Skip to main content

TEXT 24

TEXT 24

Text

Texte

agnir jyotir ahaḥ śuklaḥ
ṣaṇ-māsā uttarāyaṇam
tatra prayātā gacchanti
brahma brahma-vido janāḥ
agnir jyotir ahaḥ śuklaḥ
ṣaṇ-māsā uttarāyaṇam
tatra prayātā gacchanti
brahma brahma-vido janāḥ

Synonyms

Synonyms

agniḥ — Feuer; jyotiḥ — Licht; ahaḥ — Tag; śuklaḥ — die helle Monatshälfte; ṣaṭ-māsāḥ — die sechs Monate; uttara-ayanam — wenn die Sonne im Norden reist; tatra — dort; prayātāḥ — diejenigen, die verscheiden; gacchanti — gehen; brahma — zum Absoluten; brahma-vidaḥ — die das Absolute kennen; janāḥ — Menschen.

agniḥ: le feu; jyotiḥ: la lumière; ahaḥ: le jour; śuklaḥ: les quinze jours de la lune blanche; ṣaṭ-māsāḥ: les six mois; uttara-ayanam: où le soleil passe au nord; tatra: là; prayātāḥ: ceux qui meurent; gacchanti: vont; brahma: à l’Absolu; brahma-vidaḥ: qui connaissent l’Absolu; janāḥ: les personnes.

Translation

Translation

Diejenigen, die das Höchste Brahman kennen, erreichen dieses Höchste, indem sie während der Zeit aus der Welt scheiden, in der der Feuergott seinen Einfluß ausübt, im Licht, zu einem glückverheißenden Augenblick des Tages, während der vierzehn Tage des zunehmenden Mondes oder während der sechs Monate, wenn die Sonne im Norden reist.

L’être qui connaît le Brahman Suprême parviendra jusqu’à Lui s’il quitte ce monde sous le signe du deva du feu, à un moment propice de la journée, en pleine lumière, pendant les quinze jours où croît la lune ou les six mois durant lesquels le soleil passe au septentrion.

Purport

Purport

ERLÄUTERUNG: Wenn von Feuer, Licht, Tag und der Monatshälfte des Mondes die Rede ist, so sollte man verstehen, daß über all diese Faktoren verschiedene Gottheiten herrschen, die für die Reise der Seele Vorkehrungen treffen. Zum Zeitpunkt des Todes wird man vom Geist zu einem neuen Körper getragen. Wenn man den Körper zu der oben beschriebenen Zeit geplant oder auch zufällig verläßt, ist es einem möglich, das unpersönliche brahmajyoti zu erreichen. Mystiker, die in der Praxis des yoga fortgeschritten sind, können die Zeit und den Ort ihres Verscheidens selbst bestimmen. Andere haben darüber keine Kontrolle – wenn sie durch Zufall in einem glückverheißenden Augenblick verscheiden, werden sie nicht in den Kreislauf von Geburt und Tod zurückkehren, doch wenn nicht, ist es durchaus möglich, daß sie zurückkehren müssen. Für den reinen Gottgeweihten im Kṛṣṇa-Bewußtsein jedoch besteht nicht die Gefahr der Rückkehr, ob er den Körper nun in einem günstigen oder in einem ungünstigen Augenblick, überraschend oder unter Vorkehrungen verläßt.

Lorsqu’on fait mention ici du feu, de la lumière, du jour et du cycle lunaire, on doit comprendre que derrière chacune de ces manifestations des devas agissent pour faciliter le passage de l’âme. Au moment de la mort, le mental transporte l’âme vers une autre vie. Si l’on quitte son corps, volontairement ou fortuitement, au moment décrit dans ce verset, on pourra atteindre le brahmajyoti impersonnel. Les yogīs accomplis sauront choisir le lieu et le moment propices à leur départ, tandis que les autres n’auront aucun contrôle sur le moment de leur mort. Si, par chance, ils quittent leur corps à un moment favorable, ils n’auront pas à continuer à naître et à mourir de façon répétée, mais dans tous les autres cas, ils seront pratiquement assurés de revenir en ce monde. Le pur dévot, lui, ne court aucun risque de renaître, que le moment où il quitte son corps soit propice ou non, que la chose arrive par accident ou par un arrangement défini.