Skip to main content

Text 76

Text 76

Text

Texto

svakīyasya prāṇārbuda-sadṛśa-goṣṭhasya virahāt
pralāpān unmādāt satatam ati kurvan vikala-dhīḥ
dadhad bhittau śaśvad vadana-vidhu-gharṣeṇa rudhiraṁ
kṣatotthaṁ gaurāṅgo hṛdaya udayan māṁ madayati
svakīyasya prāṇārbuda-sadṛśa-goṣṭhasya virahāt
pralāpān unmādāt satatam ati kurvan vikala-dhīḥ
dadhad bhittau śaśvad vadana-vidhu-gharṣeṇa rudhiraṁ
kṣatotthaṁ gaurāṅgo hṛdaya udayan māṁ madayati

Synonyms

Palabra por palabra

svakīyasya — His own; prāṇa-arbuda — uncountable breaths of life; sadṛśa — like; goṣṭhasya — of Vṛndāvana; virahāt — because of separation; pralāpān — crazy talks; unmādāt — because of madness; satatam — always; ati — very much; kurvan — doing; vikala-dhīḥ — whose intelligence was disturbed; dadhat — oozing forth; bhittau — on the walls; śaśvat — always; vadana-vidhu — of His moonlike face; gharṣeṇa — by rubbing; rudhiram — blood; kṣata-uttham — coming forth from injuries; gaurāṅgaḥ — Lord Śrī Caitanya Mahāprabhu; hṛdaye — in my heart; udayan — rising; mām — me; madayati — maddens.

svakīyasya — Sus propias; prāṇa-arbuda — incontables respiraciones de vida; sadṛśa — como; goṣṭhasya — de Vṛndāvana; virahāt — debido a la separación; pralāpān — desvaríos; unmādāt — debido a la locura; satatam — siempre; ati — mucho; kurvan — hacer; vikala-dhīḥ — cuya inteligencia estaba perturbada; dadhat — que rezumaba; bhittau — en las paredes; śaśvat — siempre; vadana-vidhu — de Su cara de loto; gharṣeṇa — por frotar; rudhiram — sangre; kṣata-uttham — que mana de las heridas; gaurāṅgaḥ — el Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu; hṛdaye — en mi corazón; udayan — surgiendo; mām — a mí; madayati — enloquece.

Translation

Traducción

“Because of separation from His many friends in Vṛndāvana, who were like His own life, Śrī Caitanya Mahāprabhu spoke like a madman. His intelligence was transformed. Day and night He rubbed His moonlike face against the walls, and blood flowed from the injuries. May that Śrī Caitanya Mahāprabhu rise in my heart and make me mad with love.”

«Debido a la separación de Sus muchos amigos de Vṛndāvana, que eran como Su vida misma, Śrī Caitanya Mahāprabhu desvariaba como un loco. Su inteligencia se había transformado. Día y noche lastimaba Su cara de luna contra las paredes, y Se hería y sangraba. Que ese Śrī Caitanya Mahāprabhu brote en mi corazón y me vuelva loco de amor.»