Skip to main content

Sloka 22

Text 22

Verš

Texto

idaṁ hi puṁsas tapasaḥ śrutasya vā
sviṣṭasya sūktasya ca buddhi-dattayoḥ
avicyuto ’rthaḥ kavibhir nirūpito
yad-uttamaśloka-guṇānuvarṇanam
idaṁ hi puṁsas tapasaḥ śrutasya vā
sviṣṭasya sūktasya ca buddhi-dattayoḥ
avicyuto ’rthaḥ kavibhir nirūpito
yad-uttamaśloka-guṇānuvarṇanam

Synonyma

Palabra por palabra

idam — tento; hi — jistě; puṁsaḥ — všech; tapasaḥ — odříkáním; śrutasya — studiem Ved; — nebo; sviṣṭasya — oběti; sūktasya — duchovní vzdělání; ca — a; buddhi — rozvíjením poznání; dattayoḥ — dobročinnost; avicyutaḥ — dokonalý; arthaḥ — zájem; kavibhiḥ — uznávanými učenci; nirūpitaḥ — dospěli k závěru; yat — co; uttamaśloka — Pán, kterého opěvují vybrané verše; guṇa-anuvarṇanam — popis transcendentálních vlastností.

idam — esto; hi — indudablemente; puṁsaḥ — de todo el mundo; tapasaḥ — a fuerza de austeridades; śrutasya — a fuerza de estudio de los Vedas; — o; sviṣṭasya — sacrificios; sūktasya — educación espiritual; ca — y; buddhi — cultivo de conocimiento; dattayoḥ — caridad; avicyutaḥ — infalible; arthaḥ — interés; kavibhiḥ — por la persona erudita reconocida; nirūpitaḥ — concluido; yat — que; uttamaśloka — el Señor, a quien se le describe con poesía selecta; guṇa-anuvarṇanam — descripción de las cualidades trascendentales de.

Překlad

Traducción

Učené kruhy došly k pozitivnímu závěru, že dokonalý cíl rozvoje poznání — to znamená odříkání, studia Ved, obětí, pronášení hymnů a dobročinnosti — vrcholí v transcendentálních popisech Pána, kterého opěvují vybrané verše.

Los círculos de eruditos han concluido categóricamente que el propósito infalible del avance del conocimiento, es decir, las austeridades, el estudio de los Vedas, el sacrificio, el canto de los himnos y la caridad, culmina en las descripciones trascendentales acerca del Señor, a quien se le define con poesía selecta.

Význam

Significado

Lidský intelekt se vyvíjí za účelem pokroku v umění, ve vědě, ve filozofii, fyzice, chemii, psychologii, ekonomii, politice atd. Rozvíjením těchto věd může lidská společnost dosáhnout dokonalosti života. Tato dokonalost života vrcholí v realizaci Nejvyšší Bytosti, Viṣṇua. Śruti proto učí, že ti, kteří jsou pokročilí v poznání, by se měli ucházet o službu Pánu Viṣṇuovi. Naneštěstí ti, které uchvátila vnější krása viṣṇu-māyi, nejsou schopni pochopit, že vrchol dokonalosti, vrcholná seberealizace, závisí na Viṣṇuovi. Viṣṇu-māyā znamená smyslový požitek, který je dočasný a plný strádání. Ti, kteří jsou uvězněni viṣṇu-māyou, používají pokrok v poznání ke smyslovému požitku. Śrī Nārada Muni vysvětlil, že všechny části kosmického stvoření jsou pouze emanace Pána, které pocházejí z Jeho různých energií, jelikož Pán uvedl Svojí nepochopitelnou silou do pohybu akce a reakce stvořeného projevu. Pocházejí z Jeho energie, spočívají na Jeho energii a po zničení se opět vracejí do Něho. Nic se tedy od Něho neliší, současně se však Pán vždy liší od všeho ostatního.

El intelecto humano está desarrollado para avanzar en el estudio del arte, la ciencia, la filosofía, la física, la química, la psicología, la economía, la política, etc. Mediante el cultivo de esa clase de conocimiento, la sociedad humana puede alcanzar la perfección de la vida. Esa perfección de la vida culmina en el hecho de llegar a comprender al Señor Supremo, Viṣṇu. El śruti indica, por consiguiente, que aquellos que verdaderamente poseen una gran erudición, deben aspirar a poder prestarle servicio al Señor Viṣṇu. Desgraciadamente, las personas que están enamoradas de la belleza externa de Viṣṇu-māyā, no entienden que la cúspide de la perfección, o la autorrealización, depende de Viṣṇu. Viṣṇu-māyā significa disfrute de los sentidos, el cual es transitorio y desolador. Aquellos que están atrapados por Viṣṇu-māyā, utilizan el adelanto del conocimiento para el disfrute de los sentidos. Śrī Nārada Muni ha explicado que todos los enseres del universo cósmico no son más que una emanación del Señor que proviene de Sus diferentes energías, pues el Señor, por medio de Su energía inconcebible, ha puesto en movimiento las acciones y reacciones de la manifestación creada. Ellas han llegado a existir en virtud de Su energía, descansan en Su energía y, después de la aniquilación, se funden en Él. De manera que nada es diferente de Él, pero, al mismo tiempo, el Señor siempre es diferente de todo ello.

Jakmile se rozvoj poznání uplatní ve službě Pánu, začíná být absolutní. Osobnost Boha a Jeho transcendentální jméno, proslulost, sláva atd. — to vše se od Něho neliší. Všichni světci a oddaní Pána proto doporučují, aby se umění, věda, filozofie, fyzika, chemie, psychologie a všechna ostatní odvětví poznání využívala pouze a jedině ve službě Pánu. Umění, literatura, poezie, malířství atd. mohou být použity při oslavě Pána. Romanopisci, básníci a slavní literáti většinou píší na témata týkající se smyslových námětů, ale pokud se obrátí ke službě Pánu, mohou líčit Pánovy transcendentální zábavy. Vālmīki byl významný básník a Vyāsadeva je veliký spisovatel. Oba se zcela pohroužili do popisování transcendentálních skutků Pána, a tak získali nesmrtelnou slávu. Rovněž věda a filozofie by se měly vztahovat ke službě Pánu. Psát suché spekulativní teorie pro uspokojení smyslů nemá naprosto žádný smysl. Filozofie a věda jsou určeny k tomu, aby se jejich prostřednictvím rozšířila sláva Pána. Pokročilí lidé chtějí pochopit Absolutní Pravdu na základě vědy. Vědci by se tedy měli snažit dokázat existenci Pána na základě vědeckých poznatků. Podobně filozofických spekulací by se mělo použít k dokázání skutečnosti, že Nejvyšší Pravda je vědomá a všemohoucí. Veškerá odvětví poznání se tedy mají vždy používat ve službě Pánu a totéž potvrzuje Bhagavad-gītā. Jakékoliv tzv. “poznání”, které není využité pro službu Pánu, není nic než nevědomost. Skutečným využitím pokročilého poznání je rozšířit slávu Pána. To je skutečný přínos. Vědecké poznání uplatněné ve službě Pánu a všechny podobné činnosti patří do kategorie hari-kīrtanu, oslavování Pána.

Cuando el adelanto del conocimiento se aplica al servicio del Señor, todo el proceso se vuelve absoluto. La Personalidad de Dios y Su nombre, fama, gloria, etc., trascendentales, no son diferentes de Él. Por lo tanto, todos los sabios y devotos del Señor han indicado que la materia de que trata el arte, la ciencia, la filosofía, la física, la química, la psicología y todas las demás ramas del conocimiento, debe ser aplicada entera y exclusivamente al servicio del Señor. El arte, la literatura, la poesía, la pintura, etc., pueden utilizarse en la glorificación del Señor. Por lo general, los escritores de ficción, los poetas y los literatos célebres están dedicados a escribir sobre los asuntos sensuales, pero si ellos se vuelven hacia el servicio del Señor, pueden describir los pasatiempos trascendentales de Este. Vālmīki era un gran poeta, e igualmente Vyāsadeva era un gran escritor, y ambos se han dedicado de una manera absoluta a delinear las actividades trascendentales del Señor, por lo cual se han vuelto inmortales. De modo similar, la ciencia y la filosofía también deben aplicarse al servicio del Señor. De nada sirve presentar áridas teorías especulativas para disfrute de los sentidos. La filosofía y la ciencia deben ser ocupadas en establecer la gloria del Señor. La gente adelantada está ansiosa de entender la Verdad Absoluta a través de la ciencia, y, por lo tanto, un gran científico debe esforzarse por demostrar con fundamentos científicos la existencia del Señor. Análogamente, las especulaciones filosóficas deben ser utilizadas para establecer que la Verdad Suprema es sensible y todopoderosa. De la misma manera, todas las demás ramas del conocimiento siempre deben estar dedicadas al servicio del Señor. En el Bhagavad-gītā también se afirma esto mismo. Todo «conocimiento» que no esté dedicado al servicio del Señor, no es más que nesciencia. La verdadera utilización del conocimiento adelantado consiste en establecer las glorias del Señor, y ese es su verdadero sentido. El conocimiento científico dedicado al servicio del Señor y todas las actividades similares son de hecho hari-kīrtana, o glorificación del Señor.