Skip to main content

Sloka 50

Text 50

Verš

Texto

so ’yaṁ te ’bhihitas tāta
bhagavān viśva-bhāvanaḥ
samāsena harer nānyad
anyasmāt sad-asac ca yat
so ’yaṁ te ’bhihitas tāta
bhagavān viśva-bhāvanaḥ
samāsena harer nānyad
anyasmāt sad-asac ca yat

Synonyma

Palabra por palabra

saḥ — to; ayam — totéž; te — tobě; abhihitaḥ — vysvětlil jsem; tāta — můj drahý synu; bhagavān — Osobnost Božství; viśva-bhāvanaḥ — stvořitel projevených světů; samāsena — ve stručnosti; hareḥ — bez Hariho, Pána; na — nikdy; anyat — cokoliv jiného; anyasmāt — je příčinou; sat — projevené neboli fenomenální; asat — noumenální (neprojevené); ca — a; yat — vše, co může být.

saḥ — eso; ayam — lo mismo; te — a ti; abhihitaḥ — explicado por mí; tāta — mi querido hijo; bhagavān — la Personalidad de Dios; viśva-bhāvanaḥ — el creador de los mundos manifestados; samāsena — en resumen; hareḥ — sin Hari, el Señor; na — nunca; anyat — ninguna otra cosa; anyasmāt — siendo la causa de; sat — manifestado o fenomenal; asat — del noúmeno; ca — y; yat — todo lo que pueda haber.

Překlad

Traducción

Můj drahý synu, nyní jsem ti ve stručnosti vysvětlil Nejvyšší Osobnost Božství, stvořitele projevených světů. Kromě Něho, Pána Hariho, neexistují žádné jiné příčiny fenomenálních a noumenálních existencí.

Mi querido hijo, ahora te he explicado en resumen a la Suprema Personalidad de Dios, quien es el creador de los mundos manifestados. Sin Él, Hari, el Señor, no existe ninguna otra causa de las existencias fenomenales y noúmenales.

Význam

Significado

Jelikož obvykle máme zkušenost s dočasným hmotným světem a podmíněnými dušemi, které se mu snaží panovat, Brahmājī vysvětlil Nāradadevovi, že tento dočasný svět je výtvorem vnější energie Pána a že podmíněné duše, bojující o existenci, jsou okrajovou energií Nejvyššího Pána, Osobnosti Božství. Jedinou příčinou všech projevených činností je On, Hari, Nejvyšší Pán, který je prvotní příčinou všech příčin. To ovšem neznamená, že je neosobně rozprostřen všude. Existuje zcela nezávisle na těchto interakcích vnější a okrajové energie. V Bhagavad-gītě (9.4) je potvrzeno, že Pán je přítomný všude pouze prostřednictvím Svých energií. Vše projevené spočívá na Jeho energii, ale On jako Nejvyšší Osobnost Božství je vždy nade vším. Energie a její zdroj jsou zároveň totožní i odlišní.

Como generalmente tenemos experiencia del temporal mundo material y del hecho de que las almas condicionadas tratan de enseñorearse de los mundos materiales, Brahmājī le explicó a Nāradadeva que este mundo temporal es obra de la potencia externa del Señor, y que las almas condicionadas que luchan aquí por la existencia, constituyen la potencia marginal del Señor Supremo, la Personalidad de Dios. No existe ninguna otra causa de todas esas actividades fenomenales a excepción de Él, Hari, el Señor Supremo, quien es la causa primordial de todas las causas. Sin embargo, eso no significa que el propio Señor se encuentra distribuido impersonalmente. Él se encuentra apartado de todas esas interacciones de las potencias externa y marginal. En el Bhagavad-gītā (9.4) se confirma que simplemente por Sus potencias Él se encuentra presente en todas partes. Todo lo que está manifestado se funda solo en Su potencia, pero Él, como la Suprema Personalidad de Dios, se encuentra siempre aparte de todo. La potencia y el potente son, simultáneamente, idénticos y diferentes el uno del otro.

Nikdo by neměl odsuzovat Nejvyššího Pána za stvoření tohoto strastiplného světa, stejně jako by nikdo neměl hanět krále za to, že nechal postavit vězení. Vězení je nezbytné pro ty, kteří porušují státní zákony. Stejně tak tento hmotný svět, plný utrpení, je dočasným stvořením Pána pro ty, kteří na Něho zapomněli a snaží se panovat nad iluzorním projevem. Pán však neustále touží přivést pokleslé duše zpátky domů, zpátky k Bohu, a z toho důvodu dává podmíněným duším mnoho příležitostí prostřednictvím autoritativních písem, Svých zástupců a také osobních inkarnací. Jelikož On Samotný není k tomuto hmotnému světu nikterak poután a není s ním v přímém styku, nemůžeme Ho vinit za jeho stvoření.

Uno no debe desacreditar al Señor Supremo por la creación de este mundo desolador, tal como uno no debe culpar al rey por haber creado una prisión del gobierno. La prisión es una institución necesaria del cuerpo gubernamental para aquellos que desobedecen las leyes del gobierno. En forma similar, este mundo material, lleno de sufrimientos, es una creación temporal del Señor para aquellos que lo han olvidado y que están tratando de enseñorearse de la falsa manifestación. Sin embargo, Él está siempre ansioso de recibir a las almas caídas de vuelta al hogar, de vuelta a Dios, y para ello les ha dado muchísimas oportunidades a las almas condicionadas a través de las Escrituras autoritativas, de Sus representantes y también de Sus encarnaciones personales. Como Él no tiene ningún nexo directo con este mundo material, no ha de ser culpado por la creación de Él.