Skip to main content

Text 134

Text 134

Text

Texto

ei pañca putra tomāra mora priyapātra
rāmānanda saha mora deha-bheda mātra
ei pañca putra tomāra mora priyapātra
rāmānanda saha mora deha-bheda mātra

Synonyms

Palabra por palabra

ei — these; pañca — five; putra — sons; tomāra — your; mora — Mine; priya-pātra — very dear; rāmānanda saha — with Śrī Rāmānanda Rāya; mora — Mine; deha-bheda — bodily difference; mātra — only.

ei—estos; pañca—cinco; putra—hijos; tomāra—tus; mora—Míos; priya-pātra—muy queridos; rāmānanda saha—con Śrī Rāmānanda Rāya; mora—Mío; deha-bheda—diferencia corporal; mātra—solamente.

Translation

Traducción

Śrī Caitanya Mahāprabhu told Bhavānanda Rāya, “Your five sons are all My dear devotees. Rāmānanda Rāya and I are one, although our bodies are different.”

Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo a Bhavānanda Rāya: «Tus cinco hijos son todos Mis amados devotos. Rāmānanda Rāya y Yo somos uno, aunque nuestros cuerpos sean diferentes».

Purport

Significado

The Gaura-gaṇoddeśa-dīpikā (120-24) states that Rāmānanda Rāya was formerly Arjuna. He is also considered to have been an incarnation of the gopī Lalitā, although in the opinion of others he was an incarnation of Viśākhādevī. He was a most confidential devotee of Lord Caitanya Mahāprabhu. Śrī Caitanya Mahāprabhu said, “Although I am a sannyāsī, My mind is sometimes perturbed when I see a woman. But Rāmānanda Rāya is greater than Me, for he is always undisturbed, even when he touches a woman.” Only Rāmānanda Rāya was endowed with the prerogative to touch a woman in this way; no one should imitate him. Unfortunately, there are rascals who imitate the activities of Rāmānanda Rāya. We need not discuss them further.

El Gaura-gaṇoddeśa-dīpikā (120-124) afirma que Rāmānanda Rāya fue anteriormente Arjuna. También se le considera una encarnación de la gopī Lalitā, aunque, en la opinión de otros, fue una encarnación de Viśākhā-devī. Fue un devoto sumamente íntimo de Śrī Caitanya Mahāprabhu. Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «Aunque Yo soy un sannyāsī, a veces Mi mente se turba cuando veo a una mujer. Pero Rāmānanda Rāya es más grande que Yo, porque siempre permanece imperturbable, hasta cuando toca a una mujer». Solamente Rāmānanda Rāya tenía el privilegio de tocar a una mujer de esta manera; nadie debe imitarle. Por desgracia, hay bribones que imitan las acciones de Rāmānanda Rāya. No hace falta decir nada más de ellos.

In Lord Caitanya Mahāprabhu’s final pastimes, Rāmānanda Rāya and Svarūpa Dāmodara always engaged in reciting suitable verses from Śrīmad-Bhāgavatam and other books to pacify the Lord’s ecstatic feelings of separation from Kṛṣṇa. When Lord Caitanya went to southern India, Sārvabhauma Bhaṭṭācārya advised Him to meet Rāmānanda Rāya, declaring that there was no devotee as advanced in understanding the conjugal love of Kṛṣṇa and the gopīs. While touring South India, Lord Caitanya met Rāmānanda Rāya by the bank of the Godāvarī, and in their long discourses the Lord took the position of a student, and Rāmānanda Rāya instructed Him. Caitanya Mahāprabhu concluded these discourses by saying, “My dear Rāmānanda Rāya, both you and I are madmen, and therefore we met intimately on an equal level.” Lord Caitanya advised Rāmānanda Rāya to resign from his government post and come back to Jagannātha Purī to live with Him. Although Śrī Caitanya Mahāprabhu refused to see Mahārāja Pratāparudra because he was a king, Rāmānanda Rāya, by a Vaiṣṇava scheme, arranged a meeting between the Lord and the King. This is described in the Madhya-līlā, chapter twelve, verses 41-57. Śrī Rāmānanda Rāya was present during the water sports of the Lord after the Ratha-yātrā festival.

En los pasatiempos finales de Śrī Caitanya Mahāprabhu, Rāmānanda Rāya y Svarūpa Dāmodara estaban siempre recitando versos apropiados del Śrīmad-Bhāgavatam y otros libros para calmar los sentimientos extáticos de separación del Señor por Kṛṣṇa. Cuando el Señor Caitanya fue a la India del Sur, Sārvabhauma Baṭṭācārya Le aconsejó que viera a Rāmānanda Rāya, porque, según declaró, no había otro devoto tan avanzado en comprender el amor conyugal de Kṛṣṇa y las gopīs. Mientras viajaba por la India del Sur, el Señor Caitanya encontró a Rāmānanda Rāya a orillas del Godāvarī y, en sus largas conversaciones, el Señor adoptó la actitud de un alumno, mientras Rāmānanda Rāya Le instruía. Caitanya Mahāprabhu concluyó aquellas conversaciones diciendo: «Mi querido Rāmānanda Rāya, tú y Yo estamos locos los dos, y por eso coincidimos íntimamente en un terreno común». El Señor Caitanya aconsejó a Rāmānanda Rāya que dimitiese de su cargo al servicio del gobierno y fuese a Jagannātha Purī a vivir con Él. Aunque Śrī Caitanya Mahāprabhu Se negaba a ver a Mahārāja Pratāparudra, porque era rey, Rāmānanda Rāya, mediante un ardid vaiṣṇava, preparó un encuentro entre el Señor y el rey. Esto se describe en los versos 41 al 57 del Capítulo Duodécimo del Madhya-līlā. Śrī Rāmānanda Rāya estuvo presente durante las diversiones acuáticas del Señor posteriores al festival de Ratha-yātrā.

Lord Śrī Caitanya Mahāprabhu considered Śrī Rāmānanda Rāya and Śrī Sanātana Gosvāmī to be equal in their renunciation, for although Śrī Rāmānanda Rāya was a gṛhastha engaged in government service and Śrī Sanātana Gosvāmī was in the renounced order of complete detachment from material activities, they were both servants of the Supreme Personality of Godhead who kept Kṛṣṇa in the center of all their activities. Śrī Rāmānanda Rāya was one of the three and a half personalities with whom Śrī Caitanya Mahāprabhu discussed the most confidential topics of Kṛṣṇa consciousness. Lord Caitanya Mahāprabhu advised Pradyumna Miśra to learn the science of Kṛṣṇa from Śrī Rāmānanda Rāya. As Subala always assisted Kṛṣṇa in His dealings with Rādhārāṇī in kṛṣṇa-līlā, so Rāmānanda Rāya assisted Lord Caitanya Mahāprabhu in His feelings of separation from Kṛṣṇa. Śrī Rāmānanda Rāya was the author of the Jagannātha-vallabha-nāṭaka.

El Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu consideraba iguales en su renunciación a Śrī Rāmānanda Rāya y a Śrī Sanatāna Gosvāmī, porque aunque el primero fuese un gṛhastha al servicio del gobierno y Śrī Sanatāna Gosvāmī estuviese en la orden de renunciación, totalmente desapegado de las actividades materiales, ambos eran sirvientes de la Suprema Personalidad de Dios y conservaban a Kṛṣṇa en el centro de todas sus actividades. Śrī Rāmānanda Rāya fue una de las tres personalidades y media con quienes Śrī Caitanya Mahāprabhu hablaba de los temas más íntimos de la conciencia de Kṛṣṇa. Śrī Caitanya Mahāprabhu aconsejó a Pradyumna Miśra que aprendiese la ciencia de Kṛṣṇa con Śrī Rāmānanda Rāya. Del mismo modo que Subala asistía siempre a Kṛṣṇa en Sus relaciones con Rādhārāṇī en el kṛṣṇa-līlā, Rāmānanda Rāya asistía a Śrī Caitanya Mahāprabhu en Sus sentimientos de separación por Kṛṣṇa. Śrī Rāmānanda Rāya fue el autor del Jagannātha-vallabha-nāṭaka.