Skip to main content

Sloka 42

Text 42

Verš

Texto

yarhy upārata-dhīs tasminn
adrākṣīt puruṣān puraḥ
upalabhyopalabdhān prāg
vavande śirasā dvijaḥ
yarhy upārata-dhīs tasminn
adrākṣīt puruṣān puraḥ
upalabhyopalabdhān prāg
vavande śirasā dvijaḥ

Synonyma

Palabra por palabra

yarhi — když; upārata-dhīḥ — jeho mysl a inteligence byly upřené; tasmin — tehdy; adrākṣīt — viděl; puruṣān — osoby (služebníky Pána Viṣṇua); puraḥ — před sebou; upalabhya — dostávající; upalabdhān — které dostal; prāk — předtím; vavande — vzdal poklony; śirasā — hlavou; dvijaḥbrāhmaṇa.

yarhi — cuando; upārata-dhīḥ — su mente y su inteligencia estuvieron fijas; tasmin — en ese momento; adrākṣīt — había visto; puruṣān — a las personas (los mensajeros del Señor Viṣṇu); puraḥ — ante él; upalabhya — obtener; upalabdhān — que fueron obtenidos; prāk — en el pasado; vavande — ofreció reverencias; śirasā — con la cabeza; dvijaḥ — el brāhmaṇa.

Překlad

Traducción

Když brāhmaṇa Ajāmila upřel svou inteligenci a mysl na podobu Pána, uviděl před sebou znovu čtyři nebeské osoby. Pochopil, že to byli ty, které viděl předtím, a proto jim vzdal úctu tím, že se před nimi poklonil.

Cuando su inteligencia y su mente estuvieron fijas en la forma del Señor, el brāhmaṇa Ajāmila vio de nuevo ante él a cuatro personas celestiales. Al comprender que se trataba de los mismos que había visto en el pasado, les ofreció reverencias postrándose ante ellos.

Význam

Significado

Když Ajāmila pevně upřel svou mysl na podobu Pána, znovu k němu přišli Viṣṇudūtové, kteří ho předtím vysvobodili. Na nějaký čas ho opustili, aby mu dali příležitost ustálit se v meditaci o Pánu. Nyní, když jeho oddanost dozrála, se vrátili, aby ho vzali s sebou. Jakmile viděl, že se Viṣṇudūtové vrátili, poklonil se před nimi na znamení úcty.

Cuando la mente de Ajāmila estuvo fija en la forma del Señor, los viṣṇudūtas que le habían rescatado volvieron de nuevo ante él. Los viṣṇudūtas se habían ido durante algún tiempo para dar a Ajāmila la posibilidad de establecerse firmemente en la meditación en el Señor. Ahora que su devoción había madurado, volvieron a buscarle. Comprendiendo que eran los mismos viṣṇudūtas, que habían regresado, Ajāmila les ofreció reverencias postrándose ante ellos.