Skip to main content

Sloka 15

Text 15

Verš

Texto

nārāyaṇa-parā vedā
devā nārāyaṇāṅgajāḥ
nārāyaṇa-parā lokā
nārāyaṇa-parā makhāḥ
nārāyaṇa-parā vedā
devā nārāyaṇāṅgajāḥ
nārāyaṇa-parā lokā
nārāyaṇa-parā makhāḥ

Synonyma

Palabra por palabra

nārāyaṇa — Nejvyšší Pán; parāḥ — je příčinou a pro Něho je určeno; vedāḥ — poznání; devāḥ — polobozi; nārāyaṇa — Nejvyšší Pán; aṅga-jāḥ — pomocné ruce; nārāyaṇa — Osobnost Božství; parāḥ — kvůli; lokāḥ — planety; nārāyaṇa — Nejvyšší Pán; parāḥ — pro Jeho potěšení; makhāḥ — všechny oběti.

nārāyaṇa — el Señor Supremo; parāḥ — es la causa y está destinado a; vedāḥ — conocimiento; devāḥ — los semidioses; nārāyaṇa — el Señor Supremo; aṅga-jāḥ — manos asistentes; narāyaṇa — la Personalidad de Dios; parāḥ — por el bien de; lokāḥ — los planetas; nārāyaṇa — el Señor Supremo; parāḥ — tan solo para complacerlo a Él; makhāḥ — todo sacrificio.

Překlad

Traducción

Védskou literaturu vytvořil Nejvyšší Pán a pro Něho je určena, polobozi jsou rovněž určeni k tomu, aby sloužili Pánovi jako části Jeho těla, různé planety jsou určeny také pro Pána a různé oběti jsou vykonávány jen pro Jeho potěšení.

Las Escrituras védicas las hace el Señor Supremo y apuntan a Él, los semidioses también tienen la función de servir al Señor como partes de Su cuerpo, los diferentes planetas también existen por el bien del Señor, y los diferentes sacrificios se realizan tan solo para complacerlo a Él.

Význam

Significado

Podle Vedānta-sūter (śāstra-yonitvāt) je Nejvyšší Pán autorem všech zjevených písem a všechna zjevená písma jsou určena pro poznání Nejvyššího Pána. Slovo veda znamená “poznání, které vede k Bohu”. Vedy byly vytvořeny pouze pro oživení zapomenutého vědomí podmíněných duší a oddaní nārāyaṇa-para zavrhují každou literaturu, která není určena k tomuto účelu. Poznání obsažené v knihách, které nemají Nārāyaṇa za svůj cíl, se ani nedá nazývat poznání. Takové knihy jsou místy, kam se slétají vrány, které se zajímají pouze o odpadky tohoto světa. Každá kniha poznání (vědecká či umělecká) musí vést k poznání o Nārāyaṇovi, jinak je nutné ji zavrhnout. To je zásada rozvoje poznání. Nejvyšším uctívaným Božstvem je Nārāyaṇa. Polobohy se doporučuje uctívat druhotně, ve vztahu k Nārāyaṇovi, protože polobozi jsou Jeho pomocné ruce řídící vesmírné záležitosti. Stejně jako královští úředníci jsou ctěni jako služebníci krále, polobozi jsou uctíváni na základě jejich vztahu k Pánovi. Uctívání polobohů odděleně od Pána není autorizované (avidhi-pūrvakam), stejně jako není správné zalévat listy a větve stromu a nezalévat jeho kořeny. Polobozi tedy také závisejí na Nārāyaṇovi. Loky neboli různé planety jsou přitažlivé jen proto, že jsou na nich různé druhy života a blaženosti, které částečně představují sac-cid-ānanda-vigrahu. Každý si přeje věčný život plný blaženosti a poznání. V hmotném světě lze takový věčný život v blaženosti a poznání více a více realizovat na vyšších planetách, ale jakmile tam člověk dojde, chce dosáhnout ještě dalšího pokroku a vrátit se zpátky k Bohu. Délka života s úměrným množstvím blaženosti a poznání se zvyšuje z planety na planetu. Na různých planetách lze žít tisíce a stovky tisíc let, ale ani na jedné nenajdeme věčný život. Kdo však dosáhne nejvyšší planety, planety Brahmy, může dále pokročit až k planetám v duchovním nebi, kde je život věčný. Vzestupná cesta z jedné planety na druhou tedy končí na nejvyšší planetě Pána (mad-dhām), kde je život věčný, plný blaženosti a poznání. Všechny různé oběti jsou vykonávány jen pro uspokojení Pána Nārāyaṇa s cílem dojít k Němu a v tomto věku Kali je nejlepší doporučenou obětí saṅkīrtana-yajña, která je hlavní osou oddané služby pro oddaného nārāyaṇa-para.

De acuerdo con los Vedānta-sūtras (śāstra-yonitvāt), el Señor Supremo es el autor de todas las Escrituras reveladas, y todas las Escrituras reveladas están hechas para conocer al Señor Supremo. Veda significa «conocimiento que conduce al Señor». Los Vedas están hechos tan solo para despertar la olvidada conciencia de las almas condicionadas, y toda literatura que no esté destinada a despertar conciencia de Dios, es rechazada de inmediato por los devotos nārāyaṇa-para. Esos engañadores libros de conocimiento, que no tienen a Nārāyaṇa como su objetivo, no son en absoluto de conocimiento, sino que son lugares de recreo para cuervos que están interesados en los rechazados desperdicios del mundo. Todo libro de conocimiento (ciencia o arte) debe conducir hacia el conocimiento de Nārāyaṇa; de lo contrario, debe ser rechazado. Esa es la manera de avanzar en conocimiento. Nārāyaṇa es la Suprema Deidad adorable. La adoración de los semidioses se recomienda en forma secundaria a la de Nārāyaṇa, debido a que los semidioses son manos asistentes en el manejo de los asuntos del universo. Así como se respeta a los oficiales de un reino debido a su relación con el rey, los semidioses son adorados debido a su relación con el Señor. La adoración de los semidioses está desautorizada cuando carece de la relación con el Señor (avidhi-pūrvakam), tal como es incorrecto regar las hojas y ramas de un árbol, y no regar su raíz. Por lo tanto, los semidioses también dependen de Nārāyaṇa. Los lokas o diferentes planetas, son atractivos debido a que poseen diferentes variedades de vida y bienaventuranza que representan parcialmente el sac-cid-ānanda-vigraha. Todo el mundo quiere la vida eterna de bienaventuranza y conocimiento. En el mundo material, una eterna vida así de bienaventuranza y conocimiento, se consigue progresivamente en los planetas superiores, pero después de llegar ahí uno siente inclinación por lograr un progreso adicional en el sendero que conduce de vuelta a Dios. La duración de la vida, con una cantidad proporcional de bienaventuranza y conocimiento, puede ser aumentada de un planeta a otro. Uno puede aumentar la duración de la vida hasta miles y cientos de miles de años en diferentes planetas, pero en ninguna parte existe vida eterna. Pero aquel que puede alcanzar el planeta más elevado, el de Brahmā, puede aspirar a alcanzar los planetas del cielo espiritual, donde la vida es eterna. Por lo tanto, el viaje progresivo de un planeta a otro culmina al alcanzar el planeta supremo del Señor (mad-dhāma), donde la vida es eterna y plena de bienaventuranza y conocimiento. Todas las diferentes clases de sacrificio se realizan tan solo para satisfacer al Señor Nārāyaṇa con miras a alcanzarlo a Él, y el mejor sacrificio que se recomienda en esta era de Kali, es el saṅkīrtana-yajña, el soporte principal del servicio devocional de un devoto nārāyaṇa-para.