Skip to main content

Text 360

Text 360

Verš

Texto

prabhura tīrtha-yātrā-kathā śune yei jana
caitanya-caraṇe pāya gāḍha prema-dhana
prabhura tīrtha-yātrā-kathā śune yei jana
caitanya-caraṇe pāya gāḍha prema-dhana

Synonyma

Palabra por palabra

prabhura — Pána Śrī Caitanyi Mahāprabhua; tīrtha-yātrā — putování po svatých poutních místech; kathā — vyprávění o; śune — poslouchá; yei — která; jana — osoba; caitanya-caraṇe — u lotosových nohou Śrī Caitanyi Mahāprabhua; pāya — dostane; gāḍha — hluboké; prema-dhana — bohatství extatické lásky.

prabhura — del Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu; tīrtha-yātrā — recorrido por lugares sagrados de peregrinaje; kathā — temas acerca de; śune — escucha; yei — quien; jana — persona; caitanya-caraṇe — a los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu; pāya — obtiene; gāḍha — profundo; prema-dhana — riqueza de amor extático.

Překlad

Traducción

Každý, kdo naslouchá o poutní cestě Śrī Caitanyi Mahāprabhua na různá posvátná místa, získá bohatství hluboké extatické lásky.

Todo el que escucha acerca del peregrinaje de Śrī Caitanya Mahāprabhu por diversos lugares sagrados alcanza la riqueza de un profundo amor extático.

Význam

Significado

Śrīla Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura uvádí: „Impersonalisté si skrze své přímé smyslové vjemy představují nějaké podoby Absolutní Pravdy a tyto vymyšlené podoby uctívají, ale ani Śrīmad-Bhāgavatam, ani Śrī Caitanya Mahāprabhu takovému uctívání prováděnému pro uspokojení smyslů nepřikládají žádný duchovní význam.“ Māyāvādī si představují, že jsou Nejvyšším. Myslí si, že Nejvyšší nemá osobní podobu a že všechny Jeho podoby jsou pouze přeludy či vzdušné zámky. Māyāvādī i ti, kdo si vymýšlejí podoby Boha, jsou svedení. Podle nich je uctívání Božstva nebo jakékoliv jiné podoby Pána výsledkem iluze podmíněné duše. Śrī Caitanya Mahāprabhu však svou filosofií acintya-bhedābheda-tattva potvrzuje závěry Śrīmad-Bhāgavatamu. Tato filosofie říká, že Nejvyšší Pán je se svým stvořením zároveň totožný a zároveň se od něho liší. Jedná se jinými slovy o jednotu v různorodosti. Śrī Caitanya Mahāprabhu tak dokázal neschopnost těch, kdo jednají pro plody svých činností, spekulujících empirických filosofů a mystických yogīch. Realizace takových lidí jsou pouhou ztrátou času a energie.

Śrīla Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura subraya: «Los impersonalistas imaginan formas de la Verdad Absoluta mediante la percepción directa de sus sentidos, y adoran esas formas imaginarias, pero ni el Śrīmad-Bhāgavatam ni Śrī Caitanya Mahāprabhu conceden el menor valor espiritual a esa complacencia de los sentidos en forma de adoración». Los māyāvādīs imaginan que ellos mismos son el Supremo. Imaginan que el Supremo no tiene forma personal, y que todas Sus formas son imaginarias, como fuegos fatuos o flores en el cielo. Tanto los māyāvādīs como quienes se imaginan formas de Dios andan descarriados. Según ellos, la adoración de la Deidad o de cualquier otra forma del Señor es resultado de la ilusión del alma condicionada. Sin embargo, Śrī Caitanya Mahāprabhu confirma la conclusión del Śrīmad-Bhāgavatam apoyándose en Su filosofía de acintya-bhedābheda-tattva. Esa filosofía sostiene que el Señor Supremo es uno con Su creación y, a la vez, diferente de ella. Es decir, hay unidad en la diversidad. De ese modo, Śrī Caitanya Mahāprabhu demostró la impotencia de los que aspiran a resultados fruitivos, de los filósofos especulativos empíricos y de los yogīs místicos. La comprensión que alcanzan todos ellos no es más que una pérdida de tiempo y de energía.

Aby šel příkladem, Śrī Caitanya Mahāprabhu osobně navštívil chrámy na různých svatých místech. Kamkoliv přišel, všude projevoval svou extatickou lásku k Nejvyšší Osobnosti Božství. Když vaiṣṇava navštíví chrám nějakého poloboha, vidí ho jinak než impersonalisté a māyāvādī. To potvrzuje Brahma-saṁhitā. Pokud chrám, například Pána Śivy, navštíví vaiṣṇava, je to jiné, než když ho navštíví neoddaný. Neoddaný považuje božstvo Pána Śivy za pomyslnou podobu, protože v konečném smyslu považuje Nejvyšší Absolutní Pravdu za prázdnotu. Vaiṣṇava však vidí, že Pán Śiva je s Nejvyšším Pánem totožný, a zároveň se od Něho liší. V této souvislosti se uvádí příklad mléka a jogurtu. Jogurt není ve skutečnosti nic jiného než mléko, ale zároveň to mléko není. Je s mlékem totožný, a přitom se od něho liší. To je filosofie Śrī Caitanyi Mahāprabhua a Pán Kṛṣṇa ji potvrzuje v Bhagavad-gītě (9.4):

Para dar ejemplo, Śrī Caitanya Mahāprabhu visitó personalmente los templos de diversos lugares. Allí donde iba, inmediatamente manifestaba Su amor extático por la Suprema Personalidad de Dios. Cuando un vaiṣṇava visita el templo de un semidiós, su visión de ese semidiós es distinta de la de los impersonalistas y māyāvādīs. Así lo confirma la Brahma-saṁhitā. Cuando un vaiṣṇava visita un templo del Señor Śiva, por ejemplo, su visita es diferente de la del no devoto. Para el no devoto, la deidad del Señor Śiva es una forma imaginaria, porque, en definitiva, piensa que la Verdad Absoluta Suprema es el vacío. Para el vaiṣṇava, en cambio, el Señor Śiva es uno con el Señor Supremo y, al mismo tiempo, diferente de Él. En relación con esto, se da el ejemplo de la leche y el yogur. El yogur en realidad es leche, pero, al mismo tiempo, no lo es. Es uno con la leche y, al mismo tiempo, diferente de ella. Ésa es la filosofía de Śrī Caitanya Mahāprabhu, que confirma el Señor Kṛṣṇa en la Bhagavad-gītā:

mayā tatam idaṁ sarvaṁ
jagad avyakta-mūrtinā
mat-sthāni sarva-bhūtāni
na cāhaṁ teṣv avasthitaḥ
mayā tatam idaṁ sarvaṁjagad avyakta-mūrtinā
mat-sthāni sarva-bhūtāni
na cāhaṁ teṣv avasthitaḥ

„Ve své neprojevené podobě prostupuji celým vesmírem. Všechny bytosti jsou ve Mně, ale Já nejsem v nich.“

«Yo, en Mi forma no manifestada, estoy presente en todo el universo. Todos los seres están en Mí, pero Yo no estoy en ellos» (Bg. 9.4).

Absolutní Pravda, Bůh, je vším, ale to neznamená, že všechno je Bůh. To je důvod, proč Śrī Caitanya Mahāprabhu i Jeho následovníci navštěvovali chrámy různých polobohů, ale nevnímali je stejně jako impersonalisté. Každý by měl následovat příklad Śrī Caitanyi Mahāprabhua a navštěvovat všechny chrámy. Světští sahajiyové se někdy domnívají, že gopī navštívily chrám Kātyāyanī stejně, jako když chrám Devī navštěvují materialisté. Gopī se však ke Kātyāyanī modlily, aby jim dala Kṛṣṇu za manžela, kdežto materialisté navštěvují chrám Kātyāyanī pro hmotný zisk. To je rozdíl mezi návštěvou vaiṣṇavy a neoddaného.

La Verdad Absoluta, Dios, lo es todo, pero eso no significa que todo es Dios. Por esa razón, Śrī Caitanya Mahāprabhu y Sus seguidores visitaban los templos de los semidioses, pero no los veían de la misma forma que los impersonalistas. Todo el mundo debe seguir los pasos de Śrī Caitanya Mahāprabhu y visitar todos los templos. A veces, los sahajiyās mundanos suponen que las gopīs visitaban el templo de Kātyāyanī con la misma mentalidad con que la gente mundana visita el templo de Devī. Las gopīs, sin embargo, oraban a Kātyāyanī que les concediese a Kṛṣṇa por esposo, mientras que las personas mundanas visitan el templo de Kātyāyanī en busca de algún beneficio material. Ésa es la diferencia entre la visita del vaiṣṇava y la visita del no devoto.

Takzvaní logikové vůbec nechápou, jak funguje učednická posloupnost, a předkládají teorii pañcopāsany, kde člověk uctívá pět božstev: Viṣṇua, Śivu, Durgu, boha Slunce a Ganeśe. V tomto pojetí si impersonalisté představují jedno z těchto pěti božstev jako svrchované a ostatní zavrhují. Śrī Caitanya Mahāprabhu ani vaiṣṇavové nepřijímají tuto filosofickou spekulaci, která není ničím jiným než modloslužebnictvím. Toto imaginární uctívání božstev se nedávno přetvořilo v māyāvādský impersonalismus. Kvůli nedostatku vědomí Kṛṣṇy jsou lidé klamáni māyāvādskou filosofií, a tak se z nich někdy stávají přesvědčení ateisté. Śrī Caitanya Mahāprabhu však zavedl metodu seberealizace svým vlastním osobním chováním. Jak je uvedeno v Caitanya-caritāmṛtě (Madhya 8.274):

Sin comprender el proceso de sucesión discipular, unos supuestos lógicos presentan la teoría de pañcopāsanā, en la cual se adora a una de las siguientes cinco deidades: Viṣṇu, Śiva, Durgā, el dios del Sol o Ganeśa. Siguiendo esa práctica, los impersonalistas imaginan que una de esas cinco deidades es la suprema, y rechazan a las demás. Śrī Caitanya Mahāprabhu y los vaiṣṇavas no aceptan semejante especulación filosófica, que no es más que simple idolatría. Esa adoración imaginaria de deidades se ha transformado recientemente en impersonalismo māyāvāda. Por falta de conciencia de Kṛṣṇa, la gente cae víctima de la filosofía māyāvāda, y, debido a ello, a veces se vuelven ateos convencidos. Śrī Caitanya Mahāprabhu, sin embargo, estableció el proceso de autorrealización mediante Su propia conducta. Como se afirma en el Caitanya-caritāmṛta:

sthāvara-jaṅgama dekhe, nā dekhe tāra mūrti
sarvatra haya nija iṣṭa-deva-sphūrti
sthāvara-jaṅgama dekhe, nā dekhe tāra mūrti
sarvatra haya nija iṣṭa-deva-sphūrti

„Vaiṣṇava nikdy nevidí hmotnou podobu věcí, ať jsou pohyblivé, či nehybné, ale všude, kam se podívá, vidí energii Nejvyšší Osobnosti Božství, a tak si okamžitě vzpomene na transcendentální podobu Pána.“

«El vaiṣṇava, el devoto avanzado, ve, por supuesto, todas las cosas móviles e inmóviles, pero lo que ve no son exactamente sus formas, sino que inmediatamente ve en todas partes manifestada la forma del Señor Supremo. Al ver la energía de la Suprema Personalidad de Dios, el vaiṣṇava recuerda inmediatamente la forma trascendental del Señor» (Cc. Madhya 8.274).