥ (Bhāg. 11.17.27). By the grace of the guru, the spiritual master, one can understand the different kinds of devas. The word deva refers to God, the Supreme Personality of Godhead, who is the original source of all the demigods, who are also called devas. In Bhagavad-gītā (10.2) the Lord says, aham ādir hi devānām: “I am the source of all the devas.” The Supreme Lord, Viṣṇu, the Original Person, expands in different forms. Tad aikṣata bahu syām (Chāndogya Upaniṣad 6.2.3). He alone has expanded into many. Advaitam acyutam anādim ananta-rūpam (Brahma-saṁhitā 5.33). There are different grades of forms, known as svāṁśa and vibhinnāṁśa. The svāṁśa expansions, or viṣṇu-tattva, are the Supreme Personality of Godhead, whereas the vibhinnāṁśa are jīva-tattva, who are part and parcel of the Lord (mamaivāṁśo jīva-loke jīva-bhūtaḥ sanātanaḥ). If we accept Kṛṣṇa as the Supreme Personality of Godhead and worship Him, all the parts and expansions of the Lord are automatically worshiped. Sarvārhaṇam acyutejyā (Bhāg. 4.31.14). Kṛṣṇa is known as Acyuta (senayor ubhayor madhye rathaṁ sthāpaya me ’cyuta). By worshiping Acyuta, Kṛṣṇa, one automatically worships all the demigods. There is no need of separately worshiping either the viṣṇu-tattva or jīva-tattva. If one concentrates upon Kṛṣṇa, one worships everyone. Therefore, because mother Devakī gave birth to Kṛṣṇa, she is described here as sarva-devatā.

A veces se glorifica al maestro espiritual con las palabras sarva-devamayo guruḥ (Bhāg. 11.7.27). Por la gracia del guru, el maestro espiritual, podemos entender que hay diferentes clases de devas. La palabra deva se refiere a Dios, la Suprema Personalidad de Dios, que es la fuente original de todos los semidioses, que también reciben el nombre de devas. En el Bhagavad-gītā (10.2), el Señor dice: aham ādir hi devānām: «Yo soy el origen de todos los devas». El Señor Supremo, Viṣṇu, la Persona Original, Se expande en diversas formas. Tad aikṣata bahu syām (Chāndogya Upaniṣad 6.2.3). Él, que es uno, Se expande en muchos. Advaitam acyutam anādim ananta-rūpam (Brahma-saṁhitā 5.33). Hay distintos niveles de formas, denominadas svāṁśa y vibhinnāṁśa. Las expansiones svāṁśaviṣṇu-tattva, son la Suprema Personalidad de Dios, mientras que las vibhinnāṁśa son jīva-tattva, partes integrales del Señor(mamaivāṁśo jīva-loke jīva-bhūtaḥ sanātanaḥ). Cuando aceptamos a Kṛṣṇa como Suprema Personalidad de Dios y Le adoramos, de modo natural adoramos también a todas las partes y expansiones del Señor. Sarvārhaṇam acyutejyā (Bhāg. 4.31.14). Kṛṣṇa recibe el nombre de Acyuta (senayor ubhayor madhye rathaṁ sthāpaya me 'cyuta). Cuando adoramos a Acyuta, Kṛṣṇa, al mismo tiempo estamos adorando también a todos los semidioses. No es necesaria ninguna otra adoración, ni de los viṣṇu-tattvas ni de las jīva-tattvas. Cuando nos concentramos en Kṛṣṇa, adoramos a todos los seres. Por esa razón, madre Devakī, que fue madre de Kṛṣṇa, recibe el nombre de sarva-devatā.