Skip to main content

Sloka 29

Text 29

Verš

Texto

kalpānta idam ādāya
śayāne ’mbhasy udanvataḥ
śiśayiṣor anuprāṇaṁ
viviśe ’ntar ahaṁ vibhoḥ
kalpānta idam ādāya
śayāne ’mbhasy udanvataḥ
śiśayiṣor anuprāṇaṁ
viviśe ’ntar ahaṁ vibhoḥ

Synonyma

Palabra por palabra

kalpa-ante — na konci Brahmova dne; idam — toto; ādāya — dohromady; śayāne — poté, co šel ulehnout; ambhasi — do vod příčin; udanvataḥ — zničení; śiśayṣoḥ — ležení Osobnosti Božství (Nārāyaṇa); anuprāṇam — dýchání; viviśe — vstoupil do; antaḥ — dovnitř; aham — já; vibhoḥ — Pána Brahmy.

kalpa-ante — al final del día de Brahmā; idam — este; ādāya — juntando; śayāne — habiéndose ido a acostar; ambhasi — en el agua causal; udanvataḥ — devastación; śiśayiṣoḥ — lecho de la Personalidad de Dios (Nārāyaṇa); anuprāṇam — respiración; viviśe — entró en; antaḥ — dentro de; aham — yo; vibhoḥ — del Señor Brahmā.

Překlad

Traducción

Na konci věku, když Pán Nārāyaṇa, Osobnost Božství, ulehl do vod zničení, začal do Něho vstupovat Brahmā spolu se všemi tvořivými prvky. I já jsem vstoupil skrze Jeho dýchání.

Al final del milenio, cuando la Personalidad de Dios, el Señor Nārāyaṇa, se acostó en el agua de la devastación, Brahmā comenzó a entrar en Él junto con todos los elementos creativos, y yo también entré, a través de Su respiración.

Význam

Significado

Nārada je známý jako syn Brahmy, stejně jako Pán Kṛṣṇa je známý jako syn Vasudeva. Bůh i Jeho osvobození oddaní jako Nārada se v hmotném světě zjevují stejným způsobem. Jak říká Bhagavad-gītā, zrození a činnosti Pána jsou transcendentální. A podle autorizovaných zdrojů je i zrození Nārady jako syna Brahmy transcendentální zábavou. Jeho zjevení a odchod jsou prakticky na stejné úrovni, jako zjevení a odchod Pána. Pán a Jeho oddaní jsou v tomto smyslu jako duchovní bytosti současně totožní a odlišní. Patří do téže transcendentální kategorie.

Así como al Señor Kṛṣṇa se le conoce como el hijo de Vasudeva, a Nārada se le conoce como el hijo de Brahmā. La Personalidad de Dios y Sus devotos liberados, tales como Nārada, aparecen en el mundo material por medio del mismo proceso. Como se dice en el Bhagavad-gītā, el nacimiento y las actividades del Señor son todos trascendentales. Por consiguiente, de acuerdo con la opinión autorizada, el nacimiento de Nārada como hijo de Brahmā es también un pasatiempo trascendental. Su aparición y desaparición se encuentran prácticamente en el mismo nivel que las del Señor. El Señor y Sus devotos son, por ende, idénticos y diferentes simultáneamente, como entidades espirituales que son. Ellos pertenecen a la misma categoría de la trascendencia.