Skip to main content

Text 155

Text 155

Verš

Texto

eka īśvara — bhaktera dhyāna-anurūpa
eka-i vigrahe kare nānākāra rūpa
eka īśvara — bhaktera dhyāna-anurūpa
eka-i vigrahe kare nānākāra rūpa

Synonyma

Palabra por palabra

eka īśvara — Pán je pouze jeden; bhaktera — oddaných; dhyāna — meditace; anurūpa — podle; eka-i — jedné; vigrahe — v podobě; kare — projevuje; nānā-ākāra — různé; rūpa — podoby.

eka īśvara — el Señor es uno; bhaktera — de los devotos; dhyāna — meditación; anurūpa — conforme a; eka-i — una; vigrahe — en forma; kare — manifiesta; nānā-ākāra — diversas; rūpa — formas.

Překlad

Traducción

„Mezi transcendentálními podobami Pána není rozdíl. Různé podoby se projevují kvůli různým náklonnostem různých oddaných. Pán je ve skutečnosti jeden, ale zjevuje se v různých podobách jen proto, aby uspokojil své oddané.“

«No hay diferencia entre las trascendentales formas del Señor. Formas diferentes se manifiestan debido a apegos diferentes de devotos diferentes. En realidad, el Señor es uno, pero, para satisfacer a Sus devotos, aparece en formas diferentes.

Význam

Significado

V Brahma-saṁhitě (5.33) se uvádí:

En la Brahma-saṁhitā (5.33), se afirma:

advaitam acyutam anādim ananta-rūpam
ādyaṁ purāṇa-puruṣaṁ nava-yauvanaṁ ca
advaitam acyutam anādim ananta-rūpam
ādyaṁ purāṇa-puruṣaṁ nava-yauvanaṁ ca

Pán je advaita, nedvojný. Mezi podobami Kṛṣṇy, Rāmy, Nārāyaṇa a Viṣṇua není rozdíl. Ti všichni jsou jednou osobou. Někdy se hloupí lidé ptají, zda se při zpívání jména „Rāma“ v Hare Kṛṣṇa mantře obracíme na Pána Rāmacandru, nebo na Pána Balarāmu. Pokud oddaný řekne, že jméno Rāma v Hare Kṛṣṇa mahā-mantře označuje Balarāmu, hlupáci se možná rozzlobí, protože pro ně slovo Rāma znamená Pán Rāmacandra. Mezi Balarāmou a Pánem Rāmou ve skutečnosti není rozdíl, a proto nezáleží na tom, zda se při zpívání Hare Rāma vztahujeme na Balarāmu nebo Pána Rāmacandru. Urážkou však je považovat Balarāmu za nadřazeného Pánu Rāmacandrovi nebo naopak. Začátečníci v oddané službě těmto závěrům śāster nerozumí a zbytečně se dopouštějí přestupků. Ve verši 154 to Śrī Caitanya Mahāprabhu vysvětlil zcela jasně: īśvaratve bheda mānile haya aparādha. „Pokud někdo dělá mezi podobami Pána rozdíly, dopouští se přestupku.“ Na druhou stranu by si však nikdo neměl myslet, že Pánovy podoby jsou na stejné úrovni s podobami polobohů. To je zcela jistě přestupek, což potvrzuje i Vaiṣṇava-tantra:

El Señor es advaita; en Él no hay diferencias. Entre las formas de Kṛṣṇa, Rāma, Nārāyaṇa y Viṣṇu no hay diferencia. Todas ellas son una. A veces, los necios nos preguntan si, cuando cantamos «Rāma» en el mantra Hare Kṛṣṇa, nos referimos al Señor Rāmacandra o al Señor Balarāma. Si el devoto dice que el nombre de Rāma en el mahā-mantra Hare Kṛṣṇa se refiere a Balarāma, el necio podría enfadarse por entender que el nombre de Rāma se refiere al Señor Rāmacandra. En realidad, no hay diferencia entre Balarāma y el Señor Rāma. Cuando cantamos Hare Rāma no importa si nos referimos a Balarāma o al Señor Rāmacandra, pues no hay diferencia entre Ellos. Sin embargo, es ofensivo pensar que Balarāma es superior al Señor Rāmacandra, o a la inversa. Los devotos neófitos no entienden esta conclusión de los śāstras, y por ello crean una situación ofensiva sin necesidad. Śrī Caitanya Mahāprabhu ha aclarado este tema de forma muy lúcida en el Verso 154: īśvaratve bheda mānile haya aparādha: «Es ofensivo hacer diferencias entre las formas del Señor». Por otra parte, no debemos pensar que las formas del Señor y las formas de los semidioses son lo mismo. Ciertamente, eso constituye una ofensa, como lo confirma el Vaiṣṇava-tantra:

yas tu nārāyaṇaṁ devaṁ
brahma-rudrādi-daivataiḥ
samatvenaiva vīkṣeta
sa pāṣaṇḍī bhaved dhruvam
yas tu nārāyaṇaṁ devaṁbrahma-rudrādi-daivataiḥ
samatvenaiva vīkṣeta
sa pāṣaṇḍī bhaved dhruvam

„Ten, kdo považuje velké polobohy, jako je Pán Brahmā a Pán Śiva, za rovné Nejvyššímu Pánu, Osobnosti Božství, Nārāyaṇovi, je pāśaṇḍī.“ (Hari-bhakti-vilāsa 7.117)

«Pāṣaṇḍī es aquel que considera a los grandes semidioses, como el Señor Brahmā y el Señor Śiva, iguales a la Suprema Personalidad de Dios, Nārāyaṇa» (Hari-bhakti-vilāsa 7.117).

Závěr zní, že bychom neměli dělat mezi Pánovými podobami rozdíly ani je srovnávat s podobami polobohů nebo lidských bytostí. Někdy si například jistí hloupí sannyāsī myslí, že Pánovo tělo je hmotné, a staví daridra-nārāyaṇa na stejnou úroveň s Nārāyaṇem, což je naprostá urážka. Dokud člověk nedostane pokyny od pravého duchovního mistra, nemůže těmto různým podobám náležitě porozumět. To potvrzuje Brahma-saṁhitā: vedeṣu durlabham adurlabham ātma-bhaktau. Rozdíly mezi různými podobami Pána nelze pochopit pouhým akademickým studiem nebo čtením védské literatury. Je třeba se učit od realizovaného oddaného. Jedině tehdy se člověk může naučit rozlišovat mezi Pánovými podobami. Závěr zní, že mezi podobami Pána rozdíl není, ale je rozdíl mezi podobami Pána a podobami polobohů.

La conclusión es que no debemos hacer diferencias entre las formas del Señor ni debemos equiparar las formas del Señor con las de los semidioses o seres humanos. Hay sannyāsīs necios, por ejemplo, que piensan que el cuerpo del Señor es material y consideran que el daridra-nārāyaṇa y Nārāyaṇa son iguales. Ciertamente, eso es ofensivo. Sin las instrucciones de un maestro espiritual genuino, no es posible una comprensión perfecta de esas diferentes formas. Así lo confirma la Brahma-saṁhitā (5.33): vedeṣu durlabham adurlabam ātma-bhaktau. No es posible entender las diferencias entre las formas del Señor simplemente con entregarse a estudios académicos o a la lectura de las Escrituras védicas. Es necesario aprender de un devoto iluminado. Sólo entonces podremos aprender a distinguir entre una forma del Señor y otra. La conclusión es que las formas del Señor no son diferentes entre sí, pero las formas del Señor y las de los semidioses sí son diferentes.