Skip to main content

TEXT 27

VERSO 27

Text

Texto

yat karoṣi yad aśnāsi
yaj juhoṣi dadāsi yat
yat tapasyasi kaunteya
tat kuruṣva mad-arpaṇam
yat karoṣi yad aśnāsi
yaj juhoṣi dadāsi yat
yat tapasyasi kaunteya
tat kuruṣva mad-arpaṇam

Synonyms

Sinônimos

yat — was auch immer; karoṣi — du tust; yat — was auch immer; aśnāsi — du ißt; yat — was auch immer; juhoṣi — du opferst; dadāsi — du gibst fort; yat — was auch immer; yat — was auch immer; tapasyasi — Entsagung, die du dir auferlegst; kaunteya — o Sohn Kuntīs; tat — das; kuruṣva — tu; mat — für Mich; arpaṇam — als ein Opfer.

yat — tudo o que; karoṣi — faz; yat — tudo o que; aśnāsi — come; yat — tudo o que; juhoṣi — oferece; dadāsi — dá; yat — tudo o que; yat — todas as; tapasyasi — austeridades que executa; kaunteya — ó filho de Kuntī; tat — isto; kuruṣva — faça; mat — para Mim; arpaṇam — como uma oferenda.

Translation

Tradução

Alles, was du tust, alles, was du ißt, alles, was du opferst oder fortgibst, sowie alle Entsagung, die du dir auferlegst, solltest du, o Sohn Kuntīs, Mir als Opfer darbringen.

Tudo o que você fizer, tudo o que comer, tudo o que oferecer ou der para os outros, e quaisquer austeridades que você executar — faça isto, ó filho de Kuntī, como uma oferenda a Mim.

Purport

Comentário

ERLÄUTERUNG: Somit ist es also die Pflicht eines jeden, sein Leben so zu gestalten, daß er Kṛṣṇa unter keinen Umständen vergißt. Jeder muß arbeiten, um Leib und Seele zusammenzuhalten, und Kṛṣṇa empfiehlt hier, daß man für Ihn arbeiten soll. Jeder muß etwas essen, um zu leben; deshalb sollte man die Reste von Speisen zu sich nehmen, die Kṛṣṇa geopfert wurden. Jeder zivilisierte Mensch muß religiöse Rituale und Zeremonien vollziehen; deshalb empfiehlt Kṛṣṇa: „Tu es für Mich“, und dies wird arcana genannt. Jeder hat die Neigung, für wohltätige Zwecke zu spenden; Kṛṣṇa sagt: „Gib es Mir“, und das bedeutet, daß alles überschüssige Geld dazu verwendet werden sollte, die Bewegung für Kṛṣṇa-Bewußtsein zu unterstützen. Heutzutage zeigen viele Menschen ein reges Interesse am Vorgang der Meditation, doch dieser Vorgang ist im gegenwärtigen Zeitalter nicht praktisch. Wenn sich jemand aber darin übt, vierundzwanzig Stunden am Tag über Kṛṣṇa zu meditieren, indem er auf seiner Gebetskette den Hare-Kṛṣṇa-mantra chantet, befindet er sich zweifellos auf der höchsten Stufe der Meditation und ist der größte aller yogīs, wie es im Sechsten Kapitel der Bhagavad-gītā bestätigt wird.

Assim, é dever de todos organizar sua vida de tal modo que não se esqueçam de Kṛṣṇa em circunstância alguma. Todos têm que trabalhar para sobreviver, e nesta passagem Kṛṣṇa recomenda que se deve trabalhar para Ele. Todos têm que comer algo para subsistir; portanto, devem-se aceitar os restos do alimento oferecido a Kṛṣṇa. Qualquer homem civilizado tem que executar algumas cerimônias ritualísticas religiosas; por isso, Kṛṣṇa recomenda que “Faça-o para Mim”, e isto se chama arcana. Todos têm a tendência de dar algo em caridade; Kṛṣṇa diz: “Dê-o a Mim”, e isto quer dizer que todo o dinheiro excedente deve ser utilizado a ajudar o movimento da consciência de Kṛṣṇa. Hoje em dia, as pessoas estão muito inclinadas ao processo de meditação, que não é prático nesta era, mas se alguém procura meditar em Kṛṣṇa vinte e quatro horas por dia, cantando o mantra Hare Kṛṣṇa em suas contas, com certeza é o maior meditador e o maior yogī, como atesta o Sexto Capítulo do Bhagavad-gītā.