TEXT 1

Devanagari

अर्जुन उवाच
ये शास्त्रविधिमुत्सृज्य यजन्ते श्रद्धयान्विता: ।
तेषां निष्ठा तु का कृष्ण सत्त्वमाहो रजस्तम: ॥ १ ॥

Text

Tekst

arjuna uvāca
ye śāstra-vidhim utsṛjya
yajante śraddhayānvitāḥ
teṣāṁ niṣṭhā tu kā kṛṣṇa
sattvam āho rajas tamaḥ

Synonyms

Synoniemen

arjunaḥ uvāca — Arjuna said; ye — those who; śāstra-vidhim — the regulations of scripture; utsṛjya — giving up; yajante — worship; śraddhayā — full faith; anvitāḥ — possessed of; teṣām — of them; niṣṭhā — the faith; tu — but; kā — what; kṛṣṇa — O Kṛṣṇa; sattvam — in goodness; āho — or else; rajaḥ — in passion; tamaḥ — in ignorance.

arjunaḥ uvāca — Arjuna zei; ye — zij die; śāstra-vidhim — de voorschriften in de geschriften; utsṛjya — opgevend; yajante — vereren; śraddhayā — vol geloof; anvitāḥ — in het bezit van; teṣām — van hen; niṣṭhā — het geloof; tu — maar; kā — wat; kṛṣṇa — o Kṛṣṇa; sattvam — in goedheid; āho — of anders; rajaḥ — in hartstocht; tamaḥ — in onwetendheid.

Translation

Vertaling

Arjuna inquired: O Kṛṣṇa, what is the situation of those who do not follow the principles of scripture but worship according to their own imagination? Are they in goodness, in passion or in ignorance?

Arjuna vroeg: O Kṛṣṇa, wat is de positie van hen die zich niet aan de beginselen van de geschriften houden, maar die volgens hun eigen verbeelding iets of iemand vereren? Zijn zij in goedheid, hartstocht of onwetendheid?

Purport

Betekenisverklaring

In the Fourth Chapter, thirty-ninth verse, it is said that a person faithful to a particular type of worship gradually becomes elevated to the stage of knowledge and attains the highest perfectional stage of peace and prosperity. In the Sixteenth Chapter, it is concluded that one who does not follow the principles laid down in the scriptures is called an asura, demon, and one who follows the scriptural injunctions faithfully is called a deva, or demigod. Now, if one, with faith, follows some rules which are not mentioned in the scriptural injunctions, what is his position? This doubt of Arjuna’s is to be cleared by Kṛṣṇa. Are those who create some sort of God by selecting a human being and placing their faith in him worshiping in goodness, passion or ignorance? Do such persons attain the perfectional stage of life? Is it possible for them to be situated in real knowledge and elevate themselves to the highest perfectional stage? Do those who do not follow the rules and regulations of the scriptures but who have faith in something and worship gods and demigods and men attain success in their effort? Arjuna is putting these questions to Kṛṣṇa.

In de negenendertigste tekst van het vierde hoofdstuk wordt gezegd dat een persoon die zich met geloof aan een bepaald type verering wijdt, geleidelijk aan verheven wordt naar het niveau van kennis en dat hij volmaakte vrede en voorspoed bereikt. Het zestiende hoofdstuk concludeert dat iemand die de principes die zijn vastgelegd in de heilige teksten niet volgt, een asura of een demon wordt genoemd en dat iemand die de regels van de heilige teksten wel met geloof volgt, een deva of halfgod wordt genoemd. Wanneer iemand nu met geloof enkele regels volgt die niet vermeld staan in de voorschriften van de heilige teksten, wat is dan zijn positie? Dit is de twijfel van Arjuna die Kṛṣṇa zal moeten wegnemen. Behoort de verering van degenen die een soort God creëren door een menselijk wezen uit te kiezen en vervolgens daarop hun geloof richten, tot de hoedanigheid goedheid, hartstocht of onwetendheid? Zullen deze personen de perfectie van het leven bereiken? Is het voor hen mogelijk om werkelijk kennis te hebben en zichzelf te verheffen tot het hoogste niveau van perfectie? Zullen de inspanningen van degenen die niet de regels en bepalingen van de heilige teksten volgen, maar die toch ergens in geloven en goden, halfgoden en mensen vereren, tot succes leiden? Dit zijn de vragen die Arjuna aan Kṛṣṇa voorlegt.