Skip to main content

Sloka 7

Text 7

Verš

Texto

aho bata śva-paco ’to garīyān
yaj-jihvāgre vartate nāma tubhyam
tepus tapas te juhuvuḥ sasnur āryā
brahmānūcur nāma gṛṇanti ye te
aho bata śva-paco ’to garīyān
yaj-jihvāgre vartate nāma tubhyam
tepus tapas te juhuvuḥ sasnur āryā
brahmānūcur nāma gṛṇanti ye te

Synonyma

Palabra por palabra

aho bata — jak slavní; śva-pacaḥ — pojídač psů; ataḥ — od chvíle; garīyān — hoden úcty; yat — koho; jihvā-agre — na špičce jazyka; vartate — je; nāma — svaté jméno; tubhyam — Tobě; tepuḥ tapaḥ — věnovali se odříkání; te — oni; juhuvuḥ — obětovali v ohni; sasnuḥ — vykoupali se v posvátných řekách; āryāḥ — Árijci; brahma anūcuḥ — studovali Vedy; nāma — svaté jméno; gṛṇanti — přijímají; ye — ti, kdo; te — Tvé.

aho bata — ¡oh, qué glorioso!; śva-pacaḥ — un comedor de perros; ataḥ — por lo tanto; garīyān — digno de adoración; yat — de quien; jihvā-agre — en la punta de la lengua; vartate — está; nāma — el santo nombre; tubhyam — a Ti; tepuḥ tapaḥ — practicaron austeridades; te — ellos; juhuvuḥ — ejecutaron sacrificios de fuego; sasnuḥ — se bañaron en los ríos sagrados; āryāḥ — āryas; brahma anūcuḥ — estudiado los Vedas; nāma — el santo nombre; gṛṇanti — aceptan; ye — aquellos que; te — Tu.

Překlad

Traducción

Jak slavní jsou ti, jejichž jazyky opěvují Tvé svaté jméno! Takové osoby jsou hodné úcty, i když se narodily v rodinách pojídačů psů. Ti, kdo opěvují Tvé svaté jméno, se museli podrobit všem druhům odříkání, obětovat v ohni a osvojit si ušlechtilé chování Árijců. Jelikož zpívají Tvé svaté jméno, museli se vykoupat na posvátných poutních místech, studovat Vedy a splnit veškeré ostatní požadavky.

¡Oh, qué gloriosos son aquellos cuyas lenguas cantan Tu santo nombre! Incluso si han nacido en familias de comedores de perros, esas personas son dignas de adoración. Las personas que cantan el santo nombre de Tu Señoría deben de haber ejecutado toda clase de austeridades y sacrificios de fuego, y deben de haber obtenido toda la buena educación de los āryas. Para estar cantando el santo nombre de Tu Señoría, deben de haberse bañado en lugares sagrados de peregrinaje, haber estudiado los Vedas y haber cumplido todos los requisitos necesarios.

Význam

Significado

V předešlém verši již bylo řečeno, že kdo jen jednou zazpívá svaté jméno Boha, aniž by se přitom dopustil přestupků, je okamžitě oprávněn vykonávat védské oběti. Tento výrok Śrīmad-Bhāgavatamu není zdaleka přehnaný. Není o něm třeba pochybovat a myslet si: “Jak se někdo může zpíváním svatého jména stát svatou osobností na úrovni nejvznešenějšího brāhmaṇy?” Aby z myslí nevěřících vyprchaly veškeré pochybnosti, tento verš uvádí, že úrovně zpívání svatého jména Pána nelze dosáhnout náhle, ale až po vykonání všech védských obětí a obřadů. Nikdo nedokáže zpívat svaté jméno Pána, aniž by předem prošel všemi nižšími etapami — tedy konáním védských obřadních obětí, studiem Ved a výchovou v pravidlech chování, kterými se řídí Árijci. Nejprve musíme projít všemi těmito etapami. Studentem práva může být jen ten, kdo již získal základní a středoškolské vzdělání. Každý, kdo zpívá svaté jméno Pána — Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare — musel již projít všemi nižšími etapami. Je řečeno, že ti, kdo jednoduše mají svaté jméno na špičce jazyka, jsou slavní. Při zpívání svatého jména není ani důležité vědět, že existují různá stadia zpívání — s přestupky, bez přestupků a čisté zpívání. Samo o sobě již stačí, když je svaté jméno na špičce jazyka. Zde je řečeno, že stačí nāma v jednotném čísle, tedy jedno jméno, Kṛṣṇa nebo Rāma. Není tedy nutné zpívat všechna svatá jména Pána. Existují nesčetná svatá jména Pána a k tomu, abychom dokázali, že jsme se již podrobili všem védským očistným obřadům, nemusíme zpívat všechny. Když dokážeme zazpívat dokonce jen jedenkrát, svědčí to o tom, že jsme s úspěchem prošli všemi zkouškami. Co pak říci o těch, kdo zpívají nepřetržitě, dvacet čtyři hodin denně? Důležité je slovo tubhyam, “výhradně Tobě”. Musíme zpívat jen jméno Boha, a ne — jak učí někteří māyāvādští filozofové — jakékoliv jméno, včetně jmen polobohů a Božích energií. Účinek má jen svaté jméno Nejvyššího Pána. Kdo nevidí rozdíl mezi svatým jménem Nejvyššího Pána a jmény polobohů, je pāṣaṇḍī neboli rouhač.

Como se afirmó en el verso anterior, una persona que haya cantado tan solo una vez el santo nombre de Dios sin cometer ofensas, adquiere las aptitudes necesarias para ejecutar sacrificios védicos. Esta afirmación del Śrīmad-Bhāgavatam no debe sorprendernos. No debemos ser incrédulos o pensar: «¿Cómo es posible que nadie puede llegar a ser un santo comparable al brāhmaṇa más elevado solo por cantar el santo nombre?». Para disipar esas dudas de la mente de los incrédulos, este verso afirma que la etapa de cantar el santo nombre del Señor no viene repentinamente, sino que quienes lo cantan han ejecutado ya toda clase de rituales y sacrificios védicos. No es muy asombroso, pues nadie puede cantar el santo nombre del Señor en esta vida si no ha pasado por todas las etapas inferiores, como la ejecución de sacrificios rituales védicos, el estudio de los Vedas y la práctica de las buenas costumbres de los āryas. Primero deben haber hecho todo eso. Se entiende que un estudiante de la facultad de derecho ya ha aprobado la educación primaria; de la misma manera, cualquiera que se ocupe en cantar el santo nombre del Señor —Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare— ya debe de haber superado todas las etapas inferiores. Se dice que aquellos que simplemente cantan el santo nombre del Señor con la punta de la lengua, son gloriosos. Ni siquiera hay que cantar el santo nombre entendiendo el procedimiento completo, es decir, la etapa ofensiva, la etapa libre de ofensas y la etapa pura; es suficiente con pronunciar el santo nombre con la punta de la lengua. Aquí se dice nāma, en singular: un nombre, Kṛṣṇa o Rāma, es suficiente. No se trata de cantar todos los santos nombres del Señor. El Señor tiene infinidad de santos nombres, y no es necesario cantarlos todos para demostrar que ya se han superado todos los procesos de las ceremonias rituales védicas. Cuando alguien canta un solo santo nombre una sola vez, debe entenderse que ya ha aprobado todos los exámenes, por no hablar de los que están cantando siempre, las veinticuatro horas del día. Aquí se dice específicamente tubhyam, «solo a Ti». Hay que cantar el nombre de Dios, y no, como dicen los filósofos māyāvādīs, cualquier nombre, como el nombre de un semidiós o los nombres de las energías de Dios. Solo el santo nombre del Señor Supremo tendrá efecto. Quien compare el santo nombre del Señor Supremo con los nombres de los semidioses es un pāṣaṇḍī, un ofensor.

Svaté jméno musíme zpívat proto, abychom uspokojili Nejvyššího Pána. Účelem zpívání nesmí být smyslový požitek či výdělek. Když někdo zpívá nezištným, čistým způsobem, není podstatné, zda pochází z nízké rodiny, například z rodiny pojídačů psů. Je tak slavný, že očistí nejen sebe, ale dokáže vysvobodit i jiné. O důležitosti svatého jména dokáže také mluvit, jak ukázal svým příkladem Ṭhākura Haridāsa. Ṭhākura Haridāsa se údajně narodil v mohamedánské rodině, ale protože zpíval svaté jméno Nejvyššího Pána bez přestupků, Pán Caitanya ho zplnomocnil stát se autoritou, ācāryou pro šíření svatého jména. Nevadilo, že se narodil v rodině, která nenásledovala védská pravidla a předpisy. Caitanya Mahāprabhu i Advaita Prabhu ho přijali jako autoritu vzhledem k tomu, že zpíval svaté jméno Pána bez přestupků. Velké autority, jako Caitanya Mahāprabhu a Advaita Prabhu, věděly, že se již podrobil veškerému odříkání, studoval Vedy a vykonal všechny oběti. To bylo samozřejmé. Smārta-brāhmaṇové, zastánci dědičného titulu brāhmaṇy, se naopak domnívají, že i ten, kdo je očištěn zpíváním svatého jména Pána, se musí podrobit dalším védským obřadům nebo se narodit v rodině brāhmaṇů, aby měl právo vykonávat védské oběti. Ale to není pravda. Kdo je očištěn zpíváním svatého jména, nemusí čekat na očištění v příštím životě. Je okamžitě čistý. Je zřejmé, že již vykonal všechny obřady. Naopak, jsou to právě takzvaní brāhmaṇové, kdo se musejí podrobit mnoha různým askezím, než dosáhnou čistoty. Existuje mnoho dalších védských obřadů, které zde nejsou popsány, ale ten, kdo zpívá svaté jméno, je již všechny podstoupil.

El santo nombre se debe cantar para complacer al Señor Supremo, no con propósitos profesionales o para complacer los sentidos. Con esa mentalidad pura, incluso una persona de bajo nacimiento, como un comedor de perros, es tan glorioso que no solo se ha purificado él, sino que es completamente capaz de liberar a otros. Está capacitado para hablar de la importancia del nombre trascendental, como hizo Ṭhākura Haridāsa. En apariencia, había nacido en una familia musulmana, pero como estaba cantando el santo nombre del Señor sin ofensas, el Señor Caitanya le confirió poder para que fuese la autoridad, el ācārya, de la difusión del nombre. No importaba que hubiese nacido en una familia que no seguía las reglas y regulaciones védicas. Caitanya Mahāprabhu y Advaita Prabhu le aceptaron como autoridad, porque cantaba el nombre del Señor sin ofensas. Autoridades como Advaita Prabhu y el Señor Caitanya inmediatamente aceptaron que él ya había ejecutado toda clase de austeridades, estudiado los Vedas y ejecutado todos los sacrificios. Eso se da por sentado. Sin embargo, existe una clase de brāhmaṇas por herencia, los smārta-brāhmaṇas, que son de la opinión de que incluso si aceptamos que esas personas que cantan el santo nombre del Señor se han purificado, a pesar de ello, todavía tienen que ejecutar los rituales védicos o esperar hasta su próximo nacimiento en una familia de brāhmaṇas para poder ejecutar los rituales védicos. Pero no es así. Esa persona no necesita esperar a nacer de nuevo para purificarse. Se purifica al instante. Se entiende que ya ha ejecutado toda clase de rituales. Los que en realidad tienen que emprender distintos tipos de austeridades antes de llegar a purificarse son esos mal llamados brāhmaṇas. Hay muchos otros rituales védicos que no se describen aquí. Quienes cantan el santo nombre han ejecutado ya todos esos rituales védicos.

Slovo juhuvuḥ znamená, že ti, kdo zpívají svaté jméno, již vykonali všechny oběti. Sasnuḥ znamená, že již navštívili všechna posvátná poutní místa a podrobili se tam předepsaným očistám. Jsou tedy āryāḥ, neboť již splnili všechny požadavky, které jsou předepsány Árijcům nebo těm, kdo jsou kvalifikováni jako Árijci. Árijci jsou ti, kdo jsou civilizovaní a ve svém chování se řídí pravidly védských obřadů. Každý oddaný, který zpívá svaté jméno Pána, je nejlepším z Árijců. Árijcem může být jen ten, kdo studoval Vedy. Kdo však zpívá svaté jméno, prostudoval již veškeré védské texty. Slovo anūcuḥ se týká těch, kdo již vykonali veškeré předepsané povinnosti, a jsou tudíž povolaní být duchovními mistry.

La palabra juhuvuḥ significa que los que cantan el santo nombre ya han ejecutado toda clase de sacrificios. Sasnuḥ significa que ya han viajado a todos los lugares sagrados de peregrinaje, y que han participado en actividades purificatorias en esos lugares. Se dice que son āryāḥ porque ya han cumplido con todos esos requisitos, y por consiguiente, deben estar entre los āryas, entre aquellos que han adquirido las cualidades necesarias para ser āryas. Ārya se refiere a las personas civilizadas, aquellos que siguen costumbres reguladas según los rituales védicos. Cualquier devoto que cante el santo nombre del Señor es un ārya de la mejor clase. Nadie puede ser ārya sin estudiar los Vedas, pero se da por sentado que los que cantan ya han estudiado todas las Escrituras védicas. La palabra concreta que se emplea en el verso es anūcuḥ, que significa que se han calificado para ser maestros espirituales, pues ya han cumplido con todos esos actos recomendados.

Slovo gṛṇanti znamená dokonale vykonávat obřady. Pokud již někdo zastává funkci hlavního soudce a udílí rozsudky, rozumí se, že již prošel všemi státními zkouškami a předčí ty, kdo studují práva nebo se je teprve chystají studovat. Kdo zpívá svaté jméno, je transcendentální vůči tomu, kdo vykonává védské obřady, a tomu, kdo čeká na svoji kvalifikaci (jedná se o ty, kdo se narodili v bráhmanských rodinách, ale doposud se nepodrobili všem očistám; od nich se očekává, že budou dále studovat Vedy a konat další oběti).

La misma palabra gṛṇanti, que se emplea en este verso, significa estar ya establecido en la etapa perfecta de las ejecuciones rituales. La posición de aquel que está sentado en el estrado de un tribunal de justicia dictando sentencia en los juicios, indica que ya ha superado todos los exámenes de leyes y que es mejor que los que están estudiando leyes o esperan estudiarlas en el futuro. De manera similar, las personas que están cantando el santo nombre son trascendentales a aquellas que se están ocupando en realizar los rituales védicos y a aquellas que esperan poder calificarse para ello (o, en otras palabras, aquellos que han nacido en familias de brāhmaṇas pero que todavía no han emprendido los procesos reformatorios, y que por ello esperan estudiar los rituales védicos y ejecutar los sacrificios en el futuro).

Ve Vedách existují četné výroky, které prohlašují, že každý, kdo zpívá svaté jméno Pána, je okamžitě vysvobozen z podmíněného života. Také ten, kdo slyší svaté jméno Pána — i kdyby se narodil v rodině pojídačů psů — je vysvobozen z pout hmotného otroctví.

En los Vedas hay muchos pasajes que afirman que cualquiera que cante el santo nombre del Señor se libera inmediatamente de la vida condicionada, y que cualquiera que escuche el santo nombre del Señor, aunque haya nacido en familia de comedores de perros, se libera también de las garras del enredo material.