Skip to main content

Sloka 14

Text 14

Verš

Texto

tatrāpy ajāta-nirvedo
bhriyamāṇaḥ svayam bhṛtaiḥ
jarayopātta-vairūpyo
maraṇābhimukho gṛhe
tatrāpy ajāta-nirvedo
bhriyamāṇaḥ svayam bhṛtaiḥ
jarayopātta-vairūpyo
maraṇābhimukho gṛhe

Synonyma

Palabra por palabra

tatra — tam; api — ačkoliv; ajāta — neprobouzí se; nirvedaḥ — nechuť; bhriyamāṇaḥ — udržován; svayam — jím samotným; bhṛtaiḥ — těmi, kteří byli udržováni; jarayā — stářím; upātta — získané; vairūpyaḥ — znetvoření; maraṇa — smrt; abhimukhaḥ — blížící se k; gṛhe — doma.

tatra — ahí; api — aunque; ajāta — que no surge; nirvedaḥ — aversión; bhriyamāṇaḥ — ser mantenido; svayam — por él mismo; bhṛtaiḥ — por aquellos que fueron mantenidos; jarayā — por la vejez; upātta — obtenida; vairūpyaḥ — deformación; maraṇa — muerte; abhimukhaḥ — aproximándose; gṛhe — en el hogar.

Překlad

Traducción

Pošetilému hospodáři se nezprotiví rodinný život, ani když se o něho starají ti, o které se kdysi sám staral. Znetvořený stářím se připravuje na blížící se smrt.

Aquellos a quienes él mantuvo un día, son los que ahora lo mantienen a él. A pesar de ello, el necio hombre de familia no siente aversión por la vida familiar. Deformado por la influencia de la vejez, se prepara para encontrarse definitivamente con la muerte.

Význam

Significado

Rodinná připoutanost je tak silná, že i když si člověka ve stáří přestanou příbuzní všímat, nedokáže se vzdát svých citů k rodině a zůstává doma jako pes. Védský způsob života je takový, že se muž musí vzdát rodinného života, dokud je ještě dostatečně silný. Doporučuje se, aby opustil rodinu dříve, než bude příliš slabý, než ztroskotá po hmotné stránce a než onemocní, a aby se po zbytek života plně věnoval službě Pánu. Védská písma proto přikazují po dosažení věku padesáti let zanechat rodinného života a žít sám v lese. Jakmile se muž plně připraví, má se stát sannyāsīnem a šířit poznání o duchovním životě do každého domu.

La atracción por la familia es tan fuerte que, a pesar de que en la vejez sus familiares lo tratan con desdén, el anciano no puede abandonar su afecto por ellos y se queda en el hogar, como un perro. El modo de vida védico recomienda abandonar la familia mientras aún se tienen fuerzas suficientes. La vida familiar se debe abandonar antes de estar demasiado débil, de fracasar en las actividades materiales y de enfermar. Durante los restantes días de su vida, uno debe ocuparse por completo en el servicio del Señor. Por consiguiente, las Escrituras védicas nos ordenan que, una vez cumplidos los cincuenta años, abandonemos la vida familiar y vivamos solos en el bosque. Después de prepararnos perfectamente, debemos entrar en la orden de sannyāsa para entregar el conocimiento de la vida espiritual por todos los hogares.