Skip to main content

Sloka 70

Text 70

Verš

Texto

rūpa-peśala-mādhurya-
saugandhya-priya-darśanaḥ
strīṇāṁ priyatamo nityaṁ
mattaḥ sva-pura-lampaṭaḥ
rūpa-peśala-mādhurya-
saugandhya-priya-darśanaḥ
strīṇāṁ priyatamo nityaṁ
mattaḥ sva-pura-lampaṭaḥ

Synonyma

Palabra por palabra

rūpa — krása; peśala — tělesné rysy; mādhurya — přitažlivost; saugandhya — vonící, ozdobený různými květinovými girlandami a santálovou pastou; priya-darśanaḥ — krásný na pohled; strīṇām — žen; priya-tamaḥ — přirozený oblíbenec; nityam — každý den; mattaḥ — pyšný jako šílenec; sva-pura — ve svém městě; lampaṭaḥ — velmi lpící na ženách pod vlivem chtivých tužeb.

rūpa — belleza; peśala — constitución del cuerpo; mādhurya — atractiva; saugandhya — muy fragante, al estar adornado con diversos collares de flores y pasta de madera de sándalo; priya-darśanaḥ — muy hermoso para la vista; strīṇām — de las mujeres; priya-tamaḥ — atraídas por naturaleza; nityam — diariamente; mattaḥ — loco de orgullo; sva-pura — en su propia ciudad; lampaṭaḥ — muy apegado a las mujeres debido a los deseos de disfrute.

Překlad

Traducción

Měl jsem krásnou tvář a přitažlivé tělo. Zdobil jsem se girlandami z květů a santálovou pastou a líbil se ženám ve svém městě. Následkem toho jsem byl zmatený, neustále ve mně hořely chtivé touhy.

Tenía un hermoso rostro, y la estructura de mi cuerpo era agradable y atractiva. Adornado con collares de flores y pasta de madera de sándalo, yo era muy del agrado de las mujeres de mi ciudad. Así vivía confundido, siempre lleno de deseos de disfrute.

Význam

Significado

Z popisu krásy Nārady Muniho, když byl jedním z obyvatel Gandharvaloky, je zřejmé, že na této planetě je každý nesmírně krásný a vždy ozdobený květy a santálovou pastou. Nārada se tehdy jmenoval Upabarhaṇa a dovedně se zdobil tak, aby upoutal pozornost žen. Tak se stal — jak uvidíme v dalších verších — záletníkem. Být v tomto životě záletníkem je neštěstí, protože ten, koho nadměrně přitahují ženy, poklesne mezi śūdry, kteří se mohou stýkat se ženami bez omezení. V tomto věku Kali, kdy jsou lidé mandāḥ sumanda-matayaḥ (zkažení mentalitou śūdrů), jsou takové volné styky zcela běžné. Muži z vyšších tříd — brāhmaṇa, kṣatriya a vaiśya — nemají možnost volného styku se ženami, ale mezi śūdry je to normální. Jelikož v tomto věku Kali neexistuje žádná kulturní výchova, nikdo není vyškolený po duchovní stránce, a každého je proto třeba považovat za śūdru; aśuddhāḥ śūdra-kalpā hi brāhmaṇāḥ kali-sambhavāḥ. Když se všichni lidé stanou śūdry, jsou naprosto zkažení (mandāḥ sumanda-matayaḥ). Vymýšlejí si svůj vlastní styl života, a tak se stávají nešťastníky (manda-bhāgyāḥ) a navíc je neustále vyvádějí z míry různé okolnosti.

Parece ser, según la descripción de la belleza de Nārada Muni cuando era uno de los habitantes de Gandharvaloka, que todos los habitantes de ese planeta son sumamente hermosos y agradables, y que siempre se adornan con collares de flores y pasta de madera de sándalo. Upabarhaṇa era el nombre de Nārada Muni en una vida anterior. En concreto, Upabarhaṇa era experto en acicalarse para atraer la atención de las mujeres; como se explica en el siguiente verso, era un verdadero playboy. Ser un playboy en esta vida es una condición desdichada, pues esa excesiva atracción por las mujeres nos llevará a caer en la relación con śūdras; los śūdras pueden relacionarse fácilmente de forma irrestricta con mujeres. En la era actual, la era de Kali, en que la gente es mandāḥ sumanda-matayaḥ, es decir, de muy baja clase debido a su mentalidad śūdra, esa relación irrestricta es muy frecuente. En las clases superiores —brāhmaṇakṣatriya y vaiśya—, no hay posibilidad de que los hombres se relacionen libremente con mujeres, pero, en la comunidad śūdra, esa relación es libre. En la era de Kali no hay formación cultural, de modo que todo el mundo carece de educación espiritual; por esa razón, se considera que todo el mundo es śūdra (aśuddhāḥ śūdra-kalpā hi brāhmaṇāḥ kali-sambhavaḥ). Si toda la población es śūdra, la degradación es muy grande (mandāḥ sumanda-matayaḥ). Cuando eso ocurre, se inventan su popio modo de vida, y el resultado es que, poco a poco, se vuelven unos desgraciados (manda-bhāgyāḥ), y, además, siempre se ven perturbados por diversas circunstancias.