Skip to main content

Sloka 13

Text 13

Verš

Texto

tṛpto hṛṣṭaḥ sudṛptaś ca
kandarpākṛṣṭa-mānasaḥ
na vyacaṣṭa varārohāṁ
gṛhiṇīṁ gṛha-medhinīm
tṛpto hṛṣṭaḥ sudṛptaś ca
kandarpākṛṣṭa-mānasaḥ
na vyacaṣṭa varārohāṁ
gṛhiṇīṁ gṛha-medhinīm

Synonyma

Palabra por palabra

tṛptaḥ — uspokojený; hṛṣṭaḥ — veselý; su-dṛptaḥ — velice pyšný; ca — také; kandarpa — Amorem; ākṛṣṭa — přitahovaná; mānasaḥ — mysl; na — ne; vyacaṣṭa — snažil se; vara-ārohām — vyšší vědomí; gṛhiṇīm — manželka; gṛha-medhinīm — ta, která udržuje svého manžela v hmotném životě.

tṛptaḥ — satisfecho; hṛṣṭaḥ — alegre; su-dṛptaḥ — estando muy orgulloso; ca — también; kandarpa — por Cupido; ākṛṣṭa — atraída; mānasaḥ — su mente; na — no; vyacaṣṭa — tratar; vara-ārohām — conciencia superior; gṛhiṇīm — esposa; gṛha-medhinīm — la que mantiene a su esposo en la vida material.

Překlad

Traducción

Když se král Purañjana najedl a utišil svoji žízeň a hlad, cítil v srdci radost. Ale místo, aby dosáhl vyššího vědomí, zmocnil se ho Amor a hnala ho touha nalézt svoji manželku, která ho uspokojovala v jeho rodinném životě.

Después de cenar y haber saciado su hambre y su sed, el rey Purañjana sintió cierta alegría en el corazón. En lugar de elevarse a un nivel superior de conciencia, quedó cautivado por Cupido, y se sintió impulsado por el deseo de encontrar a su esposa, que le mantenía satisfecho en la vida familiar.

Význam

Significado

Tento verš je velice důležitý pro ty, kdo se snaží dosáhnout vyšší úrovně vědomí Kṛṣṇy. Je-li člověk zasvěcený od duchovního mistra, mění své zvyky a přestává jíst nežádoucí věci, jako je maso, přestává pít alkohol, holdovat nedovolenému sexu a hazardování. K potravě v kvalitě dobra (sāttvika-āhāra) patří podle śāster obilí, rýže, zelenina, ovoce, mléko, cukr a mléčné produkty. Jednoduchá jídla, jako je rýže, dāl, capātī, zelenina, mléko a cukr, tvoří vyváženou stravu, ale někdy vidíme, že zasvěcený žák se ve jménu prasādam stravuje velice přepychově. Vlivem svého minulého hříšného života začne být přitahován Amorem a nenasytně jí vybraná jídla. Je jasně vidět, že když se nováček ve vědomí Kṛṣṇy přejídá, tak poklesne. Místo aby dosáhl čistého vědomí Kṛṣṇy, zmocní se ho Amor. Takzvaného brahmacārīna začnou vzrušovat ženy a vānaprasthu přemůže znovu touha po sexu se svou manželkou nebo si začne hledat jinou manželku. Z nějakého sentimentu opustí svoji ženu a přijde do společnosti oddaných a duchovního mistra, ale následkem svého minulého hříšného života tam nevydrží. Místo aby vyvinul vědomí Kṛṣṇy, poklesne, přitahován Amorem, a přijme jinou manželku pro sexuální požitek. Poklesnutí začínajícího oddaného z cesty vědomí Kṛṣṇy do hmotného života popisuje Nārada Muni ve Śrīmad-Bhāgavatamu (1.5.17):

Este verso es muy significativo para aquellos que desean elevarse a un nivel superior de conciencia. La persona que recibe iniciación de un maestro espiritual cambia sus hábitos de vida, y no consume alimentos indeseables, como la carne, ni toma bebidas alcohólicas; además, no se ocupa en relaciones sexuales ilícitas ni practica juegos de azar. En los śāstras se describen los alimentos sāttvika-āhāra, los alimentos que están bajo la influencia de la modalidad de la bondad; son el trigo, el arroz, la verdura, la fruta, la leche, el azúcar y los productos lácteos. Una dieta equilibrada consta de alimentos sencillos, como arroz, dāl, capātīs, verduras, leche y azúcar. A veces, sin embargo, vemos que una persona iniciada, con el pretexto de tomar prasāda, se alimenta con gran suntuosidad. Debido a su vida pecaminosa pasada, se siente atraida por Cupido y come con voracidad sabrosos alimentos. Puede verse claramente que cuando un neófito en el proceso de conciencia de Kṛṣṇa come demasiado, cae de su posición. En lugar de elevarse al estado de conciencia de Kṛṣṇa pura, queda atraído por Cupido. El supuesto brahmacārī se siente agitado por el atractivo de las mujeres, y el vānaprastha queda atado de nuevo a las relaciones sexuales con su esposa, o comienza a buscar otra esposa. Es posible que, llevado por algún sentimiento temporal, haya abandonado a su esposa para vivir con los devotos y seguir a un maestro espiritual, pero, debido a su pasado pecaminoso, no puede mantenerse. En lugar de elevarse al estado de conciencia de Kṛṣṇa, cae, víctima de la atracción de Cupido, y se une a otra esposa para disfrutar de los sentidos. En el Śrīmad-Bhāgavatam (1.5.17), Nārada Muni habla del devoto neófito que vuelve a caer en la vida material después de haber seguido el sendero de conciencia de Kṛṣṇa:

tyaktvā sva-dharmaṁ caraṇāmbujaṁ harer
bhajann apakvo 'tha patet tato yadi
yatra kva vābhadram abhūd amuṣya kiṁ
ko vārtha āpto 'bhajatāṁ sva-dharmataḥ
tyaktvā sva-dharmaṁ caraṇāmbujaṁ harer
bhajann apakvo ’tha patet tato yadi
yatra kva vābhadram abhūd amuṣya kiṁ
ko vārtha āpto ’bhajatāṁ sva-dharmataḥ

Zde se uvádí, že i když začínající oddaný může z nezralosti poklesnout z cesty vědomí Kṛṣṇy, jeho služba Kṛṣṇovi nepřijde nikdy nazmar. Na druhou stranu ten, kdo vytrvale plní své rodinné povinnosti nebo takzvané společenské a rodinné závazky, ale nerozvíjí vědomí Kṛṣṇy, nezíská žádný prospěch. Ten, kdo přichází k vědomí Kṛṣṇy, si musí dávat velký pozor a zdržet se zakázaných činností, které definuje Rūpa Gosvāmī ve své Upadeśāmṛtě takto:

Esto indica que es posible que el devoto neófito, debido a su falta de madurez, caiga del sendero de conciencia de Kṛṣṇa; aun así, su servicio a Kṛṣṇa no habrá sido en vano. Sin embargo, la persona que cumple de un modo estable con sus deberes familiares y con sus supuestas obligaciones con la sociedad y la familia, pero no sigue el sendero de conciencia de Kṛṣṇa, no recibe beneficio alguno. El aspirante a alcanzar el estado de conciencia de Kṛṣṇa debe ser muy prudente, y debe abstenerse de las actividades prohibidas, que Rūpa Gosvāmī define en el Upadeśāmṛta:

atyāhāraḥ prayāsaś ca
prajalpo niyamāgrahaḥ
jana-saṅgaś ca laulyaṁ ca
ṣaḍbhir bhaktir vinaśyati
atyāhāraḥ prayāsaś ca
prajalpo niyamāgrahaḥ
jana-saṅgaś ca laulyaṁ ca
ṣaḍbhir bhaktir vinaśyati

Začínající oddaný nemá jíst příliš mnoho ani střádat více peněz, než je nezbytné. Přehnaně jíst nebo střádat příliš mnoho se nazývá atyāhāra a stojí to člověka mnoho energie. To se nazývá prayāsa. Někdo může navenek předstírat velkou věrnost pravidlům a usměrněním, ale zároveň nebýt pevný v jejich dodržování. To se nazývá niyamāgraha. Při stycích s nežádoucí společností (jana-saṅga) se člověk znečistí chtíčem a chamtivostí a poklesne z cesty oddané služby.

El devoto neófito no debe ni comer demasiado ni poseer más dinero que el necesario. Comer demasiado o acumular demasiado se denomina atyāhāra. Atyāhāra supone realizar grandes esfuerzos. Eso se denomina prayāsa. Puede haber alguien que, superficialmente, se muestre muy fiel a las reglas y regulaciones, cuando, en realidad, no está debidamente establecido en la práctica de los principios regulativos. Eso se denomina niyamāgraha. Quien se relaciona con personas indeseables, incurriendo en jana-saṅga, se contamina de lujuria y codicia, y cae del sendero del servicio devocional.