TEXT 21
Bg 3.21
Tekst
Tekst
tat tad evetaro janaḥ
sa yat pramāṇaṁ kurute
lokas tad anuvartate
tat tad evetaro janaḥ
sa yat pramāṇaṁ kurute
lokas tad anuvartate
Synonyms
Synoniemen
yat yat — wat dan ook; ācarati — hij doet; śreṣṭhaḥ — een respectabele leider; tat — dat; tat — en dat alleen; eva — zeker; itaraḥ — gewoon; janaḥ — persoon; saḥ — hij; yat — om het even welke; pramāṇam — maatstaf; kurute — verricht; lokaḥ — de hele wereld; tat — dat; anuvartate — volgt in het voetspoor.
Translation
Vertaling
Uanset hvad en stor mand gør, følger almindelige mennesker i hans fodspor. Og lige meget hvilke normer, han sætter igennem sit eksempel, efterstræbes de af den ganske verden.
Alle activiteiten die een groot man verricht, worden door gewone mensen nagevolgd. En alle normen die hij door zijn voorbeeldig handelen stelt, worden door de hele wereld nageleefd.
Purport
Betekenisverklaring
FORKLARING: Folk i almindelighed behøver altid en leder, der kan undervise dem igennem sin egen opførsel. En leder kan ikke lære befolkningen at holde op med at ryge, hvis han selv ryger. Herren Caitanya nævnte, at før en lærer begynder at undervise, skal han opføre sig eksemplarisk. Den, der underviser på den måde, kaldes ācārya eller den ideelle lærer. For at belære folk i almindelighed skal en lærer derfor følge śāśtraernes (skrifternes) principper. En lærer må ikke opfinde regler, der går imod de åbenbarede skrifters principper. De åbenbarede skrifter som Manu-saṁhitā og tilsvarende andre betragtes som standardtekster, der skal følges af menneskesamfundet. En leders eksempel skal derfor være baseret på principperne i sådanne standard-śāśtraer. Hvis man gerne vil forbedre sig, bliver man nødt til at følge standardreglerne, som de praktiseres af de store lærere. Det bliver også bekræftet i Śrīmad- Bhāgavatam, at vejen til fremskridt i åndelig erkendelse er at følge i store hengivnes fodspor. Kongen eller statslederen, faderen og skolelæreren bliver alle betragtet som naturlige ledere af den uskyldige befolkning. Alle sådanne naturlige ledere har et stort ansvar for dem, der er afhængige af dem, og som sådan må de være kyndige i standardbøgerne om de moralske og åndelige regler.
De gemiddelde mens heeft altijd een leider nodig die hem door zijn eigen gedrag kan onderrichten. Een leider kan de mensen niet leren hoe ze moeten stoppen met roken als hij zelf rookt. Heer Caitanya heeft gezegd dat een leraar zich correct moet gedragen voordat hij begint te onderwijzen. Wie op die manier onderricht geeft, wordt een ācārya genoemd, een ideale leraar. Een leraar moet daarom de principes van de śāstra (de heilige teksten) volgen om de mens in het algemeen te onderwijzen. De leraar kan geen regels verzinnen die ingaan tegen de principes van de geopenbaarde teksten zoals de Manu-saṁhitā en soortgelijke heilige teksten die beschouwd worden als standaardwerken die de menselijke samenleving moet volgen. Dat wat de leider onderwijst moet dus gebaseerd zijn op de beginselen van zulke standaard-śāstra’s. Wie zichzelf wil verbeteren, moet dezelfde standaardregels volgen als de grote leraren. Het Śrīmad-Bhāgavatam bevestigt ook dat men in de voetstappen van grote toegewijden moet treden; dat is de manier om vooruitgang te maken op het pad van spirituele bewustwording. De koning of de leidinggevende persoon van een land, de vader en de onderwijzer worden allemaal als natuurlijke leiders van de gewone, eenvoudige mensen beschouwd. Deze natuurlijke leiders hebben allemaal een grote verantwoordelijkheid tegenover hun ondergeschikten en daarom moeten zij vertrouwd zijn met de standaardwerken die de morele en spirituele voorschriften bevatten.