Skip to main content

Sloka 34

Text 34

Verš

Texto

etad dhy ātura-cittānāṁ
mātrā-sparśecchayā muhuḥ
bhava-sindhu-plavo dṛṣṭo
hari-caryānuvarṇanam
etad dhy ātura-cittānāṁ
mātrā-sparśecchayā muhuḥ
bhava-sindhu-plavo dṛṣṭo
hari-caryānuvarṇanam

Synonyma

Palabra por palabra

etat — toto; hi — jistě; ātura-cittānām — těch, jejichž mysl je stále naplněna starostmi a úzkostí; mātrā — předměty smyslového požitku; sparśa — smysly; icchayā — touhami; muhuḥ — stále; bhava-sindhu — oceán nevědomosti; plavaḥ — loď; dṛṣṭaḥ — zakušené; hari-carya — činnosti Hariho, Osobnosti Božství; anuvarṇanam — nepřetržité přednášení.

etat — esto; hi — ciertamente; ātura-cittānām — de aquellos cuyas mentes siempre están llenas de preocupaciones y ansiedades; mātrā — objetos de disfrute de los sentidos; sparśa — sentidos; icchayā — mediante deseos; muhuḥ — siempre; bhava-sindhu — el océano de la nesciencia; plavaḥ — bote; dṛṣṭaḥ — experimentado; hari-carya — actividades de Hari, la Personalidad de Dios; anuvarṇanam — recitación constante.

Překlad

Traducción

Je to má osobní zkušenost, že ti, kteří jsou stále naplněni starostmi a úzkostí, protože touží po spojení smyslů s jejich předměty, mohou překonat oceán nevědomosti na příhodném plavidle, jímž je nepřetržité opěvování transcendentálních činností Osobnosti Božství.

Mi experiencia personal me dice que, aquellos que siempre están llenos de preocupaciones y ansiedades por desear que los sentidos se pongan en contacto con sus objetos, pueden cruzar el océano de la nesciencia en un bote de lo más idóneo: el canto constante acerca de las actividades trascendentales de la Personalidad de Dios.

Význam

Significado

Příznakem živé bytosti je to, že nemůže ani na okamžik utichnout. Stále musí něco dělat, o něčem přemýšlet nebo o něčem mluvit. Materialističtí lidé většinou myslí a hovoří o věcech, které uspokojují jejich smysly. Jelikož se však tyto věci dějí pod vlivem vnější, iluzorní energie, nemohou takové smyslové činnosti nikoho skutečně uspokojit. Naopak způsobují jen úzkost a starosti. Tomu se říká māyā — to, co není. To, co nikdy nemůže přinést uspokojení, se považuje za zdroj spokojenosti. Nārada Muni proto na základě osobní zkušenosti prohlašuje, že těmto znechuceným bytostem, které se zaměstnávají uspokojováním smyslů, může spokojenost přinést nepřetržité opěvování činů Pána. Je tedy třeba pouze změnit téma. Nikdo nemůže zastavit myšlenkové činnosti živé bytosti a zrušit její sklony cítit, chtít a pracovat. Chceme-li však skutečné štěstí, musíme změnit téma. Místo abychom mluvili o politice umírajícího člověka, mluvme raději o politice, jakou vede Sám Pán. Místo abychom se kochali výkony herců ve filmech, soustřeďme raději svou pozornost na činnosti Pána ve společnosti Jeho věčných družek gopī a Lakṣmī. Bůh, všemohoucí Svrchovaná Osobnost, sestupuje ze Své bezpříčinné milosti na Zemi a vykonává činy, které jsou takřka na úrovni činů všedního člověka, ale zároveň jsou neobyčejné, neboť Bůh je všemohoucí. Vykonává tyto činy ve prospěch všech podmíněných duší, které tak mohou obrátit svou pozornost na transcendenci. Tímto způsobem se podmíněná duše postupně dostane na transcendentální úroveň a snadno pak překoná oceán nevědomosti, příčinu všeho utrpení. To zde říká význačná autorita, jakou je Śrī Nārada Muni, na základě své vlastní zkušenosti. I my můžeme mít stejnou zkušenost, pokud se rozhodneme kráčet ve šlépějích velkého mudrce, který je milovaným oddaným Pána.

La señal característica de un ser viviente es la de no poder permanecer silencioso ni siquiera por algún tiempo. Él tiene que estar haciendo algo, pensando en algo o hablando de algo. Por lo general, los hombres materialistas piensan y discuten acerca de temas que satisfacen sus sentidos. Pero como estas cosas se llevan a cabo bajo la influencia de la ilusoria energía externa, dichas actividades de los sentidos no les proporcionan de hecho ninguna satisfacción. Por el contrario, ellos se llenan de preocupaciones y ansiedades. Esto se denomina māyā, o «lo que no es». Aquello que no puede brindarles satisfacción, se acepta como un objeto de satisfacción. Así que Nārada Muni, sobre la base de su experiencia personal, dice que la satisfacción de esos seres frustrados que están dedicados a la complacencia de los sentidos, consiste en cantar siempre acerca de las actividades del Señor. Lo cierto es que únicamente se tiene que cambiar el tema. Nadie puede detener las actividades del pensamiento de un ser viviente, ni los procesos de sentir, desear o actuar. Pero si uno quiere verdadera felicidad, únicamente tiene que cambiar el tema. En vez de hablar de la política de un hombre moribundo, uno puede discutir acerca de la política que administra el propio Señor. En vez de disfrutar de las actividades de los artistas de cine, uno puede volver su atención hacia las actividades del Señor con Sus asociados eternos, tales como las gopīs y lakṣmīs. La todopoderosa Personalidad de Dios, por Su misericordia sin causa, desciende a la Tierra y manifiesta actividades casi del tipo de los hombres mundanos, pero, al mismo tiempo, extraordinarias, por Él ser todopoderoso. Él lo hace en beneficio de todas las almas condicionadas, de manera que estas puedan volver su atención hacia la trascendencia. Al así hacerlo, el alma condicionada será promovida gradualmente a la posición trascendental, y cruzará fácilmente el océano de la nesciencia, la fuente de todos los sufrimientos. Esto lo declara sobre la base de su experiencia personal una autoridad tal como Śrī Nārada Muni. Y nosotros también podemos tener la misma experiencia, si comenzamos a seguir los pasos del gran sabio, el devoto más querido del Señor.