Sloka 29
Text 29
Verš
Texto
śayāne ’mbhasy udanvataḥ
śiśayiṣor anuprāṇaṁ
viviśe ’ntar ahaṁ vibhoḥ
śayāne ’mbhasy udanvataḥ
śiśayiṣor anuprāṇaṁ
viviśe ’ntar ahaṁ vibhoḥ
Synonyma
Palabra por palabra
kalpa-ante — al final del día de Brahmā; idam — este; ādāya — juntando; śayāne — habiéndose ido a acostar; ambhasi — en el agua causal; udanvataḥ — devastación; śiśayiṣoḥ — lecho de la Personalidad de Dios (Nārāyaṇa); anuprāṇam — respiración; viviśe — entró en; antaḥ — dentro de; aham — yo; vibhoḥ — del Señor Brahmā.
Překlad
Traducción
Na konci věku, když Pán Nārāyaṇa, Osobnost Božství, ulehl do vod zničení, začal do Něho vstupovat Brahmā spolu se všemi tvořivými prvky. I já jsem vstoupil skrze Jeho dýchání.
Al final del milenio, cuando la Personalidad de Dios, el Señor Nārāyaṇa, se acostó en el agua de la devastación, Brahmā comenzó a entrar en Él junto con todos los elementos creativos, y yo también entré, a través de Su respiración.
Význam
Significado
Nārada je známý jako syn Brahmy, stejně jako Pán Kṛṣṇa je známý jako syn Vasudeva. Bůh i Jeho osvobození oddaní jako Nārada se v hmotném světě zjevují stejným způsobem. Jak říká Bhagavad-gītā, zrození a činnosti Pána jsou transcendentální. A podle autorizovaných zdrojů je i zrození Nārady jako syna Brahmy transcendentální zábavou. Jeho zjevení a odchod jsou prakticky na stejné úrovni, jako zjevení a odchod Pána. Pán a Jeho oddaní jsou v tomto smyslu jako duchovní bytosti současně totožní a odlišní. Patří do téže transcendentální kategorie.
Así como al Señor Kṛṣṇa se le conoce como el hijo de Vasudeva, a Nārada se le conoce como el hijo de Brahmā. La Personalidad de Dios y Sus devotos liberados, tales como Nārada, aparecen en el mundo material por medio del mismo proceso. Como se dice en el Bhagavad-gītā, el nacimiento y las actividades del Señor son todos trascendentales. Por consiguiente, de acuerdo con la opinión autorizada, el nacimiento de Nārada como hijo de Brahmā es también un pasatiempo trascendental. Su aparición y desaparición se encuentran prácticamente en el mismo nivel que las del Señor. El Señor y Sus devotos son, por ende, idénticos y diferentes simultáneamente, como entidades espirituales que son. Ellos pertenecen a la misma categoría de la trascendencia.