Skip to main content

Sloka 2

Text 2

Verš

Texto

sa ca kadācit pitṛloka-kāmaḥ sura-vara-vanitākrīḍācala-droṇyāṁ bhagavantaṁ viśva-sṛjāṁ patim ābhṛta-paricaryopakaraṇa ātmaikāgryeṇa tapasvy ārādhayāṁ babhūva.
sa ca kadācit pitṛloka-kāmaḥ sura-vara-vanitākrīḍācala-droṇyāṁ bhagavantaṁ viśva-sṛjāṁ patim ābhṛta-paricaryopakaraṇa ātmaikāgryeṇa tapasvy ārādhayāṁ babhūva.

Synonyma

Palabra por palabra

saḥ — on (král Āgnīdhra); ca — také; kadācit — jednou; pitṛloka — planeta Pitṛloka; kāmaḥ — s touhou; sura-vara — velkých polobohů; vanitā — ženy; ākrīḍā — místo zábav; acala-droṇyām — v jednom údolí hory Mandara; bhagavantam — nejmocnějšího (Pána Brahmy); viśva-sṛjām — osobností, které stvořily tento vesmír; patim — vládce; ābhṛta — nashromáždil; paricaryā-upakaraṇaḥ — předměty pro uctívání; ātma — mysli; eka-agryeṇa — se soustředěnou pozorností; tapasvī — ten, kdo se podrobuje askezi; ārādhayām babhūva — začal uctívat.

saḥ — él (el rey Āgnīdhra); ca — también; kadācit — en cierta ocasión; pitṛloka — el planeta Pitṛloka; kāmaḥ — deseando; sura-vara — de los grandes semidioses; vanitā — las mujeres; ākrīḍā — el lugar de pasatiempos; acala-droṇyām — en un valle de la montaña Mandara; bhagavantam — al muy poderoso (el Señor Brahmā); viśva-sṛjām — de las personalidades que han creado el universo; patim — el señor; ābhṛta — habiendo recogido; paricaryā-upakaraṇaḥ — artículos para la adoración; ātma — de la mente; eka-agryeṇa — con plena atención; tapasvī — aquel que ejecuta austeridades; ārādhayām babhūva — se ocupó en adorar.

Překlad

Traducción

Mahārāja Āgnīdhra jednou uctíval Pána Brahmu — vládce těch, kdo mají na starosti hmotné stvoření — s touhou získat dokonalého syna a stát se obyvatelem Pitṛloky. Odebral se do údolí hory Mandara, kam chodí na procházky dívky z nebeských planet. Tam připravil květiny a další potřebné příslušenství a poté se podrobil tvrdé askezi a věnoval se uctívání.

Con el deseo de tener un hijo perfecto y ser un habitante de Pitṛloka, Mahārāja Āgnīdhra en cierta ocasión adoró al Señor Brahmā, que es el señor de quienes tienen a su cargo la creación material. Se retiró a un valle de la montaña Mandara, donde van a pasear las doncellas de los planetas celestiales, y después de recoger flores de jardín y otros artículos necesarios, se ocupó en rigurosas austeridades y en prácticas de adoración.

Význam

Significado

Z krále se stal pitṛloka-kāma — začal toužit po přemístění na planetu jménem Pitṛloka. O Pitṛloce se zmiňuje Bhagavad-gītā (yānti deva-vratā devān pitṝn yānti pitṛ-vratāḥ). Aby se člověk na tuto planetu dostal, musí mít kvalifikované syny, kteří jsou schopni konat oběti Pánu Viṣṇuovi a poté nabízet zbytky svým předkům. Účelem obřadu śrāddha je potěšit Nejvyšší Osobnost Božství, Pána Viṣṇua, aby po Jeho uspokojení mohl obětující nabídnout prasādam svým předkům, a tak se postarat o jejich štěstí. Obyvateli Pitṛloky jsou obvykle stoupenci plodonosných činností (karma-kāṇḍīya), kteří se tam dostali díky svému zbožnému jednání. Mohou tam zůstat tak dlouho, dokud jim jejich potomci budou obětovat viṣṇu-prasādam. Každý se však musí po vyčerpání výsledků svých zbožných činností vrátit z nebeských planet, jako je Pitṛloka, zpátky na Zemi. To potvrzuje Bhagavad-gītā (9.21): kṣīṇe puṇye martya-lokaṁ viśanti — ti, kdo jednají zbožně, budou přemístěni na vyšší planety, ale když vyčerpají výsledky svého zbožného jednání, budou posláni zpět na Zemi.

El rey se había vuelto pitṛloka-kāma, es decir, estaba deseoso de elevarse al planeta Pitṛloka. El Bhagavad-gītā menciona Pitṛloka: yānti deva-vratā devān pitṝn yānti pitṛ-vratāḥ. Para ir a ese planeta es necesario tener unos hijos muy buenos que hagan ofrendas al Señor Viṣṇu y ofrezcan los remanentes a sus antepasados. La finalidad de la ceremoniaśrāddha es complacer a la Suprema Personalidad de Dios, el Señor Viṣṇu, de manera que, después de complacerle, se pueda ofrecer prasāda a los antepasados, y de ese modo, hacerles felices. Por lo general, los habitantes de Pitṛloka son personas de la categoría karma-kāṇḍīya, la categoría de las actividades fruitivas, que se han elevado a ese planeta debido a sus actividades piadosas. En ese planeta pueden permanecer mientras sus descendientes les ofrezcan viṣṇu-prasāda. Sin embargo, todos los habitantes de los planetas celestiales, como Pitṛloka, tienen que regresar a la Tierra una vez agotados los efectos de sus actividades piadosas. Como se confirma en el Bhagavad-gītā (9.21): kṣīṇe puṇye martya-lokaṁ viśanti: Las personas que realizan obras piadosas se elevan a los planetas superiores, pero una vez agotados los efectos de sus obras piadosas, vuelven de nuevo a la Tierra.

Mahārāja Priyavrata byl velký oddaný. Jak tedy mohl zplodit syna, který toužil po přemístění na Pitṛloku? Pán Kṛṣṇa říká: pitṝn yānti pitṛ-vratāḥ — těm, kdo touží dospět na Pitṛloku, se jejich touha splní. Podobně yānti mad-yājino 'pi mām — ti, kdo si přejí být přemístěni na duchovní planety, Vaikuṇṭhaloky, se tam také mohou dostat. Jelikož byl Mahārāja Āgnīdhra synem vaiṣṇavy, měl se chtít dostat do duchovního světa, Vaikuṇṭhaloky. Proč tedy toužil po přemístění na Pitṛloku? V odpověď na to poznamenává Gosvāmī Giridhara, jeden z komentátorů Bhāgavatamu, že Āgnīdhra se narodil v době, kdy byl Mahārāja Priyavrata zaslepen chtivými touhami. To lze přijmout jako fakt, neboť synové získávají mentalitu podle situace v době jejich početí. Podle védského systému se proto před početím dítěte vykonává garbhādhāna-saṁskāra. Tento obřad připraví mentalitu otce takovým způsobem, že když umístí semeno do lůna své ženy, zplodí dítě, jehož mysl bude zcela prostoupená oddaností. V současné době se však žádné garbhādhāna-saṁskāry neprovádějí, a lidé proto obvykle plodí děti na popud chtíče. Zvláště v tomto věku Kali obřady garbhādhāna neexistují; každý holduje sexu se svou manželkou jako kočka nebo pes. Proto podle údajů śāster patří téměř všichni lidé tohoto věku do kategorie śūdrů. To, že Mahārāja Āgnīdhra toužil po přemístění na Pitṛloku, samozřejmě neznamená, že měl mentalitu śūdry — byl to kṣatriya.

Mahārāja Priyavrata era un gran devoto. ¿Cómo es posible entonces que engendrara un hijo que deseaba elevarse a Pitṛloka? El Señor Kṛṣṇa dice: pitṝn yānti pitṛ-vratāḥ: Las personas que desean ir a Pitṛloka, se elevan a ese planeta. Del mismo modo: yānti mad-yājino ’pi mām: Las personas que desean elevarse a los planetas espirituales, los Vaikuṇṭhalokas, también pueden alcanzar esos planetas. Mahārāja Āgnīdhra, como hijo de un vaiṣṇava, debería haber deseado la elevación a Vaikuṇṭhaloka, el mundo espiritual. ¿Por qué razón deseaba, en cambio, ascender a Pitṛloka? La respuesta la da Gosvāmī Giridhara, uno de los comentaristas del Bhāgavatam, quien subraya el hecho de que Āgnīdhra nació cuando Mahārāja Priyavrata sentía grandes deseos de disfrute. Esta respuesta puede considerarse justa, porque la mentalidad de los hijos depende del momento en que fueron concebidos. Por esa razón, el sistema védico recomienda que antes de la concepción de un hijo debe ejecutarse garbhādhāna-saṁskāra. Esa ceremonia prepara la mentalidad del padre de tal manera que cuando siembre su semilla en el vientre de su esposa, engendrará un hijo cuya mente estará completamente saturada de actitud devocional. En la actualidad, sin embargo, no se practican esos garbhādhāna-saṁskāras y, por ello, la gente, en el momento de concebir un hijo, suele estar llena de lujuria. Esa falta de ceremonias garbhādhāna es un rasgo específico de la era de Kali; todo el mundo disfruta con su esposa de la vida sexual como los perros y los gatos. Por consiguiente, y según las definiciones de los śāstras, en esta era casi todas las personas pertenecen a la categoría śūdra. Por supuesto, el hecho de que Mahārāja Āgnīdhra deseara elevarse a Pitṛloka no significa que fuese śūdra; él era un kṣatriya.

Mahārāja Āgnīdhra se toužil dostat na Pitṛloku a k tomu potřeboval manželku, protože každý, kdo si přeje dospět na Pitṛloku, musí po sobě zanechat řádného syna, který mu bude každý rok obětovat piṇḍu neboli prasādam od Pána Viṣṇua. Mahārāja Āgnīdhra chtěl získat takového syna od manželky z rodiny polobohů, a proto se vydal uctívat Pána Brahmu na horu Mandara, kam ženy polobohů obvykle chodívají. V Bhagavad-gītě (4.12) je řečeno: kāṅkṣantaḥ karmaṇāṁ siddhiṁ yajanta iha devatāḥ—materialisté, kteří chtějí dosáhnout rychlých výsledků v hmotném světě, uctívají polobohy. Totéž potvrzuje Śrīmad-Bhāgavatam. Śrī-aiśvarya-prajepsavaḥ — ti, kdo touží po nádherných manželkách, velkém bohatství a mnoha synech, uctívají polobohy. Inteligentní oddaný se však nechce zaplétat do štěstí tohoto hmotného světa v podobě krásné manželky, hmotného bohatství a dětí; místo toho si přeje vrátit se okamžitě domů, zpátky k Bohu. Proto uctívá Nejvyšší Osobnost Božství, Viṣṇua.

Mahārāja Āgnīdhra deseaba elevarse a Pitṛloka; para ello necesitaba una esposa, pues todo el que desee elevarse a ese planeta debe dejar tras de sí un buen hijo que todos los años le ofrezca piṇḍa, prasāda del Señor Viṣṇu. Y para tener un buen hijo, Mahārāja Āgnīdhra deseaba una esposa perteneciente a una familia de semidioses. Por esa razón, se marchó a la montaña Mandara, donde suelen ir las mujeres de los semidioses, para adorar allí al Señor Brahmā. En el Bhagavad-gītā(4.12), se dice: kāṅkṣantaḥ karmaṇāṁ siddhiṁ yajanta iha devatāḥ: Los materialistas que desean resultados inmediatos en el mundo material adoran a los semidioses. Esto se confirma también en el Śrīmad-Bhāgavatam: śrī-aiśvarya-prajepsavaḥ: Los que desean hermosas esposas, abundancia de riquezas y muchos hijos, adoran a los semidioses, pero el devoto inteligente, en lugar de dejarse enredar por la felicidad del mundo material en la forma de una bella esposa, opulencia material e hijos, desea elevarse rápidamente e ir de regreso al hogar, de vuelta a Dios. Para ello adora a la Suprema Personalidad de Dios, Viṣṇu.