Skip to main content

KAPITOLA ČTRNÁCTÁ

CAPÍTULO 14

Hmotný svět jako velký les požitku

El gran bosque de disfrute del mundo material

V této kapitole je přímo popsáno, co znamená les hmotné existence. Obchodníci někdy chodí do lesa sbírat mnoho vzácných věcí, které potom prodají ve městě s dobrým ziskem, ale na lesní cestě vždy číhají různá nebezpečí. Když chce čistá duše opustit službu Pánu a užívat si hmotného světa, Kṛṣṇa jí dá příležitost do něho vstoupit. Prema-vivarta uvádí: kṛṣṇa-bahirmukha hañā bhoga vāñchā kare. To je důvod, proč čistá duše klesá do hmotného světa. Kvůli svým činnostem pod vlivem tří kvalit hmotné přírody přijímá různá postavení v různých životních druzích. Někdy je polobohem na nebeských planetách a jindy tím nejnepatrnějším tvorem na nižších planetárních soustavách. V tomto ohledu říká Śrīla Narottama dāsa Ṭhākura: nānā yoni sadā phire — živá bytost prochází různými životními druhy. Kardarya bhakṣaṇa kare — je přinucena jíst a vychutnávat odporné věcí. Tāra janma adhaḥ-pāte yāya — tak je celý její život zkažený. Bez ochrany milostivého vaiṣṇavy se podmíněná duše nemůže ze spárů māyi vymanit. Jak uvádí Bhagavad-gītā (manaḥ ṣaṣṭhānīndriyāṇi prakṛti-sthāni karṣati), živá bytost začíná hmotný život se svou myslí a pěti poznávacími smysly, a s nimi bojuje o přežití v hmotném světě. Smysly jsou přirovnány k darebákům a zlodějům v lese. Seberou člověku poznání a uvrhnou ho do sítě nevědomosti. Smysly jsou tedy jako darebáci a zloději, kteří plení jeho duchovní poznání. Navíc jsou zde členové jeho rodiny — manželka a děti — kteří jsou totéž co dravá zvířata v lese, která žerou lidské maso. Živá bytost na sebe nechá útočit šakaly a lišky (manželku a děti), a s jejím skutečným duchovním životem je proto konec. V lese hmotného života je každý zlomyslný jako komáři a člověka neustále obtěžují krysy a myši. Každý se v tomto hmotném světě dostává do mnoha obtížných situací, kdy je obklopen zlomyslnými lidmi a nepříjemnými zvířaty. Výsledkem je, že živá bytost je každou chvíli oloupena a pokousána mnoha jinými živými bytostmi. Přes všechny tyto nepříjemnosti se však nechce vzdát svého rodinného života a pokračuje se svými plodonosnými činnostmi ve snaze dosáhnout štěstí v budoucnosti. Tak se čím dál více zaplétá do výsledků karmy, a je proto nucena jednat bezbožně. Jejími svědky jsou ve dne slunce a v noci měsíc. I polobozi jsou svědky, ale podmíněná duše si myslí, že její pokusy o uspokojování smyslů nikdo nevidí. Někdy — když je odhalena — se dočasně všeho zřekne, ale kvůli velké připoutanosti k tělu svého odříkání zanechá dříve, než stačí dosáhnout dokonalosti.

En este capítulo se da el significado directo de la alegoría del bosque de la existencia material. A veces los mercaderes van al bosque a recoger artículos valiosos para venderlos en la ciudad y sacar beneficios; sin embargo, los senderos del bosque están plagados de peligros. Cuando el alma pura desea abandonar el servicio del Señor para disfrutar del mundo material, Kṛṣṇa no tiene inconveniente en darle una oportunidad de entrar en este mundo. Como se afirma en el Prema-vivarta: kṛṣṇa-bahirmukha hañā bhoga vāñchā kare. Esa es la razón de que el alma espiritual pura caiga al mundo material. Bajo la influencia de las tres modalidades de la naturaleza material, la entidad viviente realiza actividades que la llevan a distintas posiciones en distintas especies. Unas veces es un semidiós en los planetas celestiales, y otras es una criatura de lo más insignificante en los sistemas planetarios inferiores. A este respecto, Śrīla Narottama dāsa Ṭhākura dice: nānā yoni sadā phire: la entidad viviente pasa por diversas especies. Kardarya bhakṣaṇa kare: se ve obligada a comer y a disfrutar de cosas abominables. Tāra janma adhaḥ-pāte yāya: de ese modo, toda su vida es un fracaso. Sin la protección de unvaiṣṇava pleno de misericordia, el alma condicionada no puede liberarse de las garras de māyā. Como se explica en elBhagavad-gītā (manaḥ ṣaṣṭhānīndriyāṇi prakṛti-sthāni karṣati), la entidad viviente comienza su vida material con la mente y los cinco sentidos de adquisición de conocimiento, y con ellos lucha por la existencia en el mundo material. A esos sentidos se les compara a los bandidos y ladrones del bosque. Privan al hombre de conocimiento y le hacen caer en las redes de la nesciencia. Así pues, los sentidos son como bandidos y ladrones que despojan a la entidad viviente de conocimiento espiritual. Además de esto, en la familia, la esposa y los hijos son como las alimañas del bosque, que se alimentan de carne humana. La entidad viviente se deja atacar por zorras y chacales (la esposa y los hijos); de ese modo se termina su verdadera vida, la vida espiritual. En el bosque de la vida material, todos son envidiosos como mosquitos; las ratas y los ratones siempre están dando molestias. Todo el que vive en el mundo material tiene que pasar por muchas situaciones difíciles, rodeado de gente envidiosa y animales molestos. El resultado es que en el mundo material la entidad viviente siempre tiene que sufrir los robos y mordeduras de muchas otras entidades vivientes. Aun así, y a pesar de esas perturbaciones, no desea abandonar la vida familiar, y continúa con sus actividades fruitivas, en un intento de labrarse un futuro feliz. De ese modo, se va enredando cada vez más y más en los resultados del karma, y se ve obligada a cometer actos impíos. El Sol es testigo de sus actividades diurnas; la Luna es su testigo nocturno; y los semidioses también contemplan sus actividades; el alma condicionada, sin embargo, cree que nadie es testigo de sus intentos de complacer los sentidos. A veces, cuando le descubren, renuncia a todo durante algún tiempo, pero, debido a su gran apego por el cuerpo, abandona la vida de renuncia antes de poder alcanzar la perfección.

V tomto hmotném světě je mnoho zlomyslných lidí. Je zde vláda vymáhající daně, která je přirovnána k sově, a neviditelní cvrčci, kteří vydávají nesnesitelné zvuky. Představitelé hmotné přírody podmíněnou duši jistě velice sužují, ale její inteligence je ztracena vlivem nežádoucí společnosti. Ve snaze dosáhnout úlevy od potíží hmotné existence se stává obětí takzvaných yogīnů, sādhuů a inkarnací, jež dovedou předvádět nějaké triky, ale nechápou oddanou službu. Někdy je podmíněná duše připravena o všechny peníze, a proto se chová bezcitně ke členům své rodiny. V tomto hmotném světě není ani špetka skutečného štěstí, po kterém podmíněná duše prahne život za životem. Vládní úředníci jsou jako masožraví Rākṣasové, kteří vybírají vysoké daně pro udržování vlády. Tyto daně těžce pracující podmíněnou duši velice skličují.

En el mundo material hay mucha gente envidiosa. En él hay gobiernos que recaudan impuestos, y a quienes se compara a búhos, y hay grillos invisibles que producen sonidos insoportables. Ciertamente, el alma condicionada se ve muy hostigada por los agentes de la naturaleza material; pero debido a las compañías indeseables, pierde la inteligencia. Cuando trata de aliviarse de los sufrimientos de la existencia material, cae víctima de falsos yogīs, sādhus y encarnaciones, que pueden mostrar algo de magia, pero que no entienden el servicio devocional. A veces, el alma condicionada se queda sin dinero, y debido a ello se desahoga maltratando a su familia. En el mundo material no hay el menor rastro de la verdadera felicidad, por la cual suspira vida tras vida el alma condicionada. Los funcionarios del gobierno son como rākṣasas carnívoros; para sufragar los gastos del gobierno, imponen fuertes impuestos, los cuales causan al alma condicionada, que tanto tiene que trabajar, una profunda desesperanza.

Cesta plodonosných činností vede k těžko přístupným horám a podmíněná duše chce někdy tyto hory zdolat. Nikdy však neuspěje, a proto je čím dál více zarmoucená a zklamaná. Když se dostává do hmotných a finančních nesnází, je zbytečně zlá na svou rodinu. V hmotném podmínění existují čtyři základní potřeby, z nichž spánek je přirovnán ke krajtě. Když podmíněná duše spí, zcela zapomíná na svou skutečnou existenci a necítí utrpení hmotného života. Někdy potřebuje peníze, a proto krade a podvádí, i když se zdánlivě stýká s oddanými za účelem duchovního pokroku. Jejím jediným úkolem je dostat se ze zajetí māyi, ale kvůli nesprávnému vedení se čím dál více zaplétá do hmotného jednání. Tento hmotný svět je jen zdrojem potíží a skládá se ze soužení v podobě štěstí, neštěstí, připoutanosti, nepřátelství a závisti. Z celkového pohledu je pouze plný strádání. Když kvůli připoutanosti k manželce a sexu člověk ztrácí svou inteligenci, celé jeho vědomí se znečistí. Myslí pak jen na společnost žen. Časový faktor, který je jako had, ukrajuje ze života každému, Pánu Brahmovi i nepatrnému mravenci. Někdy se podmíněná duše snaží zachránit před neúprosným časem, a proto přijímá útočiště u nějakého falešného spasitele. Ten však bohužel nedokáže spasit ani sám sebe. Jak by potom mohl ochránit druhé? Falešní spasitelé se nestarají o pravé poznání přijaté od kvalifikovaných brāhmaṇů a z védských zdrojů. Jejich jedinou činností je holdovat sexu a doporučovat sexuální svobodu dokonce i vdovám. Jsou proto jako opice v lese. Takto vysvětluje Śrīla Śukadeva Gosvāmī Mahārājovi Parīkṣitovi hmotný les a těžkou cestu, která jím vede.

La senda de las actividades fruitivas conduce a montañas escabrosas; a veces, el alma condicionada quiere atravesarlas, pero nunca lo consigue; debido a ello, cada vez está más afligida y desanimada. Cuando tiene dificultades económicas y materiales, se muestra iracundo e injusto con su familia. El condicionamiento material da lugar a cuatro necesidades de primer orden; una de ellas es el sueño, que se compara con una serpiente pitón. Cuando duerme, el alma condicionada olvida por completo su verdadera existencia, y no siente los problemas de la vida material. A veces está necesitada de dinero y se dedica al robo y al fraude, aunque puede que, mientras tanto, tenga mucha relación con devotos, aparentando buscar el avance espiritual. El único deber del alma condicionada es liberarse de las garras de māyā, pero, sin una guía adecuada, se enreda cada vez más en los asuntos materiales. El mundo material no es más que una gran fuente de dificultades; en él solo hay inconvenientes, que se presentan en forma de felicidad, aflicción, apego, enemistad y envidia. En esencia, es un mundo compuesto de sufrimientos y miserias. Cuando una persona pierde la inteligencia debido al apego por la esposa y la vida sexual, su conciencia se contamina completamente. Entonces solamente piensa en estar en compañía de mujeres. El factor tiempo, que es como una serpiente, se lleva la vida de todos, desde el Señor Brahmā hasta la insignificante hormiga. A veces, el alma condicionada trata de salvarse del tiempo, que fluye inexorable, y para ello se refugia en un farsante que se hace pasar por su salvador. Por desdicha, ese farsante ni siquiera puede salvarse a sí mismo. ¿Qué protección podrá brindar a otros? Esos falsos salvadores no se preocupan del conocimiento genuino que transmiten los brāhmaṇas cualificados y las fuentes védicas. Su única ocupación consiste en entregarse a la vida sexual y aconsejar la libertad sexual incluso a las viudas. Por lo tanto, son como monos del bosque. Esta es la explicación que Śrīla Śukadeva Gosvāmī dio a Mahārāja Parīkṣit acerca del bosque del mundo material y su difícil sendero.

Sloka 1:
Když se král Parīkṣit otázal Śukadeva Gosvāmīho na přímý význam hmotného lesa, Śukadeva Gosvāmī odpověděl: Můj milý králi, člověk z třídy obchodníků (vaṇik) má vždy zájem vydělávat peníze. Někdy jde do lesa, aby získal nějaké laciné zboží, jako je dřevo a hlína, a prodal je ve městě za dobrou cenu. Stejně tak chamtivá podmíněná duše přichází do tohoto hmotného světa pro nějaký hmotný zisk. Postupně se dostává do nejhlubší části lesa, aniž by věděla, jak se dostat ven. Poté, co čistá duše vstoupila do hmotného světa, je podmíněna hmotnou atmosférou, kterou vytváří vnější energie pod dohledem Pána Viṣṇua. Tak se živá bytost dostává pod vládu této vnější energie (daivī māyā). Žije v lese nezávislá a zmatená a nezíská společnost oddaných, kteří vždy slouží Pánu. Jakmile vyvinula tělesné pojetí, hmotná energie a kvality hmotné přírody (sattva-guṇa, rajo-guṇa a tamo-guṇa) jí vnucují různé druhy těl, jedno za druhým. Takto jde podmíněná duše někdy na nebeské planety, někdy na zemské planety a někdy na nižší planety a do nižších životních druhů. Tímto způsobem neustále trpí kvůli různým tělům, které má. Její bolesti jsou někdy smíšené; někdy jsou velice kruté a jindy ne. Tyto tělesné podmínky odpovídají jejím mentálním spekulacím. Pro získávání poznání používá svou mysl a pět smyslů, a ty jsou příčinou jejích různých těl a různých podmínek. Používá smysly pod vládou vnější energie, māyi, a tak trpí v bídném stavu hmotné existence. Hledá úlevu, ale její snaha obvykle ztroskotá, i když někdy po velkých potížích nějaké úlevy dosáhne. V tomto boji o přežití nemůže získat útočiště u čistých oddaných, kteří jsou jako čmeláci zaměstnaní láskyplnou službou u lotosových nohou Pána Viṣṇua.
Text 1:
Respondiendo a la pregunta del rey Parīkṣit acerca del significado directo de la alegoría del bosque del mundo material, Śukadeva Gosvāmī dijo: Mi querido rey, los miembros de la comunidad mercantil [vaṇik] siempre están buscando la forma de ganar dinero. A veces van al bosque y adquieren productos de bajo coste, como leña y tierra, por ejemplo, para venderlos después en la ciudad a buen precio. De manera similar, la codiciosa alma condicionada entra en el mundo material en busca de alguna ganancia material. Poco a poco se va internando en lo más denso del bosque, sin realmente saber cómo salir de él. Una vez dentro del mundo material, el alma pura queda condicionada por la atmósfera material, que es una creación de la energía externa bajo el control del Señor Viṣṇu. Es así como la entidad viviente queda bajo el control de la energía externa,daivī māyā. Lleva una vida independiente y permanece confundida en el bosque, sin poder relacionarse con los devotos que están siempre ocupados en el servicio del Señor. Ya inmersa en el concepto corporal, va recibiendo distintos tipos de cuerpos, uno tras otro, bajo la influencia de la energía externa e impulsada por las modalidades de la naturaleza material [sattva-guṇa, rajo-guṇa y tamo-guṇa]. De ese modo, el alma condicionada va unas veces a los planetas celestiales, otras a los terrenales, y otras a los planetas y especies inferiores. Así sufre continuamente debido a distintos tipos de cuerpos. A veces, esos sufrimientos y dolores vienen mezclados. A veces son muy intensos, y otras veces no. Esos condicionamientos corporales se deben a la especulación mental del alma condicionada. La mente y los cinco sentidos que emplea para adquirir conocimiento son la causa de sus diversos cuerpos y condicionamientos. Valiéndose de los sentidos, y bajo el control de la energía externa,māyā, la entidad viviente sufre las miserables condiciones de la existencia material. En realidad está buscando liberarse, y aunque a veces tras muchas dificultades, logra algún alivio, generalmente acaba frustrándose. Inmerso en esa lucha por la existencia, no puede obtener el refugio de los devotos puros, que son como abejorros ocupados en servicio amoroso a los pies de loto del Señor Viṣṇu.
Sloka 2:
Neovládnuté smysly jsou jako lupiči v lese hmotné existence. Podmíněná duše může vydělat nějaké peníze na rozvoj vědomí Kṛṣṇy, ale neovládnuté smysly ji o tyto peníze bohužel připraví prostřednictvím smyslového požitku. Smysly jsou lupiči, protože nutí zbytečně utrácet za dívání se, čichání, chutnání, dotýkání se, poslouchání, toužení a chtění. Takto je podmíněná duše nucena smysly uspokojovat, a na to utratí všechny své peníze. Tyto peníze ve skutečnosti získala pro následování náboženských zásad, ale loupeživé smysly jí je seberou.
Text 2:
En el bosque de la existencia material, los sentidos fuera de control son como bandidos. El alma condicionada puede ganar algún dinero para avanzar en el proceso de conciencia de Kṛṣṇa, pero por desgracia los sentidos fuera de control se lo arrebatan para emplearlo en su propia complacencia. Los sentidos son como bandidos, porque nos hacen gastar innecesariamente el dinero en ver, oler, saborear, tocar, escuchar, desear y querer. De ese modo, el alma condicionada se ve obligada a complacerlos y gasta todo su dinero. En realidad, ese dinero estaba destinado a la puesta en práctica de principios religiosos, pero los sentidos, que son como bandidos, se lo arrebatan.
Sloka 3:
Můj milý králi, členové rodiny v tomto hmotném světě vystupují pod jmény “manželka a děti”, ale ve skutečnosti se chovají jako tygři a šakali. Ovčák se snaží chránit své ovce jak nejlépe dovede, ale tygři a lišky je přesto násilně unesou. Stejně tak chce lakomý muž pečlivě střežit své peníze, ale členové rodiny mu všechno jeho jmění násilím seberou, přestože je velice bdělý.
Text 3:
Mi querido rey, en el mundo material a los miembros de la familia se les dan los nombres de esposa e hijos, pero en realidad se comportan como tigres y chacales. El pastor hace todo lo posible por proteger sus ovejas, pero los tigres y raposos se las arrebatan por la fuerza. De la misma manera, el avaro procura tener su dinero bien guardado, pero sus familiares se lo quitan por la fuerza, a pesar de su estricta vigilancia.
Sloka 4:
Každý rok oráč zoře své obilné pole a zničí všechen plevel. Semena tam však zůstanou, a jelikož nejsou zcela spálena, vzejdou znovu se zasetým obilím. Dokonce i poté, co byl plevel podrytý, roste velmi hustě. Podobně je gṛhastha-āśram (rodinný život) polem plodonosných činností. Dokud není touha užívat si rodinného života dokonale spálena, znovu a znovu vyrůstá. Nádoba si zachovává vůni kafru i poté, co z ní byl kafr odstraněn. Dokud nejsou zničena semena tužeb, nejsou zničeny ani plodonosné činnosti.
Text 4:
El labrador ara todos los años su campo de trigo, arrancando de raíz todas las malas hierbas. Sin embargo, las semillas quedan en la tierra, y como no han sido completamente quemadas, vuelven a brotar con las plantas sembradas en el campo. A pesar de que se ha labrado a fondo, las malas hierbas vuelven a nacer y a cubrir el terreno. De manera similar, el gṛhastha-āśrama [la vida familiar], es un campo de actividades fruitivas. A menos que se queme por completo el deseo de disfrutar de la vida familiar, volverá a brotar una y otra vez. Un recipiente que ha contenido alcanfor, conservará su aroma aunque el alcanfor ya no esté en él. Mientras no se destruyan las semillas del deseo, las actividades fruitivas no se destruirán.
Sloka 5:
Podmíněnou duši, která žije životem hospodáře a lpí na hmotném bohatství a vlastnictví, někdy obtěžují ovádi a komáři a jindy jí znepříjemňují život kobylky, draví ptáci a krysy. Ona však přesto i nadále kráčí cestou hmotné existence. Kvůli nevědomosti propadá chtíči a zaměstnává se plodonosným jednáním. S myslí pohrouženou v těchto činnostech vidí hmotný svět jako trvalý, přestože je dočasný jako přelud; jako dům na nebi.
Text 5:
A veces el alma condicionada, apegada a la riqueza y las posesiones materiales de la vida familiar, se ve perturbada por tábanos y mosquitos; otras veces son las langostas, las aves de presa y las ratas quienes le molestan. Aun así, sigue adelante en su vagar por el sendero de la existencia material. Debido a la ignorancia, a veces está llena de deseos de disfrute y se ocupa en actividades fruitivas. Como tiene la mente absorta en esas actividades, contempla el mundo material como algo permanente, aunque es temporal como un espejismo, como un castillo en el aire.
Sloka 6:
Podmíněná duše v tomto domě na nebi (gandharva-pura) někdy pije, jí a holduje sexu. Jelikož je přehnaně připoutaná, honí se za smyslovými předměty stejně, jako se jelen žene za fata morgánou na poušti.
Text 6:
A veces, en ese castillo en el aire [gandharva-pura], el alma condicionada bebe, come y goza de relaciones sexuales. Está muy apegada, y persigue los objetos de los sentidos tal como el ciervo persigue un espejismo en el desierto.
Sloka 7:
Živá bytost má někdy zájem o žluté výkaly známé jako zlato a žene se za nimi. Toto zlato je zdrojem hmotného bohatství a závisti a díky němu si lze dopřát nedovoleného sexu, hazardování, jedení masa a požívání omamných látek. Ti, jejichž mysl je zcela pod vlivem kvality vášně, jsou přitahováni barvou zlata, stejně jako člověk trpící zimou v lese běží za fosforeskujícím světlem v bažinách, které považuje za oheň.
Text 7:
A veces la entidad viviente desea el excremento amarillo al que llaman oro y corre en su busca. Ese oro es la fuente de la opulencia material y de la envidia; quien lo posee tiene acceso a la vida sexual ilícita, a los juegos de azar y al consumo de carne y de toda clase de sustancias embriagantes. Su color atrae las mentes de quienes están dominados por la modalidad de la pasión, que corren tras él como el hombre que pasa frío en el bosque y corre hacia la fosforescencia de una ciénaga pensando que es fuego.
Sloka 8:
Někdy je podmíněná duše zaměstnána hledáním sídla, zdroje vody a bohatství pro obživu svého těla. Zabraná do získávání různých nezbytností zapomíná na všechno a neustále pobíhá sem a tam po lese hmotné existence.
Text 8:
A veces el alma condicionada está absorta en buscar un lugar o apartamento en el que establecer su residencia, y en lograr un abastecimiento de agua y una fuente de riqueza para mantener el cuerpo. Absorta en la satisfacción de infinidad de necesidades, se olvida de todo lo demás y corre incesantemente por el bosque de la existencia material.
Sloka 9:
Někdy podmíněná duše, jakoby oslepená prachem hurikánu, vidí krásu opačného pohlaví, jež se nazývá pramadā. Takto zmatená je vyzdvižena na klín ženy a její zdravé smysly jsou přemoženy silou vášně. Téměř oslepne chtivou touhou a poruší pravidla týkající se pohlavního života. Neví, že svědky této neposlušnosti jsou různí polobozi, a za hluboké noci si užívá nedovoleného sexu, aniž by viděla budoucí trest, který ji očekává.
Text 9:
A veces, como si le cegase el polvo de un torbellino, el alma condicionada contempla la belleza del sexo opuesto, que recibe el nombre de pramadā. Así confundido, acaba entre los brazos de una mujer, y sus sentidos se ven entonces dominados por la fuerza de la pasión. Casi cegado por los deseos lujuriosos, desobedece las reglas y regulaciones que rigen la vida sexual. No sabe que hay muchos semidioses presenciando su desobediencia, y disfruta de la vida sexual en la oscuridad de la noche, sin ver el castigo que el futuro le depara.
Sloka 10:
Podmíněná duše si někdy sama uvědomuje zbytečnost smyslového požitku v hmotném světě a považuje ho za plný utrpení. Kvůli silnému tělesnému pojetí však ztrácí paměť a znovu a znovu se honí za hmotným požitkem, stejně jako zvíře běží za fata morgánou na poušti.
Text 10:
El alma condicionada a veces se da cuenta de la inutilidad del disfrute de los sentidos en el mundo material, y a veces considera que ese disfrute material está lleno de miserias. Sin embargo, debido a su fuerte concepto corporal, pierde la memoria y corre una y otra vez en busca del disfrute material, como un animal que persigue un espejismo en el desierto.
Sloka 11:
Někdy je podmíněná duše velmi zarmoucená spíláním nepřátel a vládních služebníků, kteří ji přímo či nepřímo osočují hrubými slovy. Její srdce a uši jsou tehdy nesmírně sklíčené. Takové zlořečení lze přirovnat k houkání sov a cvrkání cvrčků.
Text 11:
A veces el alma condicionada se siente muy afligida por las críticas de sus enemigos y de los sirvientes del gobierno, que le censuran tanto directa como indirectamente con duras palabras. Entonces su corazón y sus oídos se entristecen mucho. Esas críticas pueden compararse a los sonidos de los búhos y los grillos.
Sloka 12:
Podmíněná duše získává díky svým zbožným činnostem v minulých životech hmotné prostředky v současném, ale když je vyčerpá, hledá útočiště v majetku a bohatství, které jí nepomohou ani v tomto životě, ani v příštím. Kvůli tomu jde za živoucí mrtvolou, jež takové věci vlastní. Tito lidé jsou přirovnáni k bezbožným stromům či rostlinám a otráveným studnám.
Text 12:
Debido a las actividades piadosas de sus vidas anteriores, el alma condicionada obtiene en esta un cierto bienestar material; sin embargo, cuando ese bienestar acaba, se refugia en la riqueza y las posesiones, que no pueden ayudarle ni en esta vida ni en la siguiente. Debido a ello, se relaciona con los muertos vivientes que poseen esas riquezas, a quienes se compara a árboles impuros, enredaderas y pozos envenenados.
Sloka 13:
Podmíněná duše někdy pro zmírnění utrpení v lese hmotného světa přijímá laciná požehnání od ateistů. V jejich společnosti pak ztrácí veškerou inteligenci. Je to totéž jako skočit do mělké řeky — výsledkem je, že si člověk pouze rozbije hlavu. Neuleví si od horka a v obou směrech trpí. Svedená podmíněná duše také vyhledává takzvané sādhuy a svāmī, kteří káží proti zásadám Ved. Nezíská od nich žádný prospěch — ani v současnosti, ani v budoucnosti.
Text 13:
A veces, para aliviar sus sufrimientos en el bosque del mundo material, el alma condicionada recibe las bendiciones baratas de personas ateas. En su compañía, pierde toda su inteligencia. Es como si se lanzara a un río que trae poca agua; lo único que consigue es romperse la cabeza. Y como, además, no puede aliviarse del calor que le agobia, sufre por partida doble. La desorientada alma condicionada acude también a falsos sādhus y svāmīs que predican en contra de los principios de losVedas. No recibe ningún beneficio de ellos, ni en el presente ni en el futuro.
Sloka 14:
Když se podmíněná duše v tomto hmotném světě nedokáže zaopatřit, přestože vykořisťuje druhé, snaží se využít svého otce nebo syna a vezme mu jeho vlastnictví, i kdyby bylo zcela zanedbatelné. V případě, že od svého otce, syna či jiných příbuzných nemůže nic získat, nezdráhá se jim působit všemožné potíže.
Text 14:
En el mundo material, el alma condicionada, cuando no puede procurarse su propio sustento a pesar de explotar a otros, trata de explotar a su propio padre o a su hijo, robándoles sus posesiones, por insignificantes que sean. Si no puede obtener nada de su padre, de su hijo ni de sus demás familiares, está dispuesto a causarles toda clase de dificultades.
Sloka 15:
Rodinný život v tomto světě je totéž co planoucí lesní požár. Není v něm ani trocha štěstí a člověk postupně čím dál více upadá do neštěstí. V životě hospodáře není nic příznivého, co by přinášelo trvalý prospěch. Takto zapletenou podmíněnou duši spaluje oheň nářku. Někdy se zatracuje, jak je nešťastná, a jindy prohlašuje, že trpí, protože v minulém životě nevykonala žádné zbožné činnosti.
Text 15:
En este mundo, la vida familiar es exactamente como un incendio abrasador en el bosque. En ella no hay el menor rastro de felicidad, y poco a poco el enredo en la infelicidad se va haciendo cada vez mayor. En la vida de casado no hay nada que favorezca la felicidad eterna. El alma condicionada, implicada en la vida hogareña, arde en el fuego de la lamentación. A veces reniega de sí misma por ser tan desdichada, y a veces declara que sufre por no haber realizado actividades piadosas en su vida anterior.
Sloka 16:
Členové vlády jsou vždy jako masožraví démoni zvaní Rākṣasové (lidojedi). Někdy se obrátí proti podmíněné duši a seberou jí všechno její nashromážděné bohatství. Podmíněná duše připravená o majetek, který si střádala celý život, ztrácí veškeré nadšení — vypadá, jako kdyby přišla o život.
Text 16:
Los funcionarios del gobierno son como los demonios rākṣasas [antropófagos]. A veces esos funcionarios se vuelven contra el alma condicionada y le quitan todas las riquezas que había ahorrado. Al verse privada de los ahorros de toda su vida, el alma condicionada pierde todo entusiasmo. En verdad, es como si perdiera la vida.
Sloka 17:
Někdy si podmíněná duše představuje, že její otec nebo děd znovu přišel v podobě jejího syna nebo vnuka. Takto cítí štěstí, jaké někdy prožíváme ve snu, a libuje si v takových mentálních výmyslech.
Text 17:
A veces, el alma condicionada imagina que su padre o abuelo han vuelto a este mundo en la persona de un hijo o de un nieto. De ese modo siente la felicidad que a veces se siente en sueños; el alma condicionada a veces se complace con esas invenciones mentales.
Sloka 18:
V životě hospodáře musí podmíněná duše vykonávat mnoho yajñí a plodonosných činností, zvláště vivāha-yajñu (svatební obřad pro syny a dcery) a obřad předání posvátné šňůry. To vše představuje povinnosti gṛhasthy, které jsou značně rozsáhlé a je namáhavé je vyplnit. Jsou přirovnány k velké hoře, kterou musí člověk zdolat, je-li poután k hmotným činnostem. Ten, kdo chce tyto obřady překonat, cítí bolest podobnou bodání trnů a kamínků zakoušenému při pokusu o zdolání hory. Takto podmíněná duše neomezeně strádá.
Text 18:
En la vida familiar se prescribe la celebración de muchos yajñas y actividades fruitivas, en especial el vivāha-yajña [la ceremonia de matrimonio de los hijos] y la ceremonia del cordón sagrado. Esos son los deberes del gṛhastha; son muy complicados y difíciles de poner en práctica. Se los compara a una gran montaña que tiene que atravesar la persona apegada a las actividades materiales. Quien decide atravesar ese sendero de ceremonias rituales siente dolores que son como los pinchazos de las espinas y de los guijarros que tiene que soportar el que trata de subir una montaña. De ese modo, el sufrimiento del alma condicionada no tiene límite.
Sloka 19:
Někdy je podmíněná duše tak sužována tělesným hladem a žízní, že jí dojde trpělivost a rozhněvá se na své vlastní milované syny, dcery a manželku. Je na ně zlá, a o to více trpí.
Text 19:
A veces, debido a que el cuerpo siente hambre y sed, el alma condicionada se perturba tanto que pierde la paciencia y se enfurece con sus queridos hijos y esposa. Así, mostrándose cruel con ellos, sufre lo indecible.
Sloka 20:
Śukadeva Gosvāmī hovořil dále k Mahārājovi Parīkṣitovi: Můj milý králi, spánek je jako krajta. Krajta spánku vždy pohltí ty, kdo putují lesem hmotného života. Uštknuti touto krajtou zůstávají trvale v temnotě nevědomosti; jsou jako mrtvoly vyhozené do vzdáleného lesa. Podmíněné duše proto nechápou, co se v životě děje.
Text 20:
Śukadeva Gosvāmī continuó hablando a Mahārāja Parīkṣit: Mi querido rey, el sueño es como una serpiente pitón que devora a los que vagan por el bosque de la vida material. Bajo los efectos de su picadura, permanecen siempre en la oscuridad de la ignorancia. Son como cadáveres arrojados en un bosque lejano. En esa situación, las almas condicionadas no pueden comprender lo que está sucediendo en la vida.
Sloka 21:
V lese hmotného světa někdy podmíněnou duši koušou podlí nepřátelé, kteří jsou přirovnáni k hadům a jiným tvorům. Kvůli úskokům nepřítele podmíněná duše klesá ze svého renomovaného postavení. Jelikož je plná úzkosti, nemůže ani spát. Tak je čím dál nešťastnější a postupně ztrácí svou inteligenci a vědomí. V tom stavu téměř neustále připomíná slepce, který spadl do temné studny nevědomosti.
Text 21:
In the forest of the material world, the conditioned soul is sometimes bitten by envious enemies, which are compared to serpents and other creatures. Through the tricks of the enemy, the conditioned soul falls from his prestigious position. Being anxious, he cannot even sleep properly. He thus becomes more and more unhappy, and he gradually loses his intelligence and consciousness. In that state he becomes almost perpetually like a blind man who has fallen into a dark well of ignorance.
Sloka 22:
Podmíněnou duši někdy přitahuje trocha štěstí získaná ze smyslového požitku, a proto vyhledá nedovolený sex nebo ukradne cizí majetek. Tehdy může být zatčena vládou nebo potrestána manželem či ochráncem dotyčné ženy. Pro trochu hmotného uspokojení tak klesá do pekelných podmínek a je uvězněna za znásilnění, únos, krádež a podobně.
Text 22:
El alma condicionada a veces se siente atraída por la insignificante felicidad que se obtiene con la complacencia de los sentidos. Entonces tiene relaciones sexuales ilícitas, o roba las propiedades ajenas, arriesgándose a que el gobierno le detenga o a que el esposo o protector de la mujer le castiguen. Así, por un poco de satisfacción material, cae en una condición infernal y es encarcelado por violación, rapto, robo, etc.
Sloka 23:
Učenci a transcendentalisté proto odsuzují materialistickou cestu plodonosného jednání, neboť je původním zdrojem a živnou půdou hmotného utrpení v tomto i příštím životě.
Text 23:
Por consiguiente, los eruditos y sabios trascendentalistas condenan el sendero materialista de actividades fruitivas, pues es la causa original y el campo de cultivo de las miserias materiales, tanto de esta vida como de la siguiente.
Sloka 24:
Když podmíněná duše okradla nebo podvodem připravila jiného člověka o peníze, nějakým způsobem je drží ve svém vlastnictví a uniká trestu. Potom však přijde další člověk jménem Devadatta, který ji podvede a peníze jí vezme. Devadattovi je zase ukradne Viṣṇumitra. V každém případě peníze nezůstanou na jednom místě, ale putují z ruky do ruky. Z konečného hlediska si jich nikdo nemůže užívat a zůstávají majetkem Nejvyšší Osobnosti Božství.
Text 24:
Llevada por la codicia, el alma condicionada roba o estafa a otra persona; por alguna razón consigue librarse del castigo y conservar el dinero en su poder. Entonces otro hombre, llamado Devadatta, le engaña a él y le roba el dinero, hasta que un tercero, llamado Viṣṇumitra, se lo roba a Devadatta para apropiárselo él. En todo caso, el dinero no se queda con ninguno de ellos. Va de mano en mano. En última instancia, nadie puede disfrutar de él, y sigue siendo propiedad de la Suprema Personalidad de Dios.
Sloka 25:
Jelikož se podmíněná duše nedokáže bránit trojímu utrpení hmotné existence, je velice zasmušilá a její život je plný nářku. Toto trojí utrpení přichází buď jako mentální strádání způsobené polobohy (například v podobě mrazivého větru a nesnesitelného horka), nebo pochází od jiných živých bytostí či od vlastní mysli a těla.
Text 25:
Incapaz de protegerse de las tres miserias de la existencia material, el alma condicionada se entristece mucho y lleva una vida de lamentación. Esas tres miserias son las calamidades que la mente experimenta ante los sufrimientos que vienen de los semidioses [como el viento helado y el calor abrasador], de otras entidades vivientes, y de nuestra propia mente y cuerpo.
Sloka 26:
Co se týče finančních transakcí, když jedna osoba podvede druhou o pár drobných, stanou se nepřáteli.
Text 26:
En cuanto a las transacciones monetarias, nadie admite el menor engaño; dos personas pueden enemistarse por una pequeña moneda sin valor.
Sloka 27:
V tomto materialistickém životě má živá bytost mnoho potíží, jak jsem se právě zmínil, a všechny jsou nepřekonatelné. Navíc má potíže pocházející z takzvaného štěstí, neštěstí, připoutanosti, nenávisti, strachu, falešné prestiže, iluze, šílenství, nářku, zmatenosti, chamtivosti, závisti, nepřátelství, urážky, hladu, žízně, soužení, nemoci, zrození, stáří a smrti. To vše dohromady působí materialistické živé bytosti pouze utrpení.
Text 27:
En la vida materialista hay muchas dificultades, y todas ellas son insuperables. Además de las que acabo de mencionarte, hay dificultades que vienen de lo que se llama felicidad, aflicción, apego, odio, miedo, prestigio falso, ilusión, locura, lamentación, confusión, codicia, envidia, enemistad, insulto, hambre, sed, tribulación, enfermedad, nacimiento, vejez y muerte. Todas ellas se combinan y, de este modo, el alma condicionada materialista sufre constantemente.
Sloka 28:
Někdy je podmíněná duše přitahována zosobněnou iluzí (svou manželkou či dívkou) a dychtí po ženském objetí. Tak ztrácí svou inteligenci, jakož i poznání životního cíle. Tehdy přestane usilovat o duchovní rozvoj, přehnaně přilne ke své manželce či dívce a snaží se jí opatřit vhodný byt. Pod ochranou onoho domova je pak i nadále velice zaměstnaná a uchvácená hovory, pohledy a činnostmi své manželky a dětí. Tímto způsobem přichází o své vědomí Kṛṣṇy a vrhá se do husté temnoty hmotné existence.
Text 28:
A veces el alma condicionada se siente atraída por la personificación de la ilusión (su esposa o amiga), y siente grandes deseos de estar entre los brazos de una mujer. Así pierde la inteligencia y el conocimiento acerca del objetivo de la vida. Deja de esforzarse por el cultivo espiritual y, apegado en exceso a su esposa o amiga, trata de conseguirle un hermoso apartamento. Refugiándose en ese hogar, se llena de nuevo de ocupaciones y queda cautivado por las palabras, miradas y actividades de su esposa e hijos. De ese modo pierde su conciencia de Kṛṣṇa y se arroja a las profundas tinieblas de la existencia material.
Sloka 29:
Osobní zbraň, kterou používá Pán Kṛṣṇa — Jeho disk — se nazývá hari-cakra, disk Pána Hariho. Touto cakrou je kolo času. Sahá od počátku atomů až po okamžik smrti Pána Brahmy a ovládá všechny činnosti. Neustále se otáčí a ukrajuje ze životů živých bytostí, počínaje Pánem Brahmou a konče nepatrným stéblem trávy. Tímto způsobem člověk prochází z kojeneckého věku do dětství, mládí a dospělosti, a tak se blíží ke konci svého života. Toto kolo času není možné zastavit. Je velice přesné, protože je osobní zbraní Nejvyšší Osobnosti Božství. Někdy chce podmíněná duše ve strachu z blížící se smrti uctívat někoho, kdo by ji mohl zachránit před bezprostředním nebezpečím. Přesto se však nestará o Nejvyššího Pána, Osobnost Božství, Jehož zbraní je nepřemožitelný časový faktor. Místo toho se podmíněná duše uchyluje k falešným bohům, o kterých se zmiňují neautorizovaná písma. Takoví bozi jsou jako káňata, supi, volavky a vrány. Védská písma se na ně neodvolávají. Bezprostřední smrt je jako útok lva a supi, káňata, vrány ani volavky nemohou člověka před takovým útokem zachránit. Přijetí útočiště u neautorizovaných, člověkem vytvořených bohů nemůže nikoho vyrvat ze spárů smrti.
Text 29:
El arma personal del Señor Kṛṣṇa, el disco, recibe el nombre de hari-cakra, el disco de Hari. Ese cakra es la rueda del tiempo. Se expande desde el comienzo de los átomos hasta el momento de la muerte de Brahmā, y controla todas las actividades. Con su constante girar, consume la vida de las entidades vivientes, desde el Señor Brahmā hasta la insignificante brizna de hierba. De ese modo pasamos por la infancia, la niñez, la juventud y la madurez, y nos dirigimos también hacia el final de la vida. Esa rueda del tiempo es imposible de detener. Siendo el arma personal de la Suprema Personalidad de Dios, es muy intransigente. A veces el alma condicionada teme la proximidad de la muerte y desea adorar a alguien que pueda salvarla de ese peligro que la amenaza. Pero ni siquiera entonces tiene en cuenta a la Suprema Personalidad de Dios, cuya arma es el incansable factor tiempo. En lugar de ello, se refugia en un dios hecho por el hombre y de quien se habla en escrituras desautorizadas. Esos dioses son como águilas, buitres, garzas y cuervos. Las Escrituras védicas no los mencionan. La inminente muerte es como el ataque de un león, y ni los buitres, ni las águilas, ni los cuervos ni las garzas pueden salvarnos de ese ataque. Quien se refugia en dioses desautorizados, hechos por los hombres, no puede salvarse de las garras de la muerte.
Sloka 30:
Falešní svāmī, yogīni a inkarnace, kteří nevěří v Nejvyšší Osobnost Božství, jsou známí jako pāṣaṇḍī. Sami jsou pokleslí a podvedení, protože neznají skutečnou cestu duchovního pokroku, a každý, kdo se na ně obrátí, bude nepochybně také podveden. Takto oklamaný člověk se někdy uchýlí ke skutečným stoupencům védských zásad (brāhmaṇům či těm, kdo mají vědomí Kṛṣṇy), kteří každého učí, jak uctívat Nejvyšší Osobnost Božství ve shodě s védskými obřady. Tito darebáci však takové zásady nedokáží dodržovat; proto znovu poklesnou a uchýlí se k śūdrům, kteří jsou velmi zběhlí v zabezpečování sexu. Sex hraje velkou roli mezi zvířaty, jako jsou opice, a takové lidi, které sex probouzí k životu, lze nazvat potomky opic.
Text 30:
Los falsos svāmīs, yogīs y encarnaciones que no creen en la Suprema Personalidad de Dios reciben el nombre de pāṣaṇḍīs.Ellos mismos han caído muy bajo y viven en el engaño, pues no conocen la verdadera senda del avance espiritual, y, a su vez, todo el que acude a ellos es engañado también. A veces, después de haber caído en sus redes, una persona se refugia en los verdaderos seguidores de los principios védicos [los brāhmaṇas y devotos conscientes de Kṛṣṇa], que enseñan a todos la manera de adorar a la Suprema Personalidad de Dios conforme a los rituales védicos. Sin embargo, incapaces de seguir esos principios, esos sinvergüenzas vuelven a caer y se refugian entre śūdras que son muy expertos en disponer las cosas para facilitar la vida sexual. Algunos animales, como los monos, tienen una vida sexual muy activa; de esas personas que se entusiasman con la vida sexual puede decirse que son descendientes de los monos.
Sloka 31:
Takto se spolu potomci opic navzájem stýkají a obecně jsou známí jako śūdrové. Bez rozpaků žijí a jednají, jak se jim zachce, aniž by znali cíl života. Jsou okouzleni, už jen když navzájem vidí své obličeje, které jim připomínají smyslový požitek. Neustále se věnují hmotným činnostem, známým jako grāmya-karma, a těžce pracují pro hmotný prospěch. Tímto způsobem zcela zapomínají, že jednoho dne jejich krátké životy skončí a že poklesnou do evolučního cyklu.
Text 31:
De ese modo, los descendientes de los monos se mezclan entre sí; generalmente se les conoce con el nombre de śūdras.Viven y actúan libremente, sin ningún complejo y sin conocer el objetivo de la vida. Viven cautivados por los rostros de los demás, pues con tan solo verlos recuerdan el placer de los sentidos. Están siempre ocupados en actividades materiales, que reciben el nombre de grāmya-karma, y trabajan arduamente en busca de beneficios materiales. De ese modo se olvidan por completo de que un día sus breves vidas llegarán a su fin y se degradarán en el ciclo evolutivo.
Sloka 32:
Tak jako opice skáče z jednoho stromu na druhý, podmíněná duše skáče z jednoho těla do druhého. Opici nakonec chytí lovec a drží ji v zajetí, ze kterého se nedokáže vysvobodit. Stejně tak podmíněná duše, okouzlená prchavým sexuálním požitkem, ulpívá na různých druzích těl a je uvězněná v rodinném životě. Ten jí poskytuje festival chvilkové sexuální radosti, a proto je naprosto neschopná vymanit se ze spárů hmoty.
Text 32:
Tal como un mono salta de rama en rama, el alma condicionada salta de un cuerpo a otro. Al igual que el mono, que acaba cayendo en manos del cazador y no puede liberarse de su jaula, el alma condicionada, cautivada por el momentáneo placer sexual, se apega a diversos tipos de cuerpos y queda enjaulada en la vida familiar, que le envuelve en un festival de placeres sexuales momentáneos. De ese modo, es completamente incapaz de liberarse de las garras de la materia.
Sloka 33:
Když podmíněná duše v tomto hmotném světě zapomene na svůj vztah k Nejvyšší Osobnosti Božství a nezajímá se o vědomí Kṛṣṇy, věnuje se pouze různým druhům škodlivých a hříšných činností. Podléhá proto trojímu utrpení a ve strachu ze slona smrti upadá do temnoty horské jeskyně.
Text 33:
Cuando el alma condicionada olvida su relación con la Suprema Personalidad de Dios y deja de preocuparse del cultivo de conciencia de Kṛṣṇa, se ocupa únicamente en distintos tipos de actividades pecaminosas y malvadas en el mundo material. Entonces queda expuesta a las tres miserias, y, por temor al elefante de la muerte, cae en las tinieblas de una caverna de la montaña.
Sloka 34:
Podmíněná duše trpí mnoha bídnými tělesnými podmínkami, jako je krutá zima a silný vítr. Trpí také kvůli činnostem jiných živých bytostí a přírodním pohromám. Když se proti tomu nemůže bránit a musí zůstat v ubohém postavení, je přirozeně velice zasmušilá, protože si chce užívat hmotných možností.
Text 34:
The conditioned soul suffers many miserable bodily conditions, such as being affected by severe cold and strong winds. He also suffers due to the activities of other living beings and due to natural disturbances. When he is unable to counteract them and has to remain in a miserable condition, he naturally becomes very morose because he wants to enjoy material facilities.
Sloka 35:
Podmíněné duše někdy uzavírají finanční transakce, ale kvůli podvádění mezi nimi vznikne časem nepřátelství. I když se může jednat o nepatrný zisk, podmíněné duše přestávají být přáteli a stávají se z nich nepřátelé.
Text 35:
A veces, las almas condicionadas sostienen relaciones comerciales, pero con el tiempo, debido al engaño, surge la enemistad. Por un mínimo beneficio, las almas condicionadas dejan de ser amigas y se enemistan.
Sloka 36:
Někdy podmíněná duše nemá peníze, a proto se jí nedostává uspokojivých podmínek — občas nemá dokonce ani místo k sezení a postrádá i další nezbytnosti. Upadá tedy do nouze a tehdy — když si nedokáže zajistit své potřeby čestnými prostředky — se rozhodne nečestně zmocnit cizího majetku. Když nemůže dostat to, co chce, sklízí od druhých jen urážky, a je z toho velice zasmušilá.
Text 36:
A veces, por falta de dinero, el alma condicionada no consigue satisfacer sus necesidades mínimas. A veces ni siquiera tiene un lugar en que sentarse, ni las cosas más indispensables. En otras palabras, pasa grandes penurias; entonces, cuando no puede procurarse lo que necesita por medios honestos, decide sustraer las propiedades ajenas. Cuando lo consigue, no recibe más que insultos de los demás, y eso le llena de pesadumbre.
Sloka 37:
I když jsou lidé nepřáteli, chtějí znovu a znovu naplňovat své touhy, a proto někdy uzavírají svatby. Tato manželství bohužel nemají dlouhého trvání a zúčastněné osoby se zase rozvedou nebo se rozdělí nějakým jiným způsobem.
Text 37:
Hay personas que, para satisfacer sus deseos, llegan incluso a casarse con un enemigo. Por desgracia, esos matrimonios no duran mucho, y los que se habían casado se separan de nuevo mediante el divorcio o por cualquier otro medio.
Sloka 38:
Cesta tohoto hmotného světa je plná hmotného utrpení a podmíněná duše je znepokojována mnoha problémy. Někdy ztrácí a jindy získává. V každém případě je cesta plná nebezpečí. Někdy je podmíněná duše smrtí nebo jinými okolnostmi odloučena od svého otce; poté na něho zapomene a postupně přilne k druhým, například ke svým dětem. Takto je někdy pod vlivem iluze a bojí se. Někdy strachy hlasitě naříká. Někdy je spokojená s tím, jak udržuje svou rodinu, a někdy má radost a sladce si zpívá. Tímto způsobem se zaplétá a zapomíná, že je od nepaměti odloučena od Nejvyšší Osobnosti Božství. Tak putuje po nebezpečné cestě hmotné existence a není na ní vůbec šťastná. Seberealizované osoby jednoduše přijímají útočiště u Nejvyšší Osobnosti Božství, aby se z této nebezpečné hmotné existence vymanily. Nikdo se nedostane ze zajetí hmotné existence, aniž by přijal cestu oddanosti. Závěr je, že nikdo nemůže být v hmotném životě šťastný. Je třeba začít rozvíjet vědomí Kṛṣṇy.
Text 38:
La senda de este mundo material está llena de miserias y problemas que perturban al alma condicionada. A veces pierde, y a veces gana. En todo caso, el sendero está lleno de peligros. Llega un momento en que el alma condicionada tiene que separarse de su padre debido a la muerte u otras circunstancias. Poco a poco le olvida y adquiere otros apegos, por ejemplo sus hijos. De este modo, el alma condicionada a veces está bajo la influencia de la ilusión y siente temor. A veces el miedo la hace gritar con todas sus fuerzas. A veces es feliz manteniendo a su familia; a veces rebosa de júbilo y canta hermosas melodías. Así se va enredando y olvida que, desde tiempo inmemorial, está separada de la Suprema Personalidad de Dios, recorriendo el peligroso sendero de la existencia material, en el cual no siente ninguna felicidad. Las personas autorrealizadas, por otro lado, se refugian en la Suprema Personalidad de Dios, a fin de liberarse de la peligrosa existencia material. Sin aceptar la senda de la devoción no es posible salir de las garras de la existencia material. En conclusión, nadie puede ser feliz en la vida material. Es necesario volverse consciente de Kṛṣṇa.
Sloka 39:
Světci, kteří jsou přáteli všech živých bytostí, mají klidné vědomí. Ovládají své smysly a mysl a snadno dosahují cesty osvobození, cesty zpátky k Bohu. Materialista se s nimi však nedokáže stýkat, jelikož nešťastně přilnul ke strastiplným hmotným podmínkám.
Text 39:
Las personas santas, que son amigas de todas las entidades vivientes, tienen una conciencia apacible. Han controlado la mente y los sentidos, y llegan fácilmente a la senda de la liberación, la senda de regreso a Dios. La desdichada persona materialista, apegada a las miserables condiciones materiales, no puede relacionarse con ellas.
Sloka 40:
Žilo mnoho velkých králů, kteří byli zkušení ve vykonávání obětních obřadů a úspěšně dobývali jiná království, ale přestože měli takovou moc, nebyli schopni dosáhnout láskyplné služby Nejvyšší Osobnosti Božství. Důvodem bylo, že nedokázali překonat ani falešné vědomí “jsem toto tělo a toto je mé vlastnictví”. Proto jen vytvářeli nepřátelství se soupeřícími králi, bojovali s nimi a zemřeli, aniž by naplnili skutečné životní poslání.
Text 40:
Ha habido muchos grandes reyes santos que fueron expertos en la celebración de rituales de sacrificio y muy competentes en la conquista de otros reinos. Sin embargo, y a pesar de su poder, no lograron alcanzar el servicio amoroso de la Suprema Personalidad de Dios. Ello se debe a que ni siquiera pudieron conquistar la conciencia falsa de «yo soy este cuerpo, y esto es de mi propiedad». De ese modo, lo único que hacían esos grandes reyes era enemistarse con los reyes rivales, luchar contra ellos y morir sin haber cumplido con la verdadera misión de la vida.
Sloka 41:
Když podmíněná duše přijme útočiště u popínavé rostliny plodonosného jednání, může svými zbožnými činnostmi dosáhnout vyšších planetárních soustav, a tak se vysvobodit z pekelných podmínek. Naneštěstí tam však nemůže zůstat — poté, co sklidí výsledky svých zbožných činností, se musí vrátit na nižší planetární soustavy. Takto neustále putuje nahoru a dolů.
Text 41:
Cuando se cobija bajo la enredadera de la actividad fruitiva, el alma condicionada, gracias a sus actividades piadosas, puede elevarse a los sistemas planetarios superiores. De ese modo, se libera de las condiciones infernales; pero, por desgracia, no puede quedarse allí para siempre. Después de cosechar los resultados de sus actividades piadosas, tiene que regresar a los sistemas planetarios inferiores. Así continúa eternamente, elevándose y descendiendo.
Sloka 42:
Poté, co Śukadeva Gosvāmī shrnul učení Jaḍa Bharaty, pravil: Můj milý králi Parīkṣite, cesta naznačená Jaḍa Bharatou je jako cesta Garuḍy, jenž je Pánovým přepravcem, a obyčejní králové jsou jako mouchy. Mouchy nedokáží následovat cestu Garuḍy, a žádný z velkých králů a vítězných vůdců dosud nedokázal byť jen v mysli následovat tuto cestu oddané služby.
Text 42:
Después de resumir las enseñanzas de Jaḍa Bharata, Śukadeva Gosvāmī dijo: Mi querido rey Parīkṣit, la senda indicada por Jaḍa Bharata es como el sendero de Garuḍa, el portador del Señor, y los reyes corrientes son como moscas. Las moscas no pueden volar por la senda de Garuḍa, y hasta la fecha ninguno de los grandes reyes y líderes victoriosos ha podido seguir esa senda del servicio devocional, ni siquiera mentalmente.
Sloka 43:
Velký Mahārāja Bharata se v rozkvětu mládí vzdal všeho, protože nadevše rád sloužil Uttamaślokovi, Nejvyšší Osobnosti Božství. Vzdal se své krásné ženy, hodných dětí, velkých přátel a obrovské říše. Vzdát se těchto věcí je velice obtížné, ale Mahārāja Bharata byl na takové úrovni, že je opustil stejně, jako člověk opustí svůj trus poté, co se vykálí. Taková byla vznešenost Jeho Veličenstva.
Text 43:
Cuando estaba en la flor de la juventud, el gran Mahārāja Bharata lo abandonó todo, porque estaba deseoso de servir a la Suprema Personalidad de Dios, Uttamaśloka. Abandonó a su bella esposa, a sus buenos hijos, a sus grandes amigos y un imperio enorme. Eran cosas muy difíciles de abandonar, pero Mahārāja Bharata era tan excelso que las abandonó como se abandona el excremento después de evacuar. Esa era la grandeza de su majestad.
Sloka 44:
Śukadeva Gosvāmī pokračoval: Můj milý králi, činnosti Bharaty Mahārāje jsou úžasné. Vzdal se všeho, čeho je pro druhé těžké se vzdát. Opustil své království, svou manželku a rodinu. Jeho bohatství bylo tak veliké, že mu ho záviděli i polobozi, ale přesto se ho vzdal. K takové velké osobnosti, jako byl on, se zcela hodilo být velkým oddaným. Dokázal se zříci všeho, protože ho tolik přitahovala krása, bohatství, sláva, poznání, síla a odříkání Nejvyšší Osobnosti Božství, Kṛṣṇy. Kṛṣṇa je tak přitažlivý, že se pro Něho člověk dokáže vzdát všeho, co je jinak žádoucí. Ti, jejichž mysl přitahuje láskyplná služba Pánu, považují za zanedbatelné dokonce i osvobození.
Text 44:
Śukadeva Gosvāmī continuó: Mi querido rey, las actividades de Bharata Mahārāja son maravillosas. Él abandonó todo lo que para los demás es difícil de abandonar: el reino, la esposa y la familia. Su gran opulencia era la envidia de los propios semidioses; aun así, la abandonó. Era del todo natural que una gran personalidad como él fuese un gran devoto. Si pudo renunciar a todo fue porque se sentía atraído por la belleza, la opulencia, la fama, el conocimiento, la fuerza y la renunciación de la Suprema Personalidad de Dios, Kṛṣṇa. Kṛṣṇa es tan atractivo que por Él se puede abandonar todo lo deseable. En verdad, para aquellos cuyas mentes se sienten atraídas por el servicio amoroso del Señor, incluso la liberación es insignificante.
Sloka 45:
I když byl Mahārāja Bharata v těle jelena, nezapomněl na Nejvyšší Osobnost Božství. Proto když toto tělo opouštěl, hlasitě pronášel následující modlitbu: “Nejvyšší Pán, Osobnost Božství, je zosobněnou obětí. On je tím, kdo udílí výsledky obřadních činností. Je ochráncem náboženských systémů, zosobněním mystické yogy, zdrojem všeho poznání, vládcem celého stvoření a Nadduší v každé živé bytosti. Je krásný a přitažlivý. Opouštím toto tělo s tím, že se Mu klaním a doufám, že budu moci být neustále zaměstnaný Jeho transcendentální láskyplnou službou.” S těmito slovy Mahārāja Bharata opustil své tělo.
Text 45:
A pesar de encontrarse en un cuerpo de ciervo, Mahārāja Bharata no olvidó a la Suprema Personalidad de Dios; por eso, cuando estaba abandonando ese cuerpo, pronunció en voz alta la siguiente oración: «La Suprema Personalidad de Dios es la personificación del sacrificio. Él da los resultados de las actividades rituales. Él es el protector de los sistemas religiosos, la personificación del yoga místico, la fuente de todo conocimiento, el controlador de la creación entera, y la Superalma en cada entidad viviente. Es hermoso y atractivo. Yo abandono este cuerpo ofreciéndole reverencias, con la esperanza de poder ocuparme eternamente en Su servicio amoroso trascendental». Diciendo esto, Mahārāja Bharata abandonó el cuerpo.
Sloka 46:
Oddaní, jejichž zájmem je naslouchání a opěvování (śravaṇaṁ kīrtanam), rozmlouvají pravidelně o ryzích vlastnostech Bharaty Mahārāje a velebí jeho činnosti. Když člověk pokorně naslouchá o všepříznivém Mahārājovi Bharatovi a opěvuje ho, nepochybně se mu prodlouží život a naroste jeho hmotné bohatství. Může se stát velice slavným a snadno dosáhnout nebeských planet nebo osvobození splynutím s Pánem. Pouhým posloucháním, líčením a oslavováním činností Mahārāje Bharaty může člověk získat vše, po čem touží, a tak dosáhnout naplnění veškerých hmotných i duchovních přání. Nemusí o tyto věci žádat nikoho jiného, protože pouhým studiem života Mahārāje Bharaty může mít vše, co si přeje.
Text 46:
Los devotos entusiastas por escuchar y cantar [śravaṇaṁ kīrtanam] hablan con frecuencia de las cualidades puras cualidades de Bharata Mahārāja y alaban sus actividades. Aquel que canta y escucha sumisamente acerca de Mahārāja Bharata, que es completamente auspicioso, ciertamente ve aumentar sus opulencias materiales y la duración de su vida. Puede lograr una gran fama y alcanzar fácilmente la elevación a los planetas celestiales, o la liberación de fundirse en la existencia del Señor. Con tan solo escuchar, cantar y glorificar las actividades de Mahārāja Bharata puede obtenerse todo lo que se desee, la satisfacción de todos los deseos materiales y espirituales. No hay necesidad de acudir a nadie para pedirle esas cosas, pues simplemente con estudiar la vida de Mahārāja Bharata, se puede obtener todo lo que se desee.