Skip to main content

Text 107

Text 107

Verš

Texto

grāmya-kavira kavitva śunite haya ‘duḥkha’
vidagdha-ātmīya-vākya śunite haya ‘sukha’
grāmya-kavira kavitva śunite haya ‘duḥkha’
vidagdha-ātmīya-vākya śunite haya ‘sukha’

Synonyma

Palabra por palabra

grāmya-kavira — básníka, který píše poezii o mužích a ženách; kavitva — poezii; śunite — poslouchat; haya — je; duḥkha — neštěstí; vidagdha-ātmīya — oddaného zcela pohrouženého v extázi lásky; vākya — slova; śunite — poslouchat; haya — je; sukha — štěstí.

grāmya-kavira — de un poeta que escribe poesía que trata de la relación entre hombre y mujer; kavitva — la poesía; śunite — escuchar; haya — hay; duḥkha — infelicidad; vidagdha-ātmīya — de un devoto plenamente absorto en amor extático; vākya — las palabras; śunite — escuchar; haya — hay; sukha — felicidad.

Překlad

Traducción

„Poslouchat básně člověka, který nemá transcendentální poznání a píše o vztazích mezi mužem a ženou, přináší pouze neštěstí, kdežto poslech slov oddaného zcela pohrouženého v extázi lásky je příčinou velkého štěstí.“

«La poesía de una persona que no tiene conocimiento trascendental y que escribe sobre la relación entre hombre y mujer, simplemente causa infelicidad a quien la escucha. En cambio, escuchar las palabras de un devoto completamente absorto en el amor extático causa gran felicidad.

Význam

Significado

Grāmya-kavi je básník nebo autor románů či jiné beletrie pojednávající pouze o vztazích mezi mužem a ženou. Vidagdha-ātmīya-vākya však označuje slova napsaná oddaným, který zcela porozuměl čisté oddané službě. Tito oddaní, následující systém parampary, jsou někdy popsáni jako sajātīyāśaya-snigdha neboli „ti, kdo přinášejí radost stejnému druhu lidí“. Jedině od těchto oddaných přijímají oddaní poezii a jiná díla s velkou radostí.

Grāmya-kavi se refiere a los poetas y escritores, como los novelistas y autores de obras de ficción, que escriben solamente sobre la relación entre hombre y mujer. Por contra, vidagdha-ātmīya-vākya se refiere a las palabras escritas por el devoto que entiende perfectamente el servicio devocional puro. A esos devotos, que siguen el sistema de paramparā, se les describe a veces con la palabra sajātīyāśaya-snigdha, es decir, «que complacen a los de su misma clase». Los devotos solamente aceptan con gran felicidad la poesía y la literatura de esos devotos.