Skip to main content

TEXT 6

VERSO 6

Tekst

Texto

yaṁ yaṁ vāpi smaran bhāvaṁ
tyajaty ante kalevaram
taṁ tam evaiti kaunteya
sadā tad-bhāva-bhāvitaḥ
yaṁ yaṁ vāpi smaran bhāvaṁ
tyajaty ante kalevaram
taṁ tam evaiti kaunteya
sadā tad-bhāva-bhāvitaḥ

Synonyms

Sinônimos

yam yam — hvad end; api — overhovedet; smaran — idet man husker; bhāvam — natur; tyajati — opgiver; ante — ved slutningen; kalevaram — denne krop; tam tam — (den) samme; eva — med sikkerhed; eti — får; kaunteya — O Kuntīs søn; sadā — altid; tat — den; bhāva — tilstand; bhāvitaḥ — optaget af.

yam yam — qualquer que seja; api — absolutamente; smaran — lembrando; bhāvam — natureza; tyajati — abandona; ante — no fim; kalevaram — este corpo; tam tam — semelhante; eva — decerto; eti — alcança; kaunteya — ó filho de Kuntī; sadā — sempre; tat — este; bhāva — estado de existência; bhāvitaḥ — lembrando.

Translation

Tradução

Ligegyldigt hvilken tilstand, man husker, når man forlader sin krop, opnår man med sikkerhed den tilstand, O Kuntīs søn.

Qualquer que seja o estado de existência de que alguém se lembre ao deixar o corpo, ó filho de Kuntī, esse mesmo estado ele alcançará impreterivelmente.

Purport

Comentário

FORKLARING: Her bliver det forklaret, hvordan det foregår, når man forandrer sin natur på det kritiske dødstidspunkt. Den, der ved afslutningen på sit liv forlader sin krop, mens han tænker på Kṛṣṇa, opnår den Højeste Herres transcendentale natur, men det er ikke rigtigt, at den, der tænker på noget andet end Kṛṣṇa, opnår den samme transcendentale tilstand. Vi bør lægge os dette meget nøje på sinde. Hvordan kan man dø i den rette sindstilstand? Selv om Mahārāja Bharata var en ophøjet person, tænkte han alligevel på en hjort, da han døde, og blev derfor overført til en hjortekrop i sit næste liv. Selv om han som hjort kunne huske sine tidligere handlinger, blev han tvunget til at acceptere denne dyrekrop. Ens tanker op igennem ens liv akkumuleres selvfølgelig og påvirker ens tanker i dødsøjeblikket, så dette liv skaber ens næste liv. Hvis man i sit nuværende liv lever i godhedens kvalitet og altid tænker på Kṛṣṇa, er det muligt for én at huske på Kṛṣṇa ved livets afslutning. Det vil hjælpe én til at blive overført til Kṛṣṇas transcendentale natur. Hvis man er transcendentalt absorberet i Kṛṣṇas tjeneste, vil ens næste krop blive transcendental (åndelig), ikke materiel. Derfor er fremsigelsen af Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare den bedste måde, hvis man skal have held med at forandre sin eksistenstilstand ved livets afslutning.

Aqui se explica o processo no qual muda-se de natureza no momento crítico da morte. Aquele que no fim da vida abandona o corpo pensando em Kṛṣṇa alcança a natureza transcendental do Senhor Supremo, mas não é verdade que quem pensa em algo diferente de Kṛṣṇa alcance o mesmo estado transcendental. Este é um ponto no qual devemos atentar com muito cuidado. Como pode alguém ter um estado mental apropriado no momento em que vai morrer? Mahārāja Bharata, embora uma grande personalidade, no fim de sua vida pensou num veado, e assim em sua próxima vida foi transferido para o corpo de um veado. Embora como veado, ele se lembrasse de suas atividades passadas, mesmo assim teve que aceitar um corpo de animal. É claro que os pensamentos que alguém cultiva durante o transcurso da vida acumulam-se para influenciar que pensamentos ele terá ao chegar o momento da morte; logo, nesta vida ele cria a sua vida seguinte. Se em sua vida atual a pessoa vive no modo da bondade e pensa sempre em Kṛṣṇa, é possível que, ao chegar o momento de sua morte, ela lembre-se de Kṛṣṇa. Isto a ajudará a ser transferida para a natureza transcendental de Kṛṣṇa. Se alguém se absorve transcendentalmente no serviço a Kṛṣṇa, então, seu próximo corpo será transcendental (espiritual), e não material. Portanto, cantar Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare é o melhor processo para que alguém ao chegar no final da vida, mude com êxito o estado de existência.