Skip to main content

Text 50

ВІРШ 50

Devanagari

Деванагарі

नैनो राज्ञ: प्रजाभर्तुर्धर्मयुद्धे वधो द्विषाम् ।
इति मे न तु बोधाय कल्पते शासनं वच: ॥ ५० ॥

Text

Текст

naino rājñaḥ prajā-bhartur
dharma-yuddhe vadho dviṣām
iti me na tu bodhāya
kalpate śāsanaṁ vacaḥ
наіно ра̄джн̃ах̣ праджа̄-бгартур
дгарма-йуддге вадго двіша̄м
іті ме на ту бодга̄йа
калпате ш́а̄санам̇ вачах̣

Synonyms

Послівний переклад

na — never; enaḥ — sins; rājñaḥ — of the king; prajā-bhartuḥ — of one who is engaged in the maintenance of the citizens; dharma — for the right cause; yuddhe — in the fight; vadhaḥ — killing; dviṣām — of the enemies; iti — all these; me — for me; na — never; tu — but; bodhāya — for satisfaction; kalpate — they are meant for administration; śāsanam — injunction; vacaḥ — words of.

на   —   ніколи; енах̣   —   гріхи; ра̄джн̃ах̣   —   царя; праджа̄-бгартух̣  —  того, хто дбає про громадян; дгарма  —  за праве діло; йуддге  —  у битві; вадгах̣  —  убивство; двіша̄м  —  ворогів; іті  —  усі вони; ме  —  для мене; на  —  не; ту  —  проте; бодга̄йа  —  для задоволення; калпате  —  призначені для тих, хто врядує; ш́а̄санам  —  настанови; вачах̣  —  слова.

Translation

Переклад

There is no sin for a king who kills for the right cause, who is engaged in maintaining his citizens. But this injunction is not applicable to me.

Для царя не гріх вбивати, якщо це робиться во ім’я справедливості і щоб забезпечити спокійне життя підданим. Але ця настанова не про мене.

Purport

Коментар

Mahārāja Yudhiṣṭhira thought that although he was not actually involved in the administration of the kingdom, which was being carried on well by Duryodhana without harm to the citizens, he caused the killing of so many living beings only for his personal gain of the kingdom from the hands of Duryodhana. The killing was committed not in the course of administration but for the sake of self-aggrandizement, and as such he thought himself responsible for all the sins.

ПОЯСНЕННЯ: Махараджа Юдгіштгіра розважав так: фактично врядував царством не він    —    це робив Дурйодгана, і робив добре, не завдаючи нікому зла. Отже, думав Юдгіштгіра, він став причиною смерти численних живих істот єдино задля того, щоб здобути для себе царство, відібравши його в Дурйодгани. Масове нищення сталося не у врядуванні державою    —    ні, причиною було його бажання звеличити себе, а тому, вважав він, відповідальність за всі гріхи лежить на ньому одному.