TEXT 3
Bg 2.3
Tekst
Tekst
naitat tvayy upapadyate
kṣudraṁ hṛdaya-daurbalyaṁ
tyaktvottiṣṭha paran-tapa
naitat tvayy upapadyate
kṣudraṁ hṛdaya-daurbalyaṁ
tyaktvottiṣṭha paran-tapa
Synonyms
Synoniemen
klaibyam — zwakheid; mā sma — doe niet; gamaḥ — toegeven; pārtha — o zoon van Pṛthā; na — nooit; etat — dit; tvayi — bij jou; upapadyate — is passend; kṣudram — kleingeestig; hṛdaya — van het hart; daurbalyam — zwakheid; tyaktvā — opgevend; uttiṣṭha — sta op; param-tapa — o bedwinger van de vijand.
Translation
Vertaling
Giv ikke efter for denne nedværdigende umandighed, for den klæder dig ikke, O Pṛthās søn. Opgiv denne smålige svaghed i hjertet og rejs dig, O du fjendens tugter.
O zoon van Pṛthā, geef niet toe aan deze onterende zwakheid. Ze past je niet. Zet deze kleingeestige lafhartigheid van je af en sta op, o bedwinger van de vijand.
Purport
Betekenisverklaring
FORKLARING: Arjuna blev tiltalt som søn af Pṛthā, der var søster til Kṛṣṇas far, Vasudeva. Arjuna var derfor blodbeslægtet med Kṛṣṇa. Hvis en kṣatriyas søn undslår sig for at kæmpe, er han kun kṣatriya af navn, og hvis en brāhmaṇas søn handler ugudeligt, er han kun brāhmaṇa af navn. Den slags kṣatriyaer og brāhmaṇaer er uværdige sønner af deres fædre. Derfor ville Kṛṣṇa ikke have, at Arjuna skulle være en kṣatriyas uværdige søn. Arjuna var Kṛṣṇas mest fortrolige ven, og Kṛṣṇa vejledte ham direkte på stridsvognen. Men hvis Arjuna på trods af alle disse fordele afstod fra at kæmpe, ville han begå en vanærende handling. Kṛṣṇa bemærkede derfor, at en sådan indstilling hos Arjuna var upassende for hans personlighed. Arjuna kunne indvende, at han ville afstå fra at kæmpe på grund af medfølelse med sine slægtninge og den meget agtværdige Bhīṣma, men Kṛṣṇa betragtede den slags storsind som ren og skær svaghed i hjertet. Et sådant falsk storsind anerkendes ikke af nogen autoritet. Den form for ædelmodighed eller såkaldt ikke-vold må derfor undgås af personer som Arjuna, der står under Kṛṣṇas direkte vejledning.
Arjuna werd aangesproken als de zoon van Pṛthā. Pṛthā was de zus van Kṛṣṇa’s vader, Vasudeva, en Arjuna was dus een bloedverwant van Kṛṣṇa. Wanneer de zoon van een kṣatriya weigert te vechten, dan is hij alleen in naam een kṣatriya, en wanneer de zoon van een brāhmaṇa zondig handelt, dan is hij alleen in naam een brāhmaṇa. Zulke kṣatriya’s en brāhmaṇa’s zijn onwaardige zonen van hun vaders en Kṛṣṇa wilde niet dat Arjuna een onwaardige zoon van een kṣatriya zou worden. Arjuna was de innigste vriend van Kṛṣṇa en Kṛṣṇa gaf hem op de strijdwagen rechtstreeks leiding. Zou Arjuna ondanks al deze voordelen toch van de strijd afzien, dan zou hij daarmee een roemloze daad begaan. Kṛṣṇa zei daarom dat zo’n houding niet bij Arjuna’s persoonlijkheid paste. Arjuna zou het tegenargument kunnen geven dat hij uit edelmoedigheid tegenover de zeer eerbiedwaardige Bhīṣma en zijn familieleden van de strijd afzag, maar Kṛṣṇa beschouwde een dergelijke edelmoedigheid enkel als lafhartigheid. Zulke valse edelmoedigheid werd door geen enkele autoriteit goedgekeurd. Personen als Arjuna, die onder de rechtstreekse leiding van Kṛṣṇa staan, moeten zulke edelmoedigheid of zogenaamde geweldloosheid laten varen.