Skip to main content

Sloka 44

Text 44

Verš

Texto

udīcīṁ praviveśāśāṁ
gata-pūrvāṁ mahātmabhiḥ
hṛdi brahma paraṁ dhyāyan
nāvarteta yato gataḥ
udīcīṁ praviveśāśāṁ
gata-pūrvāṁ mahātmabhiḥ
hṛdi brahma paraṁ dhyāyan
nāvarteta yato gataḥ

Synonyma

Palabra por palabra

udīcīm — severní strana; praviveśa-āśām — ti, kteří tam chtějí vstoupit; gata-pūrvām — cesta, po které kráčeli jeho předci; mahā-ātmabhiḥ — velkomyslní; hṛdi — v srdci; brahma — Nejvyšší; param — Bůh; dhyāyan — stále myslel na; na āvarteta — trávil své dny; yataḥ — kdekoliv; gataḥ — šel.

udīcīm — el lado norte; praviveśa-āśām — aquellos que querían entrar ahí; gata-pūrvām — la senda aceptada por sus antepasados; mahā-ātmabhiḥ — por los magnánimos; hṛdi — dentro del corazón; brahma — el Supremo; param — Dios; dhyāyan — pensando constantemente en; na āvarteta — pasó sus días; yataḥ — dondequiera; gataḥ — iba.

Překlad

Traducción

Pak se vydal na sever, cestou, po níž kráčeli jeho předci a velcí muži, aby se zcela odevzdal myšlenkám na Nejvyšší Osobnost Božství. Tímto způsobem žil všude kudy šel.

Él partió entonces para el norte, recorriendo la senda aceptada por sus antepasados y por los grandes hombres, para consagrarse por completo a pensar en la Suprema Personalidad de Dios. Y adondequiera que iba, vivía de esa manera.

Význam

Significado

Z tohoto verše chápeme, že Mahārāja Yudhiṣṭhira kráčel ve stopách svých předků a velkých oddaných Pána. Již mnohokrát jsme rozebírali, že systém varṇāśrama-dharma, jak ho přísně dodržovali obyvatelé světa — zvláště ti, kteří obývali provincii Āryāvarta — zdůrazňuje, jak je důležité, aby člověk v jistém životním stádiu odešel z domova a přerušil všechny styky s rodinou. K tomu směřovala tehdejší výchova a příprava, a ctihodný Mahārāja Yudhiṣṭhira tedy také musel v zájmu seberealizace a návratu k Bohu opustit všechny rodinné svazky. Žádný král nebo ctihodný džentlmen tehdy nežil až do konce rodinným životem, neboť to se pokládalo za sebevražedné jednání, které bylo proti zájmům dokonalosti lidského života. Aby se každý mohl osvobodit od všech rodinných závazků a odevzdat se na sto procent oddané službě Pánu Kṛṣṇovi, každému je doporučován tento systém, neboť je to cesta autorit. Pán dává pokyn v Bhagavad-gītě (18.62), že člověk se musí stát oddaným Pána alespoň v posledním stádiu svého života. Upřímná duše jako Mahārāja Yudhiṣṭhira se ve svém vlastním zájmu musí řídit tímto pokynem Pána.

Este verso nos hace saber que Mahārāja Yudhiṣṭhira siguió los pasos de sus antepasados y de los grandes devotos del Señor. Hemos discutido en muchas ocasiones anteriores, que el sistema de varṇāśrama-dharma —tal como lo seguían estrictamente los habitantes del mundo, en particular aquellos que habitaban en la provincia del mundo conocida como Āryāvarta— hace énfasis en la importancia de dejar las relaciones familiares en cierta etapa de la vida. La formación y la educación se impartían de esa manera, y, en consecuencia, una persona respetable, tal como era Mahārāja Yudhiṣṭhira, tuvo que dejar todas las relaciones familiares en aras de la autorrealización y de la ida de vuelta a Dios. Ningún rey o caballero respetable continuaba la vida familiar hasta el final, pues eso se consideraba una acción suicida y en contra de los intereses de la perfección de la vida humana. A fin de que todo el mundo se libre de todas las cargas familiares y se consagre en un cien por ciento al servicio devocional del Señor Kṛṣṇa, a todos se les recomienda siempre este sistema, ya que es el sendero de la autoridad. El Señor enseña en el Bhagavad-gītā (18.62) que, al menos en la última etapa de la vida, uno debe volverse devoto de Él. Una sincera alma del Señor como Mahārāja Yudhiṣṭhira, debe acatar esta instrucción del Señor por su propio bien.

Slova brahma param v této śloce poukazují na Pána Śrī Kṛṣṇu. To potvrzuje Arjuna v Bhagavad-gītě (10.13) poukazem na velké autority jako je Asita, Devala, Nārada a Vyāsa. Když tedy Mahārāja Yudhiṣṭhira odešel z domova na sever, neustále v nitru vzpomínal na Pána Śrī Kṛṣṇu a kráčel tak ve stopách svých předků a velkých oddaných všech dob.

Las palabras específicas brahma param se refieren al Señor Śrī Kṛṣṇa. Esto lo corrobora Arjuna en el Bhagavad-gītā (10.13), haciendo referencia a grandes autoridades, tales como Asita, Devala, Nārada y Vyāsa. Así pues, mientras Mahārāja Yudhiṣṭhira se iba de la casa hacia el norte, recordaba constantemente al Señor Śrī Kṛṣṇa en su fuero interno, siguiendo los pasos de sus antepasados, así como también de los grandes devotos de todos los tiempos.