Skip to main content

Sloka 10

Text 10

Verš

Texto

jagarha sāmarṣa-vipannayā girā
śiva-dviṣaṁ dhūma-patha-śrama-smayam
sva-tejasā bhūta-gaṇān samutthitān
nigṛhya devī jagato ’bhiśṛṇvataḥ
jagarha sāmarṣa-vipannayā girā
śiva-dviṣaṁ dhūma-patha-śrama-smayam
sva-tejasā bhūta-gaṇān samutthitān
nigṛhya devī jagato ’bhiśṛṇvataḥ

Synonyma

Palabra por palabra

jagarha — začala odsuzovat; — ona; amarṣa-vipannayā — nesrozumitelnými vzhledem k jejímu hněvu; girā — slovy; śiva-dviṣam — nepřítel Pána Śivy; dhūma-patha — v obětech; śrama — nesnázemi; smayam — velmi pyšný; sva-tejasā — svým pokynem; bhūta-gaṇān — duchy; samutthitān — připravené (napadnout Dakṣu); nigṛhya — zastavila; devī — Satī; jagataḥ — v přítomnosti všech; abhiśṛṇvataḥ — slyšeli.

jagarha — comenzó a censurar; — ella; amarṣa-vipannayā — confusas debido a la ira; girā — con palabras; śiva-dviṣam — el enemigo del Señor Śiva; dhūma-patha — en sacrificios; śrama — con problemas; smayam — muy orgullosos; sva-tejasā — por su orden; bhūta-gaṇān — los fantasmas; samutthitān — dispuestos (a herir a Dakṣa); nigṛhya — detuvo; devī — Satī; jagataḥ — en presencia de todos; abhiśṛṇvataḥ — siendo escuchada.

Překlad

Traducción

Duchové, stoupenci Pána Śivy, byli připravení Dakṣu napadnout a zabít, ale Satī je zadržela. Hněvala se a současně byla nešťastná, a v této náladě začala odsuzovat plodonosné obětování a ty, kteří jsou na tak náročné a zbytečné oběti hrdí. Především však v přítomnosti všech odsoudila jednání svého otce.

Los seguidores del Señor Śiva, los fantasmas, estaban a punto de herir o matar a Dakṣa, pero Satī les ordenó que se detuvieran. Estaba muy iracunda y llena de tristeza, y en ese estado de ánimo, habló censurando el proceso fruitivo de ejecuciones de sacrificio, y también a las personas que se enorgullecen de esos sacrificios innecesarios y complicados. Censuró especialmente a su padre, hablando en contra de él en presencia de todos.

Význam

Significado

Oběť je určená k uspokojení Viṣṇua, Yajñeśi, poživatele výsledků všech obětí. Bhagavad-gītā (5.29) to také potvrzuje, když Pán říká: bhoktāraṁ yajña-tapasām. Kṛṣṇa je skutečným příjemcem všech obětí. Méně inteligentní lidé to nevědí a od vykonávání obětí si slibují hmotný zisk. Pro osoby, jako byl Dakṣa a jeho příznivci, je při vykonávání obětí hmotný zisk ve prospěch vlastního smyslového požitku prvořadým motivem. Podle této sloky jsou však takové oběti zavržené jako velké úsilí, které nepřináší nic užitečného. To dosvědčuje Śrīmad-Bhāgavatam. Můžeme sice následovat védské pokyny a podle nich konat oběti a další plodonosné činnosti, ale pokud nás nevedou k rozvoji připoutanosti k Viṣṇuovi, jsou pouhou ztrátou času. Vyvinout lásku k Viṣṇuovi také znamená vyvinout lásku a úctu k Jeho oddaným. Pán Śiva je považován za nejvýznamnějšího vaiṣṇavu. Vaiṣṇavānāṁ yathā śambhuḥ. Když tedy Satī viděla, že její otec konal velkou oběť, aniž by poctil Pána Śivu, největšího oddaného, velice ji to rozhněvalo. Hněvala se právem, neboť je-li Viṣṇu či vaiṣṇava napaden, je nutné se rozzlobit. Pán Caitanya, který vždy kázal nenásilí, mírnost a pokoru, se také rozzlobil, když Jagāi a Mādhāi napadli Nityānandu, a chtěl je za to zabít. Když někdo pomlouvá nebo uráží Viṣṇua či vaiṣṇavy, je naší povinností se hněvat. Narottama dāsa Ṭhākura řekl: krodha bhakta-dveṣi jane. Hněv je v každém, a pokud se použije proti těm, kteří závidí Nejvyšší Osobnosti Božství nebo vaiṣṇavům, pak má velkou hodnotu. Tolerovat napadení Viṣṇua nebo vaiṣṇavy není namístě. Skutečnost, že se Satī na svého otce rozzlobila, byla v pořádku. Byl sice jejím otcem, ale současně se snažil zneuctít největšího vaiṣṇavu. Hněv Satī proti němu byl tedy zcela oprávněný.

La finalidad específica del proceso de ofrecer sacrificios es satisfacer a Viṣṇu, que recibe el nombre de Yajñeśa debido a que es el disfrutador de los frutos de los sacrificios. Esto se confirma también en el Bhagavad-gītā (5.29), donde el Señor dice: bhoktāraṁ yajña-tapasām. Él es el verdadero beneficiario de los sacrificios. Sin saber esto, los hombres poco inteligentes ofrecen sacrificios buscando beneficios materiales. La razón que lleva a personas como Dakṣa y sus seguidores a ejecutar sacrificios es el logro de beneficios materiales personales con vistas a la complacencia de los sentidos. Este verso censura ese tipo de sacrificios, considerándolos como un esfuerzo del que no se obtiene ningún verdadero beneficio, lo cual se confirma en el Śrīmad-Bhāgavatam. Podemos poner en práctica los mandamientos védicos de ofrecer sacrificios y otras actividades fruitivas, pero si esas actividades no despiertan en nosotros la atracción por Viṣṇu, son un esfuerzo inútil. Quien sienta amor por Viṣṇu debe sentir también amor y respeto por los devotos de Viṣṇu. Al Señor Śiva se le considera el más importante de los vaiṣṇavas. Vaiṣṇavānāṁ yathā śambhuḥ. De modo que cuando Satī vio que su padre estaba ejecutando grandes sacrificios pero no era respetuoso conel Señor Śiva que es el devoto más elevado, se puso muy furiosa. Esa ira es correcta; si alguien insulta a Viṣṇu o a un vaiṣṇava, debemos ponernos furiosos. El Señor Caitanya, que siempre predicó la no violencia, la mansedumbre y la humildad, también Se puso muy furioso cuando Jagāi y Mādhāi ofendieron a Nityānanda, y quería matarles. Cuando alguien blasfema o deshonra a Viṣṇu o a un vaiṣṇava, debemos ponernos furiosos. Narottama dāsa Ṭhākura ha dicho: krodha bhakta-dveṣi jane. Sentimos ira, y si esa ira la dirigimos contra una persona envidiosa de la Suprema Personalidad de Dios o de Su devoto, se convierte en una gran cualidad. Cuando una persona es ofensiva con Viṣṇu o con un vaiṣṇava, no debemos ser tolerantes. No hay nada de malo en la ira de Satī contra su padre, pues aunque fuese su padre, estaba tratando de insultar al vaiṣṇava más elevado. De manera que la ira de Satī contra su padre es digna de aplauso.