Skip to main content

Sloka 8

Text 8

Verš

Texto

tena kramānusiddhena
dhvasta-karma-malāśayaḥ
prāṇāyāmaiḥ sanniruddha-
ṣaḍ-vargaś chinna-bandhanaḥ
tena kramānusiddhena
dhvasta-karma-malāśayaḥ
prāṇāyāmaiḥ sanniruddha-
ṣaḍ-vargaś chinna-bandhanaḥ

Synonyma

Palabra por palabra

tena — praktikováním takové askeze; krama — postupně; anu — neustále; siddhena — dokonalostí; dhvasta — zničené; karma — plodonosné činnosti; mala — nečistoty; āśayaḥ — touha; prāṇa-āyāmaiḥ — praktikováním prāṇāyāma-yogy, dechových cvičení; san — bytí; niruddha — ukončené; ṣaṭ-vargaḥ — mysl a smysly; chinna-bandhanaḥ — zcela zbavený pout.

tena — con la práctica de esas austeridades; krama — poco a poco; anu — constantemente; siddhena — con la perfección; dhvasta — rompió; karma — actividades fruitivas; mala — cosas sucias; āśayaḥ — deseo; prāṇa-āyāmaiḥ — con la práctica del prāṇāyāma-yoga, ejercicios respiratorios; san — ser; niruddha — detuvo; ṣaṭ-vargaḥ — la mente y los sentidos; chinna-bandhanaḥ — completamente libre de todo cautiverio.

Překlad

Traducción

Podstupováním přísné askeze se Mahārāja Pṛthu postupně ustálil v duchovním životě a zcela se zbavil všech tužeb po plodonosných činnostech. Praktikoval také dechová cvičení, aby ovládl svou mysl a smysly, a tak dokonale odstranil touhy po plodonosném jednání.

Con esa rigurosa práctica de austeridades, Mahārāja Pṛthu adquirió una estabilidad cada vez mayor en la vida espiritual, y se liberó por completo de los deseos de ocuparse en actividades fruitivas. También practicó ejercicios respiratorios para controlar la mente y los sentidos, y ese control le liberó por completo de todos los deseos de ocuparse en actividades fruitivas.

Význam

Significado

Slovo prāṇāyāmaiḥ je velice důležité, neboť haṭha-yogīni a aṣṭāṅga-yogīni praktikují prāṇāyāmu, ale obvykle neznají její smysl. Smyslem prāṇāyāmy a mystické yogy je odvést mysl a smysly od plodonosných činností. O tom nemají takzvaní yogīni v západních zemích ani potuchy. Prāṇāyāma nemá posílit tělo, aby mohlo těžce pracovat — jejím cílem je uctívat Kṛṣṇu. V minulém verši bylo jasně uvedeno, že veškerou askezi, prāṇāyāmu a cviky mystické yogy Pṛthu Mahārāja vykonával, aby uctíval Kṛṣṇu; slouží tedy jako dokonalý příklad rovněž pro yogīny. Vše, co dělal, bylo určeno pro potěšení Nejvyšší Osobnosti Božství, Kṛṣṇy.

En este verso es muy importante la palabra prāṇāyāmaiḥ, porque los haṭha-yogīs y aṣṭāṅga-yogīs practican prāṇāyāma, pero generalmente no conocen la finalidad de esa práctica. La finalidad del prāṇāyāma, o yoga místico, es hacer que la mente y los sentidos dejen de ocuparse en actividades fruitivas. Los supuestos yogīs que practican en Occidente no tienen la más remota idea de esto. La finalidad del prāṇāyāma no es poder tener un cuerpo fuerte y sano con el que trabajar arduamente. La finalidad es adorar a Kṛṣṇa. En el verso anterior se mencionó específicamente que Pṛthu Mahārāja ejecutó todas sus austeridades, sus prāṇāyāmas y sus prácticas de yoga místico para a adorar a Kṛṣṇa. De modo que Pṛthu Mahārāja también es un ejemplo excelente para los yogīs. Todo lo que hizo, lo hizo para complacer a la Suprema Personalidad de Dios, Kṛṣṇa.

Mysl osob propadlých plodonosnému jednání je neustále plná nečistých tužeb. Plodonosné činnosti jsou příznakem naší znečištěné touhy vládnout hmotné přírodě. Dokud sloužíme svým znečištěným touhám, musíme přijímat jedno hmotné tělo za druhým. Takzvaní yogīni, kteří nemají poznání o skutečném smyslu yogy, praktikují jógové cviky jen proto, aby si udrželi tělo v dobrém zdravotním stavu — vykonávají tedy plodonosné činnosti a pod vlivem své touhy jsou nuceni přijmout další tělo. Nejsou si však vědomi toho, že konečným cílem života je navázat styk s Kṛṣṇou. Śāstry chtějí tyto yogīny zachránit před putováním různými životními druhy, a proto upozorňují, že v současném věku jsou takové jógové praktiky pouhou ztrátou času. Jediným prostředkem k duchovnímu pokroku je zpívání mahā-mantry Hare Kṛṣṇa.

La mente de las personas adictas a las actividades fruitivas siempre está llena de deseos impuros. Las actividades fruitivas son el indicio de nuestro contaminado deseo de dominar la naturaleza material. Mientras continuemos atados a los deseos contaminados, tendremos que seguir adoptando un cuerpo tras otro. Los supuestos yogīs, sin conocer el verdadero objetivo del yoga, lo practican para mantener el cuerpo sano. De esa forma, se ocupan en actividades fruitivas, y el deseo les ata a tener que adoptar otro cuerpo. No son conscientes de que el objetivo supremo de la vida es acercarse a Kṛṣṇa. Los śāstras, para salvar a esos yogīs de tener que vagar por las diversas especies de vida, advierten que en esta era esas prácticas de yoga no son más que una pérdida de tiempo. La única manera de elevarse es el canto del mahā-mantra Hare Kṛṣṇa.

Činnosti krále Pṛthua se odehrávaly v Satya-yuze. V současné době si pokleslé duše, které nejsou schopny ničeho, toto praktikování yogy mylně vykládají. Śāstry proto přikazují: kalau nāsty eva nāsty eva nāsty eva gatir anyathā. Nedosáhnou-li karmī, jñānī a yogīni oddané služby Pánu Kṛṣṇovi, jejich takzvaná askeze a yoga nemají žádnou cenu. Nārādhitaḥ — není-li uctíván Hari, Nejvyšší Osobnost Božství, nemá smysl praktikovat meditační yogu, jednat v rámci karma-yogy nebo rozvíjet empirické poznání. Co se týče prāṇāyāmy — zpívání svatého jména Pána a tančení v extázi je rovněž považováno za prāṇāyāmu. V jednom z předchozích veršů nabádal Sanat-kumāra Mahārāje Pṛthua, aby neustále sloužil Nejvyššímu Pánu, Vāsudevovi:

Las actividades del rey Pṛthu tuvieron lugar en Satya-yuga; en la era actual, las almas caídas, que son incapaces de practicar nada, tienen un concepto erróneo acerca de la práctica del yoga. Por esta razón, los śāstras ordenan: kalau nāsty eva nāsty eva nāsty eva gatir anyathā. La conclusión es que las supuestas austeridades y el supuesto yoga de los karmīs, jñānīs y yogīs, carecen de valor mientras quienes los practican no se eleven hasta el plano del bhakti-yoga. Nārādhitaḥ: Si no se adora a Hari, la Suprema Personalidad de Dios, la práctica del yoga de la meditación, la ejecución de karma-yoga, y el cultivo de conocimiento empírico, carecen de sentido. En lo que se refiere al prāṇāyāma, cantar el santo nombre del Señor y bailar en éxtasis también se consideran prāṇāyāma. En un verso anterior, Sanat-kumāra dio a Mahārāja Pṛthu la instrucción de ocuparse constantemente en el servicio del Señor Supremo, Vāsudeva:

yat pāda-paṅkaja-palāśa-vilāsa-bhaktyā
karmāśayaṁ grathitam udgrathayanti santaḥ
yat pāda-paṅkaja-palāśa-vilāsa-bhaktyā
karmāśayaṁ grathitam udgrathayanti santaḥ

Jedině uctíváním Vāsudeva se lze zbavit tužeb po plodonosném jednání. Yogīni a jñānī, kteří Vāsudeva neuctívají, se těchto tužeb nikdy nezbaví.

Solo si adoramos a Vāsudeva podemos liberarnos de los deseos de ocuparnos en actividades fruitivas. Los que no adoran a Vāsudeva, los yogīs y los jñānīs, no pueden liberarse de esos deseos.

tadvan na rikta-matayo yatayo 'pi ruddha-
sroto-gaṇās tam araṇaṁ bhaja vāsudevam
tadvan na rikta-matayo yatayo ’pi ruddha-
sroto-gaṇās tam araṇaṁ bhaja vāsudevam

(Bhāg. 4.22.39)

Prāṇāyāma se v tomto verši nepojí se žádným vedlejším motivem. Jejím skutečným cílem je posílit mysl a smysly, aby mohly být zaměstnány oddanou službou. V současném věku lze tohoto odhodlání velice snadno dosáhnout prostým zpíváním svatých jmen: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare.

En este verso, la palabra prāṇāyāma no se refiere a ninguna otra motivación. El verdadero objetivo es fortalecer la mente y los sentidos a fin de ocuparlos en servicio devocional. En la era actual, esa determinación puede adquirirse fácilmente con tan solo cantar los santos nombres: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare.