TEXT 5

Tekst

nirmāna-mohā jita-saṅga-doṣā
adhyātma-nityā vinivṛtta-kāmāḥ
dvandvair vimuktāḥ sukha-duḥkha-saṁjñair
gacchanty amūḍhāḥ padam avyayaṁ tat

Synonyms

Synoniemen

niḥ — uden; māna — falsk prestige; mohāḥ — og illusion; jita — er besejrede; saṅga — ved samhørighed; doṣāḥ — de, hvis fejl; adhyātma — i åndelig viden; nityāḥ — der altid er; vinivṛtta — der er frigjorte; kāmāḥ — fra begær; dvandvaiḥ — fra dualiteterne; vimuktāḥ — der er befriet; sukha-duḥkha — lykke og lidelse; saṁjñaiḥ — kaldet; gacchanti — de opnår; amūḍhāḥ — uforstyrrede; padam — situation; avyayam — evige; tat — denne.

niḥ — zonder; māna — hoogmoed; mohāḥ — en illusie; jita — overwonnen hebbend; saṅga — door omgang; doṣāḥ — de fouten; adhyātma — in spirituele kennis; nityāḥ — in eeuwigheid; vinivṛtta — afstand genomen; kāmāḥ — van lust; dvandvaiḥ — van de dualiteiten; vimuktāḥ — bevrijd; sukha-duḥkha — geluk en ellende; saṁjñaiḥ — genaamd; gacchanti — bereiken; amūḍhāḥ — onverward; padam — plaats; avyayam — eeuwige; tat — die.

Translation

Vertaling

De, der er fri for falsk prestige, illusion og falsk samhørighed, som kender det evige, som har lagt ethvert materielt begær bag sig, som er fri for lykken og lidelsens dualiteter, og som uforstyrrede ved, hvordan man overgiver sig til den Højeste Person, opnår dette evige rige.

Zij die vrij zijn van hoogmoed, illusie en verkeerd gezelschap, die het eeuwige begrijpen, die niets meer te maken willen hebben met materiële lust, die bevrijd zijn van de dualiteiten van geluk en ellende en die, omdat ze niet verward zijn, weten hoe ze zich aan de Allerhoogste Persoon moeten overgeven, bereiken dat eeuwige koninkrijk.

Purport

Betekenisverklaring

FORKLARING: Overgivelsesprocessen beskrives meget fint her. Den første kvalifikation er, at man ikke lader sig forblænde af stolthed. Fordi den betingede sjæl er opblæst og betragter sig selv som herre over den materielle natur, er det meget svært for ham at overgive sig til Guddommens Højeste Personlighed. Man må gennem kultivering af virkelig viden forstå, at man ikke er herre over den materielle natur. Guddommens Højeste Personlighed er Herren. Når man er ude over den illusion, der kommer af stolthed, kan man begynde på overgivelsesprocessen. Det er ikke muligt for den, der altid forventer at blive æret i denne materielle verden, at overgive sig til den Højeste Person. Stolthed skyldes illusion, for skønt man kommer her og kun opholder sig her et kort stykke tid for derefter at gå bort for bestandigt, har man stadig den tåbelige idé, at man er verdens hersker. På den måde komplicerer man alt og har altid problemer. Hele verden kredser omkring denne forestilling. Folk tror, at et stykke jord, denne planet, tilhører menneskesamfundet, og de har delt Jorden mellem sig under det falske indtryk, at det er dem, der ejer den. Man må gøre sig fri af den falske forestilling om, at menneskesamfundet ejer denne verden. Når først man er blevet fri for denne falske opfattelse, bliver man fri for hele den falske samhørighed, der udspringer af familiemæssige, samfundsmæssige og nationale følelser. Disse falske samhørigheder binder én til denne materielle verden. Efter dette stadie skal man udvikle åndelig viden. Man må kultivere viden om, hvad der i virkeligheden er ens eget, og hvad der ikke er ens eget. Og når man har en forståelse af tingene, som de er, bliver man fri for alle dualistiske forestillinger om lykke og lidelse, glæde og smerte osv. Man bliver opfyldt af viden. Da er det muligt at overgive sig til Guddommens Højeste Personlighed.

Hier wordt het proces van overgave goed beschreven. De eerste kwalificatie is zich niet te laten misleiden door trots. Omdat de geconditioneerde ziel verwaand is en denkt dat ze over de materiële natuur heerst, kan ze zich heel moeilijk aan de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods overgeven. Door werkelijke kennis te cultiveren moet de ziel tot het besef komen dat ze niet de heer van de materiële natuur is; de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods is de Heer.

Wie vrij is van de waan die door trots veroorzaakt wordt, kan met het proces van overgave beginnen. Wie in de materiële wereld voortdurend op eer uit is, kan zich onmogelijk aan de Allerhoogste Persoon overgeven. Trots komt voort uit illusie, want hoewel men hier komt, even blijft en vervolgens weer weggaat, heeft men het dwaze idee dat men de heer van de wereld is. Op die manier maakt men alles ingewikkeld en heeft men altijd problemen.

De hele wereld verkeert in die waan. Mensen beschouwen dit land, deze aarde, als het bezit van de menselijke samenleving en hebben het opgedeeld in de valse veronderstelling dat zij er de eigenaar van zijn. Dit onjuiste idee, dat de menselijke samenleving de eigenaar van deze wereld is, moet worden opgegeven. Wie niet langer dit verkeerde idee heeft, raakt ook vrij van illusoire relaties, die voortkomen uit familiale, sociale en nationale genegenheid. Door deze illusoire relaties raakt men gebonden aan de materiële wereld.

Na dit stadium moet men spirituele kennis ontwikkelen. Men moet kennis cultiveren over wat werkelijk zijn eigendom is en wat niet. Wie de dingen vervolgens begrijpt zoals ze zijn, raakt vrij van denken in tegenstellingen als geluk en verdriet, genot en pijn. Zo raakt men vervuld van kennis en wordt het mogelijk zich aan de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods over te geven.