TEXT 27

Bg 3.27

Tekst

prakṛteḥ kriyamāṇāni
guṇaiḥ karmāṇi sarvaśaḥ
ahaṅkāra-vimūḍhātmā
kartāham iti manyate

Synonyms

Synoniemen

prakṛteḥ — af den materielle natur; kriyamāṇāni — der bliver gjort; guṇaiḥ — af kvaliteterne; karmāṇi — aktiviteter; sarvaśaḥ — alle slags; ahaṅkāra-vimūḍha — forvirret af falsk ego; ātmā — den åndelige sjæl; kartā — den, der handler; aham — jeg; iti — således; manyate — han tænker.

prakṛteḥ — van de materiële natuur; kriyamāṇāni — wordt gedaan; guṇaiḥ — door de hoedanigheden; karmāṇi — activiteiten; sarvaśaḥ — allerlei soorten; ahaṅkāra-vimūḍha — misleid door het valse ego; ātmā — de spirituele ziel; kartā — handelende; aham — ik; iti — zo; man-yate — hij denkt.

Translation

Vertaling

Den åndelige sjæl, der forvirres af indflydelsen fra det falske ego, anser sig selv for at være den, der udfører handlinger, der i virkeligheden bliver gjort af den materielle naturs tre kvaliteter.

Misleid door de invloed van het vals ego, denkt de ziel dat zij zelf de activiteiten verricht die in werkelijkheid door de drie hoedanigheden van de materiële natuur worden verricht.

Purport

Betekenisverklaring

FORKLARING: To personer, den ene Kṛṣṇa-bevidst og den anden i materiel bevidsthed, hvor begge arbejder med det samme, kan forekomme at være på samme niveau, men der er himmelvid forskel på deres respektive positioner. Personen i materiel bevidsthed er gennem det falske ego overbevist om, at han er den, der gør alting. Han ved ikke, at de kropslige mekanismer er blevet frembragt af den materielle natur, der fungerer under den Højeste Herres opsyn. Den materialistiske person er ikke klar over, at han i enhver henseende står under Kṛṣṇas kontrol. Personen, der er underlagt falsk ego, tager selv æren for at gøre alt uafhængigt, og det er tegnet på hans uvidenhed. Han ved ikke, at denne grove og subtile krop er skabt af den materielle natur på Guddommens Højeste Personligheds ordre, og at hans kropslige og mentale handlinger derfor skal engageres i Kṛṣṇas tjeneste i Kṛṣṇa-bevidsthed. Det uvidende menneske glemmer helt, at Guddommens Højeste Personlighed kaldes Hṛṣīkeśa eller Herren over den materielle krops sanser, for som følge af sit langvarige misbrug af sanserne på sansenydelse vildledes han af det falske ego, der får ham til at glemme hans evige forhold til Kṛṣṇa.

Het kan erop lijken dat twee personen, een met Kṛṣṇa-bewust-zijn en een ander met een materieel bewustzijn, zich op hetzelfde niveau bevinden wanneer ze dezelfde activiteiten doen, maar er bestaat een groot verschil tussen hun posities. Een persoon met een materieel bewustzijn is er door zijn vals ego van overtuigd dat hij het is die alles doet, maar hij weet niet dat het mechanisme van het lichaam geproduceerd is door de materiële natuur, die onder toezicht van de Allerhoogste Heer staat. Een materialistisch persoon weet niet dat hij uiteindelijk door Kṛṣṇa bestuurd wordt. Door zijn vals ego denkt hij dat hij alles onafhankelijk doet en strijkt vervolgens met de eer; dat is het symptoom van zijn onwetendheid. Hij weet niet dat dit grof- en fijnstoffelijk lichaam in opdracht van de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods door de materiële natuur geschapen is en dat zijn lichamelijke en mentale activiteiten daarom in dienst van Kṛṣṇa, in Kṛṣṇa-bewustzijn, gebruikt moeten worden. Een onwetend persoon vergeet dat de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods Hṛṣīkeśa wordt genoemd, de meester van de zintuigen van het materiële lichaam. Omdat hij voor lange tijd voor zinsbevrediging misbruik heeft gemaakt van zijn zintuigen, is hij verward geraakt door het vals ego, dat hem zijn eeuwige relatie met Kṛṣṇa doet vergeten.