Skip to main content

Sloka 15

Text 15

Verš

Texto

yad u ha vāva tava punar adabhra-kartar iha samāhūtas tatrārtha-dhiyāṁ mandānāṁ nas tad yad deva-helanaṁ deva-devārhasi sāmyena sarvān prativoḍhum aviduṣām.
yad u ha vāva tava punar adabhra-kartar iha samāhūtas tatrārtha-dhiyāṁ mandānāṁ nas tad yad deva-helanaṁ deva-devārhasi sāmyena sarvān prativoḍhum aviduṣām.

Synonyma

Palabra por palabra

yat — protože; u ha vāva — vskutku; tava — Tvoje; punaḥ — znovu; adabhra-kartaḥ — ó Pane, který vykonáváš mnoho činností; iha — zde, v této obětní aréně; samāhūtaḥ — pozvaný; tatra — proto; artha-dhiyām — kteří usilují o splnění hmotných tužeb; mandānām — nepříliš inteligentní; naḥ — nás; tat — to; yat — co; deva-helanam — neúcta k Nejvyšší Osobnosti Božství; deva-deva — Pane pánů; arhasi — prosíme; sāmyena — Svou vyrovnaností; sarvān — vše; prativoḍhum — toleruj; aviduṣām — všech nás nevědomých.

yat — debido a; u ha vāva — en verdad; tava — Tus; punaḥ — de nuevo; adabhra-kartaḥ — ¡oh, Señor, que llevas a cabo muchas actividades!; iha — aquí, en el recinto de este sacrificio; samāhūtaḥ — invitado; tatra — por lo tanto; artha-dhiyām — que aspiramos a satisfacer deseos materiales; mandānām — no muy inteligentes; naḥ — de nosotros; tat — eso; yat — lo cual; deva-helanam — falta de respeto a la Suprema Personalidad de Dios; deva-deva — Señor de señores; arhasi — por favor; sāmyena — debido a Tu equilibrio; sarvān — todo; prativoḍhum — tolera; aviduṣām — de nosotros, que somos completamente ignorantes.

Překlad

Traducción

Ó Pane, vykonáváš mnoho úžasných činností. Naším jediným cílem bylo získat vykonáváním této velké oběti syna — naše inteligence tedy není na příliš vysoké úrovni. Nevíme ani, jak zjistit cíl života. Tím, že jsme Tě pozvali na tuto bezvýznamnou oběť pro nějaký hmotný motiv, jsme se nepochybně dopustili velkého přestupku u Tvých lotosových nohou. Proto Tě prosíme, ó Pane pánů, promiň nám náš přestupek na základě Své bezpříčinné milosti a vyrovnané mysli.

¡Oh, Señor!, Tú llevas a cabo muchas actividades maravillosas. Hemos celebrado este sacrificio con la única intención de lograr un hijo; así pues, nuestra inteligencia no es muy aguda. Nos falta experiencia para determinar el objetivo de la vida. Al invitarte a este insignificante sacrificio con motivos materiales, hemos cometido, sin duda alguna, una gran ofensa a Tus pies de loto. Por eso, ¡oh, Señor de señores!, apelamos a Tu misericordia sin causa y a Tu mente ecuánime para que perdones nuestra ofensa.

Význam

Significado

Kněží se jistě necítili dobře, že přivolali Nejvyššího Pána z Vaikuṇṭhy kvůli takovému bezvýznamnému důvodu. Čistý oddaný nikdy nechce vidět Pána zbytečně. Pán vykonává různé činnosti a čistý oddaný Ho nechce vidět ze svého rozmaru, pro vlastní smyslový požitek. Závisí pouze na Pánově milosti, a když je s ním Pán spokojený, čistý oddaný Ho může vidět tváří v tvář. Pána nevidí ani velcí polobozi, jako je Pán Brahmā a Pán Śiva. Tím, že kněží Mahārāje Nābhiho volali Nejvyššího Pána, dokázali, že nejsou inteligentní; nicméně Pán ze Své bezpříčinné milosti přišel. Všichni proto chtěli, aby jim prominul.

Los sacerdotes habían hecho venir al Señor Supremo desde Vaikuṇṭha por un motivo insignificante, y eso les hacía sentirse desdichados. El devoto puro nunca desea ver al Señor a menos que sea necesario. El Señor Se ocupa en diversas actividades, y el devoto puro no desea verle por capricho, es decir, por la complacencia de sus propios sentidos. El devoto puro simplemente depende de la misericordia del Señor, y cuando el Señor está complacido, el devoto puede verle cara a cara. El Señor es invisible incluso para semidioses como el Señor Brahmā y el Señor Śiva. Al llamar al Señor Supremo, los sacerdotes de Nābhi Mahārāja demostraron su falta de inteligencia; el Señor, sin embargo, descendió por Su misericordia sin causa. Todos ellos deseaban, por tanto, que el Señor les disculpase.

Uctívání Nejvyššího Pána pro hmotný zisk autority nedoporučují. Jak uvádí Bhagavad-gītā (7.16):

Las autoridades no aprueban que se adore al Señor Supremo para obtener beneficios materiales. Como se afirma en elBhagavad-gītā (7.16):

catur-vidhā bhajante māṁ
janāḥ sukṛtino 'rjuna
ārto jijñāsur arthārthī
jñānī ca bharatarṣabha
catur-vidhā bhajante māṁ
janāḥ sukṛtino ’rjuna
ārto jijñāsur arthārthī
jñānī ca bharatarṣabha

“Ó nejlepší z Bharatovců (Arjuno), čtyři druhy zbožných lidí Mi oddaně slouží — nešťastní, toužící po bohatství, zvídaví a hledající poznání Absolutního.”

«¡Oh, tú, el mejor de los Bharatas!, cuatro clases de hombres piadosos comienzan a ofrecerme servicio devocional: el afligido, el que desea riquezas, el inquisitivo, y el que busca conocimiento acerca del Absoluto».

Zasvěcení do bhakti začíná tehdy, když je člověk v nešťastné situaci, má nedostatek peněz nebo je zvídavý a chce pochopit Absolutní Pravdu. Lidé, kteří se takto obracejí na Nejvyššího Pána, ovšem nejsou skuteční oddaní. Jsou považováni za zbožné (sukṛtinaḥ), jelikož se dotazují na Absolutní Pravdu, Nejvyšší Osobnost Božství. Neznají však rozmanité činnosti a zaměstnání Pána, a proto Ho zbytečně vyrušují kvůli hmotnému zisku. Pán je ale tak laskavý, že i když Ho tito žebráci vyrušují, plní jejich touhy. Čistý oddaný je anyābhilāṣitā-śūnya — za jeho uctíváním se neskrývá žádný motiv. Neřídí ho vliv māyi v podobě karmy či jñāny a je neustále připravený vykonávat nařízení Pána, aniž by se ohlížel na sebe samotného. Kněží přítomní na oběti (ṛtvijaḥ) dobře znali rozdíl mezi karmou a bhakti, ale protože si o sobě mysleli, že jsou pod vlivem karmy, plodonosných činností, prosili Pána o odpuštění. Věděli, že Ho pozvali z nepodstatného důvodu.

La persona comienza a iniciarse en el bhakti cuando se encuentra afligida o necesitada de dinero, o, también, cuando es inquisitiva y desea comprender la Verdad Absoluta. Aun así, las personas que se acercan al Señor Supremo con esa actitud no son verdaderos devotos. Debido a su interés en saber acerca de la Verdad Absoluta, la Suprema Personalidad de Dios, se les considera piadosos (sukṛtinaḥ). Como carecen de conocimiento acerca de las diversas actividades y ocupaciones del Señor, esas personas molestan al Señor innecesariamente, llevados por el deseo de beneficios materiales. El Señor, sin embargo, es tan bondadoso, que cumple los deseos de esos pedigüeños sin tener en cuenta las molestias. El devoto puro esanyābhilāṣitā-śūnya; adora al Señor sin motivación alguna. No actúa movido por la influencia de māyā en la forma dekarma y jñāna. El devoto puro está siempre dispuesto a cumplir la orden del Señor, sin anteponer ninguna consideración personal. Los ṛtvijaḥ, los sacerdotes que celebraban el sacrificio, conocían muy bien la diferencia entre karma y bhakti, y como se consideraban bajo la influencia del karma, es decir, de las actividades fruitivas, pidieron perdón al Señor. Sabían que las razones que les habían llevado a invitar al Señor eran mezquinas.