Skip to main content

Sloka 7

Text 7

Verš

Texto

titikṣur yata-vāg dānta
ūrdhva-retā jitānilaḥ
ārirādhayiṣuḥ kṛṣṇam
acarat tapa uttamam
titikṣur yata-vāg dānta
ūrdhva-retā jitānilaḥ
ārirādhayiṣuḥ kṛṣṇam
acarat tapa uttamam

Synonyma

Palabra por palabra

titikṣuḥ — toleroval; yata — ovládat; vāk — slova; dāntaḥ — ovládat smysly; ūrdhva-retāḥ — nevypouštět semeno; jita-anilaḥ — opanovat životní vzduch; ārirādhayiṣuḥ — toužil jen po; kṛṣṇam — Pán Kṛṣṇa; acarat — praxe; tapaḥ — askeze; uttamam — nejlepší.

titikṣuḥ — tolerar; yata — controlar; vāk — palabras; dāntaḥ — controlar los sentidos; ūrdhva-retāḥ — sin emitir semen; jita-anilaḥ — controlar el aire vital; ārirādhayiṣuḥ — simplemente deseando; kṛṣṇam — al Señor Kṛṣṇa; acarat — práctica; tapaḥ — austeridades; uttamam — la mejor.

Překlad

Traducción

Mahārāja Pṛthu podstoupil tuto přísnou askezi, aby ovládl svá slova a smysly, zabránil ztrátě semene a opanoval životní vzduch v těle. To vše dělal pouze pro uspokojení Kṛṣṇy — neměl žádný jiný cíl.

Mahārāja Pṛthu se sometió a esas rigurosas austeridades a fin de controlar sus palabras y sus sentidos, abstenerse de emitir su semen, y controlar el aire vital dentro de su cuerpo. Hizo todo esto para satisfacer a Kṛṣṇa. No tenía otro propósito.

Význam

Significado

V Kali-yuze se doporučuje:

En Kali-yuga se recomienda lo siguiente:

harer nāma harer nāma
harer nāmaiva kevalam
kalau nāsty eva nāsty eva
nāsty eva gatir anyathā
harer nāma harer nāma
harer nāmaiva kevalam
kalau nāsty eva nāsty eva
nāsty eva gatir anyathā

(Bṛhan-nāradīya Purāṇa)

(Bṛhan-nāradīya Purāṇa)

Aby nás Kṛṣṇa, Nejvyšší Osobnost Božství, vzal na vědomí, musíme neustále — dvacet čtyři hodin denně — zpívat svaté jméno Pána. Politováníhodní lidé, kteří nedokáží tento návod přijmout, se raději věnují nějaké pseudomeditaci a vyhýbají se dalším metodám askeze. Skutečnost je ovšem taková, že musíme přijmout buď výše popsanou přísnou askezi, abychom se očistili, nebo proces oddané služby, který se doporučuje pro potěšení Nejvyššího Pána Kṛṣṇy. Ten, kdo si je vědom Kṛṣṇy, je nejinteligentnější, neboť v Kali-yuze je naprosto nemožné takovou askezi podstupovat. Je třeba pouze následovat velké osobnosti, jako je Pán Caitanya Mahāprabhu, který ve Své Śikṣāṣṭace napsal: paraṁ vijayate śrī-kṛṣṇa-saṅkīrtanam — sláva svatým jménům Pána Kṛṣṇy, která od samého začátku očišťují naše srdce a udělují okamžité osvobození. Bhava-mahādāvāgni-nirvāpanam. Je-li skutečným cílem veškeré yogy potěšit Pána Kṛṣṇu, pak tento jednoduchý systém bhakti-yogy, doporučený pro současný věk, stačí. Je ovšem nezbytné neustále sloužit Pánu. Přestože se Pṛthu Mahārāja podroboval askezi dávno před zjevením Pána Kṛṣṇy na této planetě, jeho cílem bylo potěšit Kṛṣṇu.

Para que Kṛṣṇa, la Suprema Personalidad de Dios, nos reconozca, debemos cantar el santo nombre del Señor continuamente, las veinticuatro horas del día. Las desdichadas personas que no pueden aceptar esta fórmula prefieren ejecutar algún tipo de seudo meditación, sin someterse a los demás procesos de austeridad. Pero la realidad es que solo hay dos opciones: o bien someterse al riguroso método de austeridades que antes se explicó, a fin de purificarse, o bien emprender el proceso de servicio devocional que se recomienda para complacer a Kṛṣṇa, el Señor Supremo. La persona consciente de Kṛṣṇa es más inteligente, pues en Kali-yuga no hay la menor posibilidad de soportar esas rigurosas austeridades. Basta con que sigamos a grandes personalidades como el Señor Caitanya Mahāprabhu. En Su Śikṣāṣṭaka, el Señor Caitanya Mahāprabhu escribió: paraṁ vijayate śrī-kṛṣṇa-saṅkīrtanam: Toda gloria a los santos nombres del Señor Kṛṣṇa, que desde el mismo comienzo purifican el corazón y nos liberan de inmediato. Bhava-mahādāvāgni-nirvāpanam. Si el verdadero objetivo de todo yoga es complacer al Señor Kṛṣṇa, entonces este sencillo sistema de bhakti-yoga, que es el recomendado para esta era, es suficiente. No obstante, es necesario ocuparse constantemente en el servicio del Señor. Pṛthu Mahārāja ejecutó sus austeridades mucho tiempo antes del advenimiento del Señor Kṛṣṇa en este planeta; aun así, su objetivo era complacer a Kṛṣṇa.

Mnoho hlupáků tvrdí, že uctívání Kṛṣṇy začalo teprve před pěti tisíci lety — poté, co se Pán Kṛṣṇa zjevil v Indii — ale to není pravda. Pṛthu Mahārāja uctíval Kṛṣṇu již před milióny let, neboť byl potomkem rodu Mahārāje Dhruvy, který vládl po dobu třiceti šesti tisíc let v Satya-yuze. Jak by mohl Dhruva Mahārāja vládnout světu tak dlouho, aniž by délka jeho života byla sto tisíc let? Důležité je to, že uctívání Kṛṣṇy existovalo již na počátku stvoření, potom dále v průběhu Satya-yugy, Tretā-yugy i Dvāpara-yugy a nyní pokračuje v Kali-yuze. Bhagavad-gītā uvádí, že Kṛṣṇa se zjevuje nejen v tomto, ale v každém Brahmově dni. Kṛṣṇa je tedy uctíván ve všech věcích. Není pravda, že uctívání Kṛṣṇy začalo teprve tehdy, když se Kṛṣṇa před pěti tisíci lety zjevil na této planetě. To je pošetilý závěr, který védská literatura nepodporuje.

Hay muchos necios que pretenden que la adoración de Kṛṣṇa comenzó hace tan solo cinco mil años, es decir, después del advenimiento del Señor Kṛṣṇa en la India; pero no es cierto. Pṛthu Mahārāja adoró a Kṛṣṇa hace millones de años, pues es un descendiente de la familia de Mahārāja Dhruva, que reinó durante treinta y seis mil años en la era de Satya-yuga. ¿Cómo pudo reinar Dhruva Mahārāja en el mundo durante treinta y seis mil años de no ser que viviera cien mil años? Es decir, la adoración de Kṛṣṇa existió en el comienzo de la creación, y ha continuado existiendo a través de Satya-yuga, Tretā-yuga y Dvāpara-yuga, y ahora, en Kali-yuga, todavía continúa. Como se afirma en el Bhagavad-gītā, Kṛṣṇa aparece en todos los milenios de la vida de Brahmā, y no solo en el actual. Por lo tanto, a Kṛṣṇa se Le adora en todos los milenios. La adoración de Kṛṣṇa no comenzó con Su aparición en el planeta hace tan solo cinco mil años. Esa es una conclusión necia, y las Escrituras védicas no la confirman.

Rovněž významná jsou slova ārirādhayiṣuḥ kṛṣṇam acarat tapa uttamam. Mahārāja Pṛthu podstoupil přísnou askezi s jasným cílem — aby uctíval Kṛṣṇu. Kṛṣṇa je tak laskavý — a zvláště v tomto věku — že se zjevuje v transcendentální vibraci Svého svatého jména. V Nārada-pañcarātře je řečeno: ārādhito yadi haris tapasā tataḥ kim. Uctívá-li člověk Kṛṣṇu jakožto cíl veškerého pokroku, nemusí podstupovat přísné druhy tapasyi, neboť již dosáhl svého cíle. Pokud poté, co se podrobil všem druhům tapasyi, nedospěje ke Kṛṣṇovi, je celá jeho tapasya bezcenná, neboť bez Kṛṣṇy je veškerá askeze pouze zbytečnou námahou. Śrama eva hi kevalam (Bhāg. 1.2.8). Nemělo by nás proto odradit, že nemůžeme jít do lesa a podrobit se přísné askezi. Náš život je tak krátký, že se musíme přísně řídit zásadami, které stanovili vaiṣṇavští ācāryové, a poklidně praktikovat vědomí Kṛṣṇy. Není třeba zoufat. Narottama dāsa Ṭhākura doporučuje: ānande bala hari, bhaja vṛndāvana, śrī-guru-vaiṣṇava-pade majāiyā mana. Abyste žili transcendentálním životem plným blaženosti, zpívejte mantru Hare Kṛṣṇa, uctívejte svaté místo Vṛndāvan a neustále služte Pánu, duchovnímu mistrovi a vaiṣṇavům. Metoda tohoto hnutí pro vědomí Kṛṣṇy je tedy velice bezpečná a snadná. Musíme splnit pokyn Pána a zcela se Mu odevzdat. Je třeba následovat pokyn duchovního mistra, kázat vědomí Kṛṣṇy a kráčet cestou vaiṣṇavů. Duchovní mistr zastupuje Pána Kṛṣṇu i vaiṣṇavy — když se tedy budeme řídit jeho pokyny a zpívat Hare Kṛṣṇa, bude vše v pořádku.

En este verso también son significativas las palabras ārirādhayiṣuḥ kṛṣṇam acarat tapa uttamam. Mahārāja Pṛthu se sometió a rigurosas austeridades con el propósito específico de adorar a Kṛṣṇa. Kṛṣṇa es tan bondadoso, especialmente en esta era, que aparece en la vibración trascendental de Su santo nombre. Como se dice en el Nārada-pañcarātra: ārādhito yadi haris tapasā tataḥ kim: Si se adora a Kṛṣṇa, si Él es el objeto del avance, no hay necesidad de ejecutar rigurosas modalidades de tapasya, pues ya se ha alcanzado el destino deseado. Pero si, después de ejecutar todas las modalidades de tapasya, no se puede llegar a Kṛṣṇa, toda esa tapasya carece de valor, pues sin Kṛṣṇa toda austeridad no es más que un esfuerzo sin fruto. Śrama eva hi kevalam (Bhāg. 1.2.8). Por lo tanto, el hecho de que no podamos ir al bosque y practicar rigurosas austeridades no debe desanimarnos. Nuestra vida es tan breve que debemos seguir estrictamente los principios que los ācāryas vaiṣṇavas nos han legado y ocuparnos pacíficamente en el proceso de conciencia de Kṛṣṇa. No hay razón para desanimarse. Narottama dāsa Ṭhākura aconseja: ānande bala hari, bhaja vṛndāvana, śri-guru-vaiṣṇava-pade majāiyā mana: Para alcanzar una vida trascendental y dichosa, canta el mantra Hare Kṛṣṇa, ven a adorar el santo lugar de Vṛndāvana, y ocúpate siempre en el servicio del Señor, del maestro espiritual y de los vaiṣṇavas. Vemos, pues, que este movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa es muy seguro y muy fácil. Solo tenemos que ejecutar la orden del Señor y entregarnos a Él por completo. Solo tenemos que ejecutar la orden del maestro espiritual, predicar el proceso de conciencia de Kṛṣṇa, y seguir el sendero de los vaiṣṇavas. El maestro espiritual representa a la vez al Señor Kṛṣṇa y a los vaiṣṇavas; por lo tanto, si seguimos sus instrucciones y cantamos Hare Kṛṣṇa, todo irá bien.