Sloka 17
Text 17
Verš
Texto
ātmajaiḥ saha kṛṣṇayā
prayāṇābhimukhaṁ kṛṣṇam
idam āha pṛthā satī
ātmajaiḥ saha kṛṣṇayā
prayāṇābhimukhaṁ kṛṣṇam
idam āha pṛthā satī
Synonyma
Palabra por palabra
Překlad
Traducción
Takto byla Kuntī, ctnostná oddaná Pána, zachráněna před radiací brahmāstry, a s ní i jejích pět synů a Draupadī. Oslovili Pána Kṛṣṇu, který se chystal na cestu k domovu.
Salvados así de la radiación del brahmāstra, Kuntī —la casta devota del Señor—, sus cinco hijos y Draupadī, le hablaron al Señor Kṛṣṇa mientras partía para el hogar.
Význam
Significado
Kuntī je zde označena jako satī, ctnostná, na základě její čisté oddanosti Pánu Śrī Kṛṣṇovi. V následujících modlitbách k Pánu Kṛṣṇovi nyní vyjeví svoji mysl. Ctnostný oddaný Pána se nikdy neobrací na druhé — na žádné jiné živé bytosti nebo polobohy — ani když potřebuje pomoc v nebezpečí. Takový byl charakter celé pāṇḍuovské rodiny. Neznali nic jiného než Kṛṣṇu, a Pán byl proto vždy připraven jim za všech okolností a ve všech ohledech pomoci. To je transcendentální povaha Pána. Pán oplácí závislost oddaného. Neměli bychom tedy hledat pomoc u nedokonalých živých bytostí nebo polobohů. Veškerou pomoc bychom vždy měli hledat jen u Pána Kṛṣṇy, který může Své oddané za každých okolností zachránit. Takový věrný oddaný nikdy nežádá Pána o pomoc, ale Pán mu jí ze Své vlastní vůle Sám dává.
A Kuntī se la describe aquí como satī, o casta, debido a la devoción pura que poseía por el Señor Śrī Kṛṣṇa. Lo que ella tenía en mente se expresará ahora en las siguientes oraciones al Señor Kṛṣṇa. Un casto devoto del Señor no acude a otros, es decir, a ningún otro ser viviente o semidiós, ni siquiera para salvarse del peligro. Esa fue siempre la característica de toda la familia de los Pāṇḍavas. Ellos no tenían nada más que a Kṛṣṇa, y, por consiguiente, el Señor también estaba siempre dispuesto a ayudarlos en todos los aspectos y en todas las circunstancias. Esa es la naturaleza trascendental del Señor. Él corresponde con el devoto por la dependencia de este. De modo que uno no debe buscar la ayuda de imperfectos seres vivientes o semidioses, sino que debe buscar toda la ayuda del Señor Kṛṣṇa, quien es competente para salvar a Sus devotos. No obstante, un devoto así de casto nunca le pide ayuda al Señor, pero el Señor, espontáneamente, siempre está ansioso de prestársela.