Skip to main content

Sloka 17

Text 17

Verš

Texto

tyaktvā sva-dharmaṁ caraṇāmbujaṁ harer
bhajann apakvo ’tha patet tato yadi
yatra kva vābhadram abhūd amuṣya kiṁ
ko vārtha āpto ’bhajatāṁ sva-dharmataḥ
tyaktvā sva-dharmaṁ caraṇāmbujaṁ harer
bhajann apakvo ’tha patet tato yadi
yatra kva vābhadram abhūd amuṣya kiṁ
ko vārtha āpto ’bhajatāṁ sva-dharmataḥ

Synonyma

Palabra por palabra

tyaktvā — opustil; sva-dharmam — své předepsané povinnosti; caraṇa-ambujam — lotosové nohy; hareḥ — Hariho (Pána); bhajan — v průběhu oddané služby; apakvaḥ — nezralý; atha — za účelem; patet — poklesne; tataḥ — z toho místa; yadi — když; yatra — odkud; kva — jaký; — nebo (míněno sarkasticky); abhadram — nepříznivý; abhūt — stane se; amuṣya — s ním; kim — nic; kaḥ arthaḥ — jaký zájem; āptaḥ — obdržení; abhajatām — neoddaný; sva-dharmataḥ — zaměstnaný plněním povinností.

tyaktvā — habiendo renunciado; sva-dharmam — la ocupación propia de uno; caraṇa-ambujam — los pies de loto; hareḥ — de Hari (el Señor); bhajan — en el transcurso del servicio devocional; apakvaḥ — inmaduro; atha — en relación con; patet — cae; tataḥ — de ese lugar; yadi — si; yatra — después de lo cual; kva — qué clase de; — o (usado de manera sarcástica); abhadram — desfavorable; abhūt — ocurrirá; amuṣya — de él; kim — nada; kaḥ arthaḥ — qué interés; āptaḥ — obtenido; abhajatām — del no devoto; sva-dharmataḥ — estando dedicado al servicio propio de su ocupación.

Překlad

Traducción

Ten, kdo opustil své hmotné povinnosti, aby se zapojil do oddané služby Pánu, může někdy v nezralém stádiu poklesnout, ale přesto nehrozí nebezpečí, že nebude úspěšný. Na druhé straně neoddaný nic nezíská, ani když je plně zaměstnán svými předepsanými povinnostmi.

Aquel que ha renunciado a sus ocupaciones materiales para dedicarse al servicio devocional del Señor, puede que a veces caiga mientras se encuentra en una etapa inmadura, mas, sin embargo, no existe el peligro de que fracase. Por otra parte, un no devoto, aunque esté completamente dedicado a los deberes propios de su ocupación no gana nada.

Význam

Significado

Co se týče předepsaných povinností pro celé lidstvo, je jich nekonečné množství. Každý člověk má povinnosti nejen vůči svým rodičům, rodinným příslušníkům, společnosti, národu, lidstvu, jiným živým bytostem, polobohům atd., ale i vůči významným myslitelům, básníkům, vědcům atd. Písma udávají, že člověk se může všem těmto povinnostem vyhnout a odevzdat se službě Pánu. Jakmile to učiní a úspěšně vykonává oddanou službu Pánu, pak je vše v nejlepším pořádku. Stává se však také, že někdo se odevzdá službě Pánu s dočasným sentimentem a za určitou dobu z různých důvodů vlivem nežádoucí společnosti z cesty služby poklesne. Mnoho příkladů v dějinách to dokládá. Bharata Mahārāja se musel narodit jako jelen, protože měl k němu velice důvěrné pouto. Myslel na tohoto jelena v okamžiku své smrti. V příštím životě se tedy stal jelenem, i když si mohl pamatovat svůj minulý život. Podobně Citraketu též poklesl, protože se dopustil přestupku u nohou Śivy. Navzdory tomuto všemu je zde kladen důraz na nutnost odevzdat se lotosovým nohám Pána, přestože existuje možnost poklesnutí, neboť i když člověk odpadne od předepsaných povinností oddané služby, nikdy na lotosové nohy Pána nezapomene. Jakmile je někdo jednou zaměstnán v oddané službě Pánu, bude v této službě pokračovat za všech okolností. V Bhagavad-gītě je řečeno, že i malé množství oddané služby může člověka zachránit z té nejnebezpečnější situace. Takových příkladů je v dějinách také mnoho. Ajāmila je jeden z nich. Ajāmila byl na začátku života oddaným, ale v mládí poklesl. Přesto ho Pán nakonec zachránil.

En lo que respecta a los deberes de la humanidad, existen infinidad de ellos. Cada hombre tiene deberes obligatorios no solo con sus padres, familiares, sociedad, país, la humanidad, otros seres vivientes, los semidioses, etc., sino también para con los grandes filósofos, poetas, científicos, etc. En las Escrituras se estipula que uno renuncie a todos esos deberes y se entregue al servicio del Señor. De manera que si uno así lo hace, y logra el éxito en el desempeño del servicio devocional que le presta al Señor, ello es muy bueno. Pero a veces ocurre que uno se entrega al servicio del Señor movido por algún sentimiento temporal, y a la larga, debido a muchísimas otras razones, cae de la senda del servicio como resultado de alguna asociación poco recomendable. Hay muchísimos ejemplos de esto en las historias. Bharata Mahārāja se vio obligado a nacer como ciervo, debido a su íntimo apego a un ciervo. Al morir, pensó en ese ciervo y, por eso, en el siguiente nacimiento se volvió un ciervo, aunque no olvidó el incidente de su nacimiento anterior. De manera similar, Citraketu también cayó, debido a las ofensas que cometió a los pies de Śiva. Pero a pesar de todo eso, aquí se le da mayor importancia al hecho de entregarse a los pies de loto del Señor, aún a pesar de que haya alguna posibilidad de caer, pues pese a que uno caiga de la senda de los deberes prescritos del servicio devocional, nunca se olvidará de los pies de loto del Señor. Una vez que uno se dedica al servicio devocional del Señor, continúa dicho servicio en cualquier circunstancia. En el Bhagavad-gītā se dice que incluso una pequeña cantidad de servicio devocional puede salvarlo a uno de la posición más peligrosa de todas. Existen muchos ejemplos de esto en la historia. Ajāmila es uno de ellos. En los primeros años de su vida, Ajāmila era un devoto, pero en su juventud cayó. Aun así, al final el Señor lo salvó.