Skip to main content

TEXT 19

VERSO 19

Text

Texto

yo mām evam asammūḍho
jānāti puruṣottamam
sa sarva-vid bhajati māṁ
sarva-bhāvena bhārata
yo mām evam asammūḍho
jānāti puruṣottamam
sa sarva-vid bhajati māṁ
sarva-bhāvena bhārata

Synonyms

Sinônimos

yaḥ — jeder, der; mām — Mich; evam — also; asammūḍhaḥ — ohne Zweifel; jānāti — kennt; puruṣa-uttamam — die Höchste Persönlichkeit Gottes; saḥ — er; sarva-vit — der Kenner von allem; bhajati — bringt hingebungsvollen Dienst dar; mām — Mir; sarva-bhāvena — in jeder Hinsicht; bhārata — o Nachkomme Bharatas.

yaḥ — qualquer um que; mām — a Mim; evam — assim; asammūḍhaḥ — sem dúvida; jānāti — conhece; puruṣa-uttamam — a Suprema Personalidade de Deus; saḥ — ele; sarva-vit — o conhecedor de tudo; bhajati — presta serviço devocional; mām — a Mim; sarva-bhāvena — em todos os aspectos; bhārata — ó filho de Bharata.

Translation

Tradução

Jeder, der Mich als die Höchste Persönlichkeit Gottes kennt, ohne daran zu zweifeln, ist der Kenner aller Dinge. Daher beschäftigt er sich voll und ganz in Meinem hingebungsvollen Dienst, o Nachkomme Bharatas.

Quem quer que Me conheça como a Suprema Personalidade de Deus, sem duvidar, é o conhecedor de tudo. Ele, portanto, se ocupa no serviço devocional pleno a Mim, ó filho de Bharata.

Purport

Comentário

ERLÄUTERUNG: Es gibt viele philosophische Spekulationen über die wesensgemäße Stellung der Lebewesen und der Absoluten Wahrheit. In diesem Vers nun erklärt die Höchste Persönlichkeit Gottes unmißverständlich, daß jeder, der weiß, daß Śrī Kṛṣṇa die Höchste Person ist, tatsächlich alles weiß. Wer nur über unvollkommenes Wissen verfügt, spekuliert einfach weiter über die Absolute Wahrheit; wer jedoch über vollkommenes Wissen verfügt, beschäftigt sich, ohne seine wertvolle Zeit zu verschwenden, direkt im Kṛṣṇa-Bewußtsein, im hingebungsvollen Dienst des Höchsten Herrn. Die ganze Bhagavad-gītā hindurch wird diese Tatsache immer wieder betont. Und trotzdem gibt es so viele uneinsichtige Kommentatoren der Bhagavad-gītā, die die Höchste Absolute Wahrheit und die Lebewesen für ein und dasselbe halten.

Há muitas especulações filosóficas sobre a posição constitucional das entidades vivas e da Suprema Verdade Absoluta. E neste verso, a Suprema Personalidade de Deus explica claramente que todo aquele que conhece o Senhor Kṛṣṇa como a Pessoa Suprema é de fato o conhecedor de tudo. O conhecedor imperfeito apenas continua sua especulação sobre a Verdade Absoluta, mas o conhecedor perfeito, sem perder seu precioso tempo, ocupa-se diretamente em consciência de Kṛṣṇa, no serviço devocional ao Senhor Supremo. O Bhagavad-gītā enfatiza este fato a cada passo. E no entanto há muitas pessoas que, comentando o Bhagavad-gītā, insistem em afirmar que a Suprema Verdade Absoluta e as entidades vivas são a mesmíssima coisa.

Vedisches Wissen wird śruti genannt, das, was man durch Hören lernt. Man sollte die vedische Botschaft von Autoritäten wie Kṛṣṇa und Seinen Repräsentanten empfangen. Hier trifft Kṛṣṇa klare Unterscheidungen, und man sollte von dieser Quelle hören. Einfach nur zu hören, wie die Schweine es tun, ist nicht genügend. Man muß von Autoritäten hören und auch in der Lage sein, das Gehörte zu verstehen. Bloße akademische Spekulationen können einem nicht weiterhelfen. Man sollte in ergebener Haltung aus der Bhagavad-gītā hören, die erklärt, daß die Lebewesen der Höchsten Persönlichkeit Gottes immer untergeordnet sind. Jeder, der imstande ist, diesen Punkt zu verstehen, versteht nach Aussage der Höchsten Persönlichkeit Gottes, Śrī Kṛṣṇa, den Sinn der Veden; außer ihnen kennt niemand den wahren Sinn der Veden.

O conhecimento védico chama-se śruti, ou o processo que consiste em aprender por meio de recepção auditiva. Na verdade, deve-se receber a mensagem védica transmitida por autoridades como Kṛṣṇa e Seus representantes. Aqui, Kṛṣṇa coloca tudo no seu devido lugar, e devemos procurar ouvir essa fonte. Ouvir como simples suínos não é suficiente; deve-se procurar compreender o que dizem as autoridades. Ninguém deve ficar pensando que tudo o que se precisa fazer é especular de forma acadêmica. É necessário ouvir com submissão o Bhagavad-gītā, onde se afirma que essas entidades vivas são sempre subordinadas à Suprema Personalidade de Deus. Qualquer um que seja capaz de compreender isso, de acordo com a ordem da Suprema Personalidade de Deus, Śrī Kṛṣṇa, conhece o propósito dos Vedas; nenhum outro conhece o propósito dos Vedas.

Das Wort bhajati ist sehr bedeutsam. An vielen Stellen wird das Wort bhajati im Zusammenhang mit dem Dienst für den Höchsten Herrn verwendet. Wenn jemand voll und ganz im Kṛṣṇa-Bewußtsein, im hingebungsvollen Dienst des Herrn, beschäftigt ist, kann man sagen, daß er das gesamte vedische Wissen verstanden hat. Die Vaiṣṇava-paramparā lehrt, daß jemand, der im hingebungsvollen Dienst Kṛṣṇas beschäftigt ist, keinen anderen spirituellen Vorgang mehr zu befolgen braucht, um die Höchste Absolute Wahrheit zu verstehen. Er hat diese Stufe der Erkenntnis bereits erreicht, da er im hingebungsvollen Dienst des Herrn beschäftigt ist. Er hat alle Vorstufen der Erkenntnis bereits hinter sich gelassen. Wenn hingegen jemand, der Hunderttausende von Leben spekuliert hat, nicht zu der Erkenntnis gelangt, daß Kṛṣṇa die Höchste Persönlichkeit Gottes ist und daß man sich Ihm ergeben muß, so ist seine ganze Spekulation in den vielen Jahren und Leben nichts als eine sinnlose Zeitverschwendung gewesen.

A palavra bhajati é muito significativa. Em muitas passagens, a palavra bhajati é expressa em relação ao serviço ao Senhor Supremo. Se alguém se ocupa em plena consciência de Kṛṣṇa, no serviço devocional ao Senhor, deve-se concluir que compreendeu todo o conhecimento védico. No paramparā vaiṣṇava, afirma-se que se alguém se ocupa no serviço devocional a Kṛṣṇa, então não é preciso praticar nenhum outro processo espiritual com o qual se compreende a Suprema Verdade Absoluta. Ele já chegou ao ponto, porque se ocupa no serviço devocional ao Senhor e terminou todos os processos preliminares de compreensão. Mas se alguém, após especular por centenas de milhares de vidas, não se dá conta de que Kṛṣṇa é a Suprema Personalidade de Deus e de que a essa altura ele tem que se render, toda a especulação que empregou por tantos anos e vidas é um completo desperdício de tempo.