Skip to main content

Text 33

Text 33

Devanagari

Devanagari

तत आसाद्य तरसा दारुणं गौतमीसुतम् ।
बबन्धामर्षताम्राक्ष: पशुं रशनया यथा ॥ ३३ ॥

Text

Texto

tata āsādya tarasā
dāruṇaṁ gautamī-sutam
babandhāmarṣa-tāmrākṣaḥ
paśuṁ raśanayā yathā
tata āsādya tarasā
dāruṇaṁ gautamī-sutam
babandhāmarṣa-tāmrākṣaḥ
paśuṁ raśanayā yathā

Synonyms

Palabra por palabra

tataḥ — thereupon; āsādya — arrested; tarasā — dexterously; dāruṇam — dangerous; gautamī-sutam — the son of Gautamī; babandha — bound up; amarṣa — angry; tāmra-akṣaḥ — with copper-red eyes; paśum — animal; raśanayā — by ropes; yathā — as it were.

tataḥ — después de eso; āsādya — arrestó; tarasā — con destreza; dāruṇam — peligroso; gautamī-sutam — el hijo de Gautamī; babandha — atado; amarṣa — furioso; tāmra-akṣaḥ — con los ojos rojos como el cobre; paśum — animal; raśanayā — con cuerdas; yathā — como si fuera.

Translation

Traducción

Arjuna, his eyes blazing in anger like two red balls of copper, dexterously arrested the son of Gautamī and bound him with ropes like an animal.

Arjuna, con sus ojos ardiendo de ira como dos bolas rojas de cobre, arrestó diestramente al hijo de Gautamī, y lo ató con sogas como a un animal.

Purport

Significado

Aśvatthāmā’s mother, Kṛpī, was born in the family of Gautama. The significant point in this śloka is that Aśvatthāmā was caught and bound up with ropes like an animal. According to Śrīdhara Svāmī, Arjuna was obliged to catch this son of a brāhmaṇa like an animal as a part of his duty (dharma). This suggestion by Śrīdhara Svāmī is also confirmed in the later statement of Śrī Kṛṣṇa. Aśvatthāmā was a bona fide son of Droṇācārya and Kṛpī, but because he had degraded himself to a lower status of life, it was proper to treat him as an animal and not as a brāhmaṇa.

La madre de Aśvatthāmā, Kṛpī, nació en la familia de Gautama. El punto significativo en este śloka es que Aśvatthāmā fue atrapado y atado con sogas como un animal. Según Śrīdhara Svāmī, Arjuna, como parte de su deber (dharma), estaba obligado a atrapar así a este hijo de un brāhmaṇa, es decir, atraparlo como a un animal. Esta indicación de Śrīdhara Svāmī también se confirma en la declaración posterior de Śrī Kṛṣṇa. Aśvatthāmā era un hijo legítimo de Droṇācārya y Kṛpī, pero debido a que se había degradado hasta una posición muy baja, era lo apropiado tratarlo como a un animal, y no como a un brāhmaṇa.