Skip to main content

Sloka 53

Text 53

Verš

Texto

etāvatālaṁ kālena
vyatikrāntena me prabho
indriyārtha-prasaṅgena
parityakta-parātmanaḥ
etāvatālaṁ kālena
vyatikrāntena me prabho
indriyārtha-prasaṅgena
parityakta-parātmanaḥ

Synonyma

Palabra por palabra

etāvatā — tolik; alam — pro nic; kālena — času; vyatikrāntena — uplynulo; me — můj; prabho — ó můj pane; indriya-artha — smyslový požitek; prasaṅgena — v holdování; parityakta — zanedbávající; para-ātmanaḥ — poznání o Nejvyšším Pánu.

etāvatā — tanto; alam — para nada; kālena — tiempo; vyatikrāntena — pasado; me — mi; prabho — ¡oh, mi señor!; indriya-artha — complacencia de los sentidos; prasaṅgena — en cuestión de entregarse a; parityakta — descuidando; para-ātmanaḥ — conocimiento acerca del Señor Supremo.

Překlad

Traducción

Dosud jsme pouze promarnili spoustu času smyslovým požitkem a zanedbávali jsme rozvoj poznání o Nejvyšším Pánu.

Hasta ahora, hemos perdido mucho tiempo en la complacencia de los sentidos, descuidando el cultivo de conocimiento acerca del Señor Supremo.

Význam

Significado

Lidský život není určen k tomu, aby byl promarněn uspokojováním smyslů, jako je tomu u zvířat. Zvířata se neustále věnují uspokojování smyslů — jedí, spí, bojí se a páří se — ale to nejsou činnosti pro člověka, i když kvůli hmotnému tělu člověk určitý usměrněný smyslový požitek potřebuje. Devahūti tedy v podstatě řekla svému manželovi: “Zatím máme tyto dcery a užívali jsme si hmotného života ve vzdušném zámku, ve kterém jsme cestovali po celém vesmíru. Tato požehnání přišla tvou milostí, ale všechna sloužila pro uspokojení smyslů. Nyní je zde potřeba něčeho pro můj duchovní pokrok.”

La vida humana no es para malgastarla en actividades de complacencia de los sentidos como hacen los animales. Los animales están siempre ocupados en la complacencia de los sentidos —comer, dormir, temer y aparearse—, pero esa no es la ocupación del ser humano, aunque, debido al cuerpo material, hay necesidad de complacencia de los sentidos conforme a un principio regulador. Así pues, en efecto, Devahūti dijo a su esposo: «Hasta ahora tenemos estas hijas, y hemos disfrutado de la vida material en un palacio aéreo, viajando por todo el universo. Esos bienes han venido por tu gracia, pero todos han sido para la complacencia de los sentidos. Ahora debe haber algo para mi avance espiritual».