Skip to main content

TEXT 10

TEXT 10

Devanagari

Devanagari

योगी युञ्जीत सततमात्मानं रहसि स्थित: ।
एकाकी यतचित्तात्मा निराशीरपरिग्रह: ॥ १० ॥

Text

Texto

yogī yuñjīta satatam
ātmānaṁ rahasi sthitaḥ
ekākī yata-cittātmā
nirāśīr aparigrahaḥ
yogī yuñjīta satatam
ātmānaṁ rahasi sthitaḥ
ekākī yata-cittātmā
nirāśīr aparigrahaḥ

Synonyms

Palabra por palabra

yogī — a transcendentalist; yuñjīta — must concentrate in Kṛṣṇa consciousness; satatam — constantly; ātmānam — himself (by body, mind and self); rahasi — in a secluded place; sthitaḥ — being situated; ekākī — alone; yata-citta-ātmā — always careful in mind; nirāśīḥ — without being attracted by anything else; aparigrahaḥ — free from the feeling of possessiveness.

yogī — un trascendentalista; yuñjīta — se debe concentrar en el proceso de conciencia de Kṛṣṇa; satatam — constantemente; ātmānam — él mismo (con el cuerpo, la mente y el yo); rahasi — en un lugar apartado; sthitaḥ — situándose así; ekākī — a solas; yata-citta-ātmā — de mente cuidadosa siempre; nirāśīḥ — sin que nada más lo atraiga; aparigrahaḥ — libre del sentimiento de posesión.

Translation

Traducción

A transcendentalist should always engage his body, mind and self in relationship with the Supreme; he should live alone in a secluded place and should always carefully control his mind. He should be free from desires and feelings of possessiveness.

El trascendentalista siempre debe ocupar el cuerpo, la mente y el yo en relación con el Supremo; él debe vivir a solas en un lugar apartado, y siempre debe controlar la mente con cautela. Él debe estar libre de deseos y de sentimientos de posesión.

Purport

Significado

Kṛṣṇa is realized in different degrees as Brahman, Paramātmā and the Supreme Personality of Godhead. Kṛṣṇa consciousness means, concisely, to be always engaged in the transcendental loving service of the Lord. But those who are attached to the impersonal Brahman or the localized Supersoul are also partially Kṛṣṇa conscious, because the impersonal Brahman is the spiritual ray of Kṛṣṇa and the Supersoul is the all-pervading partial expansion of Kṛṣṇa. Thus the impersonalist and the meditator are also indirectly Kṛṣṇa conscious. A directly Kṛṣṇa conscious person is the topmost transcendentalist because such a devotee knows what is meant by Brahman and Paramātmā. His knowledge of the Absolute Truth is perfect, whereas the impersonalist and the meditative yogī are imperfectly Kṛṣṇa conscious.

A Kṛṣṇa se lo comprende en diferentes grados como Brahman, Paramātmā y la Suprema Personalidad de Dios. Conciencia de Kṛṣṇa significa, de un modo conciso, estar dedicado siempre al amoroso servicio trascendental del Señor. Pero aquellos que están apegados al Brahman impersonal o a la Superalma localizada, también están conscientes de Kṛṣṇa parcialmente, porque el Brahman impersonal es el rayo espiritual de Kṛṣṇa, y la Superalma es la expansión parcial omnipresente de Kṛṣṇa. Así pues, el impersonalista y el meditador también están conscientes de Kṛṣṇa indirectamente. La persona que está consciente de Kṛṣṇa directamente es el trascendentalista más elevado de todos, porque ese devoto sabe de lo que se trata el Brahman y el Paramātmā. Su conocimiento de la Verdad Absoluta es perfecto, mientras que el impersonalista y el yogī meditativo están conscientes de Kṛṣṇa de una manera imperfecta.

Nevertheless, all of these are instructed herewith to be constantly engaged in their particular pursuits so that they may come to the highest perfection sooner or later. The first business of a transcendentalist is to keep the mind always on Kṛṣṇa. One should always think of Kṛṣṇa and not forget Him even for a moment. Concentration of the mind on the Supreme is called samādhi, or trance. In order to concentrate the mind, one should always remain in seclusion and avoid disturbance by external objects. He should be very careful to accept favorable and reject unfavorable conditions that affect his realization. And, in perfect determination, he should not hanker after unnecessary material things that entangle him by feelings of possessiveness.

Sin embargo, a todos ellos se les instruye aquí que permanezcan dedicados constantemente a sus ocupaciones específicas, de modo que, tarde o temprano, puedan lograr la máxima perfección. Lo primero que tiene que hacer un trascendentalista es mantener la mente dirigida siempre hacia Kṛṣṇa. Uno debe pensar en Kṛṣṇa siempre, y no olvidarlo ni siquiera por un momento. El acto de concentrar la mente en el Supremo se denomina samādhi, o trance. Para poder concentrar la mente hay que permanecer siempre en reclusión, y evitar el ser perturbado por objetos externos. Uno debe tener sumo cuidado y aceptar las condiciones favorables y rechazar las condiciones desfavorables que afecten su comprensión. Y, con una determinación absoluta, no se deben anhelar cosas materiales innecesarias que lo enreden a uno con sentimientos de posesión.

All these perfections and precautions are perfectly executed when one is directly in Kṛṣṇa consciousness, because direct Kṛṣṇa consciousness means self-abnegation, wherein there is very little chance for material possessiveness. Śrīla Rūpa Gosvāmī characterizes Kṛṣṇa consciousness in this way:

Todas estas perfecciones y precauciones se ejecutan a la perfección cuando uno se halla directamente en estado de conciencia de Kṛṣṇa, porque conciencia de Kṛṣṇa directa significa abnegación, en virtud de lo cual hay muy pocas posibilidades de que aparezca el espíritu de posesión material. Śrīla Rūpa Gosvāmī caracteriza el estado de conciencia de Kṛṣṇa de la siguiente manera:

anāsaktasya viṣayān, yathārham upayuñjataḥ
nirbandhaḥ kṛṣṇa-sambandhe, yuktaṁ vairāgyam ucyate
anāsaktasya viṣayān, yathārham upayuñjataḥ
nirbandhaḥ kṛṣṇa-sambandhe, yuktaṁ vairāgyam ucyate
prāpañcikatayā buddhyā
hari-sambandhi-vastunaḥ
mumukṣubhiḥ parityāgo
vairāgyaṁ phalgu kathyate
prāpañcikatayā buddhyā
hari-sambandhi-vastunaḥ
mumukṣubhiḥ parityāgo
vairāgyaṁ phalgu kathyate

“When one is not attached to anything, but at the same time accepts everything in relation to Kṛṣṇa, one is rightly situated above possessiveness. On the other hand, one who rejects everything without knowledge of its relationship to Kṛṣṇa is not as complete in his renunciation.” (Bhakti-rasāmṛta-sindhu 1.2.255–256)

«Cuando uno no está apegado a nada, pero, al mismo tiempo, acepta todo en relación con Kṛṣṇa, uno se halla debidamente situado por encima del espíritu de posesión. En cambio, aquel que rechaza todo sin conocimiento de la relación que lo rechazado tiene con Kṛṣṇa, no está igual de completo en su renuncia» (Bhakti-rasāmṛta-sindhu 1.2.255–256).

A Kṛṣṇa conscious person well knows that everything belongs to Kṛṣṇa, and thus he is always free from feelings of personal possession. As such, he has no hankering for anything on his own personal account. He knows how to accept things in favor of Kṛṣṇa consciousness and how to reject things unfavorable to Kṛṣṇa consciousness. He is always aloof from material things because he is always transcendental, and he is always alone, having nothing to do with persons not in Kṛṣṇa consciousness. Therefore a person in Kṛṣṇa consciousness is the perfect yogī.

Una persona consciente de Kṛṣṇa sabe bien que todo le pertenece a Kṛṣṇa, y, en consecuencia, siempre está libre de los sentimientos de posesión personal. En virtud de eso, ella no anhela nada para su propio beneficio personal. Ella sabe aceptar las cosas que van en favor del cultivo de conciencia de Kṛṣṇa, y rechazar aquellas que son desfavorables para el cultivo de conciencia de Kṛṣṇa. Ella siempre está apartada de las cosas materiales, porque siempre es trascendental, y siempre está sola, pues no tiene nada que ver con las personas que no se encuentran en estado de conciencia de Kṛṣṇa. Por lo tanto, la persona en estado de conciencia de Kṛṣṇa es el yogī perfecto.