Skip to main content

KAPITOLA TŘINÁCTÁ

CAPÍTULO 13

Zábavy s Jagadānandou Paṇḍitem a Raghunāthem Bhaṭṭou Gosvāmīm

Pasatiempos con Jagadānanda Paṇḍita y Raghunātha Bhaṭṭa Gosvāmī

Śrīla Bhaktivinoda Ṭhākura předkládá následující shrnutí této třinácté kapitoly ve své Amṛta-pravāha-bhāṣyi. Śrī Caitanya Mahāprabhu spal na kůře z banánovníku a Jagadānanda si myslel, že to je nepohodlné. Udělal proto Pánovi polštář a přikrývku, ale Pán je nepřijal. Svarūpa Dāmodara Gosvāmī poté vyrobil další polštář a přikrývku z jemně natrhaných banánových listů, a ty Pán po velkém odmítání přijal. Jagadānanda Paṇḍita potom se svolením Śrī Caitanyi Mahāprabhua odešel do Vrindávanu, kde se Sanātanou Gosvāmīm probíral mnoho témat týkajících se oddanosti. Hovořili také o oděvu od Mukundy Sarasvatīho. Po návratu do Džagannáth Purí předal Jagadānanda Paṇḍita Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi nějaké dárky od Sanātany Gosvāmīho a došlo k příhodě s ovocem pīlu.

En su Amṛta-pravāha-bhāṣya, Śrīla Bhaktivinoda Ṭhākura presenta el siguiente resumen del Capítulo Trece. Pensando que Śrī Caitanya Mahāprabhu no Se encontraría cómodo durmiendo sobre corteza de banano, Jagadānanda Le hizo una almohada y un colchón fino. El Señor, sin embargo, no los aceptó. Entonces, con hojas de banano deshechas en tiras muy finas, Svarūpa Dāmodara Gosvāmī hizo otra almohada y otro colchón, que el Señor aceptó, aunque no sin poner muchos reparos. Con el permiso de Śrī Caitanya Mahāprabhu, Jagadānanda Paṇḍita fue a Vṛndāvana, y allí habló con Sanātana Gosvāmī de muchos temas devocionales. También discutieron a causa de una prenda de vestir de Mukunda Sarasvatī. Cuando regresó a Jagannātha Purī, Jagadānanda le entregó a Śrī Caitanya Mahāprabhu algunos obsequios de Sanātana Gosvāmī; fue entonces cuando tuvo lugar el episodio de la fruta pīlu.

Śrī Caitanya Mahāprabhu jednou upadl do extáze při poslechu písní jedné deva-dāsī. Aniž by věděl, kdo to zpívá, utíkal za ní skrz trnitá křoviska, ale když Mu Govinda řekl, že to zpívá žena, okamžitě se zastavil. Touto událostí Śrī Caitanya Mahāprabhu všechny poučil, že by sannyāsī a vaiṣṇavové neměli poslouchat ženský zpěv.

En cierta ocasión, Śrī Caitanya Mahāprabhu entró en éxtasis al escuchar las canciones de una deva-dāsī. Inconsciente de quien estaba cantando, corrió hacia ella pasando por entre arbustos espinosos, pero, cuando Govinda Le hizo notar que quien cantaba era una mujer, el Señor Se detuvo inmediatamente. Con ese episodio, Śrī Caitanya Mahāprabhu dio a todos la instrucción de que los sannyāsīs y los vaiṣṇavas no deben escuchar cantar a las mujeres.

Raghunātha Bhaṭṭa Gosvāmī se poté, co ve Váránasí dokončil své vzdělání, vypravil do Džagannáth Purí a po cestě se setkal s Rāmadāsem Viśvāsou Paṇḍitem. Viśvāsa Paṇḍita byl velmi pyšný na své vzdělání, a protože byl impersonalista, Śrī Caitanya Mahāprabhu jej nepřijal příliš dobře. Kapitola končí stručným životopisem Raghunātha Bhaṭṭy Gosvāmīho.

Cuando Raghunātha Bhaṭṭa Gosvāmī, una vez completada su educación, fue de Vārāṇaṣī a Jagannātha Purī, en el camino se encontró con Rāmadāsa Viśvāsa Paṇḍita. Viśvāsa Paṇḍita estaba muy orgulloso de su educación, pero, por ser un impersonalista, no fue bien recibido por Śrī Caitanya Mahāprabhu. El capítulo termina con un resumen de la vida de Raghunātha Bhaṭṭa Gosvāmī.

Text 1:
Přijímám útočiště u lotosových nohou Pána Gauracandry. Jeho tělo z bolesti odloučení od Kṛṣṇy zhublo a Jeho mysl byla vyčerpaná, ale při pociťování extatické lásky k Pánu nabyl znovu plné svěžesti.
Text 1:
Yo me refugio en los pies de loto del Señor Gauracandra. Con el dolor de la separación de Kṛṣṇa, Su mente quedaba exhausta y Su cuerpo muy delgado, pero, cuando sentía el amor extático por el Señor, volvía de nuevo a un estado de pleno desarrollo.
Text 2:
Sláva Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi! Sláva Nityānandovi Prabhuovi! Sláva Advaitovi Ācāryovi! Sláva všem oddaným Pána!
Text 2:
¡Toda gloria a Śrī Caitanya Mahāprabhu! ¡Toda gloria a Nityānanda Prabhu! ¡Toda gloria a Advaita Ācārya! ¡Y toda gloria a todos los devotos del Señor!
Text 3:
Śrī Caitanya Mahāprabhu si tak ve společnosti Jagadānandy Paṇḍita vychutnával různé transcendentální vztahy čisté lásky.
Text 3:
De ese modo, Śrī Caitanya Mahāprabhu saboreaba diversas relaciones trascendentales de amor puro en compañía de Jagadānanda Paṇḍita.
Text 4:
Neštěstí z odloučení od Kṛṣṇy vyčerpávalo Pánovu mysl a způsobovalo hubnutí Jeho těla, ale při pociťování emocí extatické lásky znovu nabyl zdravých a dobře vyvinutých rysů.
Text 4:
La desdicha de la separación de Kṛṣṇa llevaba la mente del Señor al agotamiento y reducía la estructura de Su cuerpo, pero, cuando sentía emociones de amor extático, de nuevo recobraba la salud y un pleno desarrollo.
Text 5:
Když Pán ulehl k odpočinku na suchou kůru banánovníku, bolely Ho ztoho kosti, protože byl velmi hubený.
Text 5:
Estaba tan delgado que, cuando Se acostaba a descansar en Su lecho de corteza de banano seca, Le hacían daño los huesos.
Text 6:
Všichni oddaní byli zkroušení, když viděli Pána Śrī Caitanyu Mahāprabhua, jak zakouší bolest, a nedokázali to snášet. Jagadānanda Paṇḍita potom vymyslel řešení.
Text 6:
Al ver los dolores de Śrī Caitanya Mahāprabhu, todos los devotos se sentían muy mal. En verdad, no podían soportarlo. Entonces, Jagadānanda Paṇḍita ideó un modo.
Text 7:
Sehnal jemnou látku, kterou pomocí červeného oxidu zbarvil do červena a potom ji naplnil bavlnou ze stromu śimula.
Text 7:
Consiguió una tela de buena calidad y la tiñó con óxido rojo. Después la llenó con algodón de un árbol śimula.
Text 8:
Tak vyrobil přikrývku a polštář, které potom předal Govindovi se slovy: „Požádej Pána, ať si lehne na to.“
Text 8:
De ese modo, hizo un colchón fino y una almohada, y los dio a Govinda diciendo: «Di al Señor que los use para acostarse».
Text 9:
Jagadānanda řekl Svarūpovi Dāmodarovi Gosvāmīmu: „Dnes prosím jdi osobně přemluvit Śrī Caitanyu Mahāprabhua, aby si lehl na lůžko.“
Text 9:
Jagadānanda dijo a Svarūpa Dāmodara Gosvāmī: «Por favor, hoy tienes que convencer personalmente a Śrī Caitanya Mahāprabhu de que Se acueste en esa cama».
Text 10:
Když přišel Pánův čas jít spát, Svarūpa Dāmodara zůstal nablízku. Jakmile ale Śrī Caitanya Mahāprabhu uviděl přikrývku a polštář, velmi se rozzlobil.
Text 10:
A la hora en que el Señor iba a acostarse, Svarūpa Dāmodara se quedó cerca de Él, pero Śrī Caitanya Mahāprabhu, nada más ver el colchón fino y la almohada, Se enfadó mucho.
Text 11:
Pán se Govindy zeptal: „Kdo to udělal?“ Govinda vyslovil jméno Jagadānandy Paṇḍita a Pán se poněkud zalekl.
Text 11:
El Señor preguntó a Govinda: «¿Quién ha hecho esto?». Cuando Govinda dijo el nombre de Jagadānanda Paṇḍita, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se sintió un poco atemorizado.
Text 12:
Pán Govindu požádal, ať dá přikrývku i polštář stranou, a ulehl opět na suchou kůru banánovníku.
Text 12:
Tras pedir a Govinda que retirase el colchón fino y la almohada, el Señor Se acostó sobre la corteza de banano seca.
Text 13:
Svarūpa Dāmodara Pánovi řekl: „Tvé svrchované vůli nemohu odporovat, můj Pane, ale pokud tyto lůžkoviny nepřijmeš, Jagadānanda Paṇḍita bude velice nešťastný.“
Text 13:
Svarūpa Dāmodara dijo al Señor: «No puedo contradecir Tu voluntad suprema, mi Señor, pero, si no aceptas ese lecho, Jagadānanda Paṇḍita se sentirá muy desdichado».
Text 14:
Śrī Caitanya Mahāprabhu odpověděl: „To už Mi rovnou můžeš pořídit na ležení postel. Jagadānanda po Mně chce, abych si užíval hmotného štěstí.“
Text 14:
Śrī Caitanya Mahāprabhu contestó: «Puestos a ello, también podríais haberme traído una cama para dormir. Jagadānanda quiere que Yo disfrute de felicidad material.
Text 15:
„Jsem ve stavu odříkání, a proto musím ležet na podlaze. Kdybych používal postel, přikrývku a polštář, byla by to velká hanba.“
Text 15:
«Como miembro de la orden de vida de renuncia, debo dormir en el suelo. Para Mí sería una gran vergüenza utilizar una cama, un colchón o una almohada.»
Text 16:
Jagadānanda Paṇḍita byl velice nešťastný, když se Svarūpa Dāmodara vrátil a všechno mu vyprávěl.
Text 16:
Cuando Svarūpa Dāmodara regresó a informar a Jagadānanda Paṇḍita de lo sucedido, Jagadānanda se sintió muy desdichado.
Text 17:
Svarūpa Dāmodara Gosvāmī potom vymyslel jiný způsob. Nejdříve si opatřil velké množství suchých banánových listů.
Text 17:
Entonces, Svarūpa Dāmodara Gosvāmī tuvo otra idea. Primero reunió una gran cantidad de hojas de banano secas.
Text 18:
Svými nehty listy roztrhal na jemná vlákna, jimiž naplnil dva kusy svrchních oděvů Śrī Caitanyi Mahāprabhua.
Text 18:
Entonces, con las uñas, deshizo las hojas en fibras muy finas, y con ellas llenó dos prendas de vestir de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 19:
Takto Svarūpa Dāmodara vyrobil matraci a polštář, které Śrī Caitanya Mahāprabhu po velkém úsilí ze strany oddaných přijal.
Text 19:
De ese modo, Svarūpa Dāmodara hizo un colchón fino y una almohada. Con no pocos esfuerzos de los devotos, Śrī Caitanya Mahāprabhu acabó por aceptarlos.
Text 20:
Všichni měli radost, když viděli, že si Pán na to lůžko lehl, ale Jagadānanda se v duchu zlobil a navenek byl nešťastný.
Text 20:
Todos se sintieron felices de ver al Señor acostarse en aquella cama, pero Jagadānanda por dentro estaba muy enfadado, y por fuera se mostraba muy triste.
Text 21:
Dříve, když chtěl jít Jagadānanda Paṇḍita do Vrindávanu, mu Śrī Caitanya Mahāprabhu nedal svolení, a proto nemohl jít.
Text 21:
En el pasado, cuando Jagadānanda Paṇḍita había deseado ir a Vṛndāvana, Śrī Caitanya Mahāprabhu no le había dado permiso, de modo que no pudo ir.
Text 22:
Nyní Jagadānanda Paṇḍita skryl svůj hněv a neštěstí a znovu Śrī Caitanyu Mahāprabhua požádal o svolení jít do Mathury.
Text 22:
Ahora, ocultando su enfado y su tristeza, Jagadānanda Paṇḍita volvió a pedir a Śrī Caitanya Mahāprabhu permiso para ir a Mathurā.
Text 23:
Śrī Caitanya Mahāprabhu s velkou náklonností řekl: „Pokud se na Mě budeš cestou do Mathury zlobit, stane se z tebe jen žebrák, který Mě bude kritizovat.“
Text 23:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo con gran afecto: «Si te vas a Mathurā enfadado conmigo, lo único que harás será volverte un mendigo y criticarme».
Text 24:
Jagadānanda Paṇḍita tehdy uchopil Pánovy nohy a řekl: „Již dlouho chci jít do Vrindávanu.“
Text 24:
Tomándose de los pies del Señor, Jagadānanda Paṇḍita dijo entonces: «Durante mucho tiempo he deseado ir a Vṛndāvana.
Text 25:
„Bez Tvého svolení jsem nemohl. Nyní mi už musíš dát svolení a já tam určitě půjdu.“
Text 25:
«No podía ir sin el permiso de Tu Señoría. Ahora debes darme permiso, y ciertamente iré allí.»
Text 26:
Śrī Caitanya Mahāprabhu ho měl rád, a proto mu nechtěl dát svolení odejít, ale Jagadānanda Paṇḍita na Pána opakovaně naléhal.
Text 26:
Debido al afecto que sentía por Jagadānanda Paṇḍita, Śrī Caitanya Mahāprabhu no quería dejarle partir, pero Jagadānanda Paṇḍita insistía una y otra vez en que le diese permiso.
Text 27:
Jagadānanda potom požádal Svarūpu Dāmodara Gosvāmīho: „Již velmi dlouho chci jít do Vrindávanu.“
Text 27:
Jagadānanda entonces presentó su súplica a Svarūpa Dāmodara: «Hace mucho tiempo —dijo— que quiero ir a Vṛndāvana.
Text 28:
„Bez Pánova svolení, které mi teď nechce dát, tam ale jít nemohu. Říká mi: ,Chceš tam jít jen proto, že se na Mě zlobíš.̀  “
Text 28:
«Sin embargo, no puedo ir sin el permiso del Señor. Ahora mismo me lo niega diciendo: “Te vas porque estás enfadado conmigo”.
Text 29:
„Přirozeně toužím jít do Vrindávanu; proto Ho prosím pokorně požádej, aby mi to dovolil.“
Text 29:
«De modo natural, yo siento el deseo de ir a Vṛndāvana; por favor, pídele humildemente que me dé Su permiso.»
Text 30:
Svarūpa Dāmodara Gosvāmī potom jeho žádost přednesl u lotosových nohou Śrī Caitanyi Mahāprabhua: „Jagadānanda Paṇḍita silně touží jít do Vrindávanu.“
Text 30:
A continuación, Svarūpa Dāmodara Gosvāmī presentó la siguiente súplica a los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu: «Jagadānanda Paṇḍita siente un intenso deseo de ir a Vṛndāvana.
Text 31:
„Znovu a znovu Tě žádá o svolení. Dovol mu prosím odejít do Mathury a potom se vrátit.“
Text 31:
«Te pide permiso una y otra vez. Por favor, dale permiso para ir a Mathurā y después regresar.
Text 32:
„Dovolil jsi mu navštívit matku Śacī v Bengálsku, tak mu podobně dovol jít se podívat do Vrindávanu a potom se sem vrátit.“
Text 32:
«Tal y como le has permitido ir a ver a madre Śacī a Bengala, también puedes darle permiso para visitar Vṛndāvana y regresar.»
Text 33:
Na žádost Svarūpy Dāmodara Gosvāmīho Śrī Caitanya Mahāprabhu dovolil Jagadānandovi Paṇḍitovi odejít. Pán si ho nechal přivést a poučil ho následovně.
Text 33:
Ante el ruego de Svarūpa Dāmodara Gosvāmī, Śrī Caitanya Mahāprabhu dio a Jagadānanda Paṇḍita permiso para ir. El Señor le hizo llamar y le dio las siguientes instrucciones.
Text 34:
„Až do Váránasí můžeš jít bez problémů, ale za Váránasím cestuj opatrně v doprovodu kṣatriyů.“
Text 34:
«Hasta Vārāṇasī no encontrarás problemas, pero más allá de Vārāṇāsī debes andar con mucha cautela y hacer el camino en compañía de los kṣatriyas.
Text 35:
„Jakmile lupiči na cestě uvidí osamoceného Bengálce, všechno mu vezmou, zajmou ho a už ho nepustí.“
Text 35:
«Los bandidos del camino, tan pronto como ven a un bengalí que viaja solo, se lo quitan todo, le hacen prisionero y no le dejan irse.
Text 36:
„Po příchodu do Mathury bys měl zůstat u Sanātany Gosvāmīho a vzdát úctu nohám všech tamních vůdčích osobností.“
Text 36:
«Cuando llegues a Mathurā, debes vivir con Sanātana Gosvāmī y ofrecer reverencias respetuosas a los pies de las personalidades más importantes del lugar.
Text 37:
„Obyvatelům Mathury prokazuj zpovzdálí úctu, ale nesdružuj se s nimi. Jejich chování a činnosti si nemůžeš osvojit, protože ty jsi na jiné úrovni oddané služby.“
Text 37:
«No te relaciones libremente con los habitantes de Mathurā; ofréceles respeto manteniendo una distancia. Tú te hallas en un plano distinto de servicio devocional, de modo que no puedes seguir su conducta y sus prácticas.
Text 38:
„Navštiv všech dvanáct vrindávanských lesů v doprovodu Sanātany Gosvāmīho. Jeho společnost ani na okamžik neopouštěj.“
Text 38:
«Visita los doce bosques de Vṛndāvana en compañía de Sanātana Gosvāmī. No abandones su compañía ni por un momento.
Text 39:
„Zůstaň ve Vrindávanu jen krátce a co nejrychleji se vrať. Nevystupuj také na kopec Góvardhan zhlédnout Božstvo Gopāla.“
Text 39:
«Tu estancia en Vṛndāvana debe ser corta, y debes regresar aquí lo antes posible. Además, no debes subir a la colina Govardhana a ver la Deidad de Gopāla.
Text 40:
„Sanātanovi Gosvāmīmu řekni, ať pro Mne připraví nějaké místo k pobytu, protože se chystám jít do Vrindávanu podruhé.“
Text 40:
«Di a Sanātana Gosvāmī que iré a Vṛndāvana por segunda vez, y que por lo tanto debe disponer un lugar para alojarme.»
Text 41:
Po těchto slovech Pán Jagadānandu Paṇḍita objal. Ten uctil Pánovy lotosové nohy a vydal se do Vrindávanu.
Text 41:
Dicho esto, el Señor abrazó a Jagadānanda Paṇḍita, quien entonces adoró los pies de loto del Señor y partió hacia Vṛndāvana.
Text 42:
Od všech oddaných si vyžádal svolení a odešel. Po lesní cestě brzy přišel do Váránasí.
Text 42:
Después de pedir permiso a todos los devotos, partió. Siguiendo el camino del bosque, pronto llegó a Vārāṇasī.
Text 43:
Ve Váránasí se setkal s Tapanou Miśrou a Candraśekharem, kteří od něho vyslechli vyprávění týkající se Śrī Caitanyi Mahāprabhua.
Text 43:
En Vārāṇāsī fue a ver a Tapana Miśra y a Candraśekhara, quienes aprovecharon su compañía para escuchar acerca de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 44:
Konečně Jagadānanda Paṇḍita přišel do Mathury, kde se setkal se Sanātanou Gosvāmīm. Oba dva měli ze vzájemného setkání velkou radost.
Text 44:
Finalmente, Jagadānanda Paṇḍita llegó a Mathurā, donde fue a reunirse con Sanātana Gosvāmī. Ambos estaban muy complacidos de volver a verse.
Text 45:
Sanātana Gosvāmī vzal Jagadānandu na prohlídku všech dvanácti lesů Vrindávanu a na závěr, po návštěvě Mahávanu, zůstali oba v Gókule.
Text 45:
Sanātana Gosvāmī llevó a Jagadānanda a visitar los doce bosques de Vṛndāvana, finalizando en Mahāvana; después, los dos se quedaron en Gokula.
Text 46:
Bydleli v jeskyni Sanātany Gosvāmīho, ale Jagadānanda Paṇḍita si chodil do nedalekého chrámu vařit.
Text 46:
Vivían en la cueva de Sanātana Gosvāmī, pero Jagadānanda Paṇḍita se cocinaba en un templo cercano.
Text 47:
Sanātana Gosvāmī žebral po domech v okolí Mahávanu. Někdy šel do chrámu a jindy do domu nějakého brāhmaṇy.
Text 47:
Sanātana Gosvāmī pedía limosna de puerta en puerta en la vecindad de Mahāvana. A veces iba a un templo, y a veces a la casa de un brāhmaṇa.
Text 48:
Sanātana Gosvāmī se staral o veškeré potřeby Jagadānandy Paṇḍita. Žebral v oblasti Mahávanu a nosil Jagadānandovi nejrůznější jídla a nápoje.
Text 48:
Sanātana Gosvāmī proveía a Jagadānanda Paṇḍita de todo lo que necesitaba. Mendigaba en la zona de Mahāvana y llevaba a Jagadānanda toda clase de productos para comer y beber.
Text 49:
Jagadānanda Paṇḍita jednoho dne dokončil své pravidelné povinnosti a začal v nedalekém chrámu vařit, protože pozval Sanātanu Gosvāmīho na oběd.
Text 49:
Un día en que había invitado a Sanātana a almorzar al templo cercano, Jagadānanda Paṇḍita, cumplidos sus deberes cotidianos, se puso a cocinar.
Text 50:
V minulosti dal jeden velký sannyāsī jménem Mukunda Sarasvatī Sanātanovi Gosvāmīmu jeden kus svrchního oděvu.
Text 50:
Anteriormente, un gran sannyāsī llamado Mukunda Sarasvatī había dado a Sanātana Gosvāmī una prenda de vestir.
Text 51:
S tímto kusem látky uvázaným okolo hlavy přišel Sanātana Gosvāmī ke dveřím Jagadānandy Paṇḍita a posadil se tam.
Text 51:
Sanātana Gosvāmī, con aquella pieza de tela liada a la cabeza, llegó a la puerta de Jagadānanda Paṇḍita y se sentó.
Text 52:
Jagadānanda Paṇḍita si myslel, že ona červená látka je darem od Śrī Caitanyi Mahāprabhua. Zaplavila ho extatická láska a zeptal se Sanātany Gosvāmīho:
Text 52:
Creyendo que la tela rojiza era un regalo de Caitanya Mahāprabhu, Jagadānanda Paṇḍita se vio sobrecogido de amor extático, de modo que preguntó a Sanātana Gosvāmī.
Text 53:
„Odkud jsi vzal tu červenou látku, kterou máš na hlavě?“ zeptal se Jagadānanda.
Text 53:
«¿Dónde has conseguido esa tela rojiza que llevas en la cabeza?», preguntó Jagadānanda
Text 54:
Jakmile to Jagadānanda Paṇḍita uslyšel, velmi se rozzlobil. Vzal do ruky hrnec a chtěl Sanātanu Gosvāmīho zbít.
Text 54:
Al escuchar esto, Jagadānanda Paṇḍita montó en cólera y echó mano de un pote de cocina, con intención de pegar a Sanātana Gosvāmī.
Text 55:
Sanātana Gosvāmī však Jagadānandu Paṇḍita velice dobře znal, a tak se zastyděl. Jagadānanda tedy ponechal nádobu na plotně a promluvil.
Text 55:
Sanātana Gosvāmī, sin embargo, estaba un poco avergonzado, pues conocía muy bien a Jagadānanda Paṇḍita. Jagadānanda, entonces, dejó el pote en el hornillo y dijo lo siguiente.
Text 56:
„Jsi jedním z hlavních společníků Śrī Caitanyi Mahāprabhua. Nikdo Mu není dražší než ty.“
Text 56:
«Tú eres uno de los principales devotos personales de Śrī Caitanya Mahāprabhu. En verdad, nadie Le es más querido que tú.
Text 57:
„A přesto si na hlavu uvážeš oděv od jiného sannyāsīho. Kdo to dokáže snést?“
Text 57:
«Pese a ello, te has liado a la cabeza una tela que te ha dado otro sannyāsī. ¿Quién puede tolerar semejante conducta?»
Text 58:
Sanātana Gosvāmī řekl: „Můj drahý Jagadānando Paṇḍite, jsi velice vzdělaný světec. Nikdo není Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi dražší než ty.“
Text 58:
Sanātana Gosvāmī dijo: «Mi querido Jagadānanda Paṇḍita, tú eres un gran santo erudito. Nadie Le es más querido que tú a Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 59:
„Taková víra ve Śrī Caitanyu Mahāprabhua se k tobě přesně hodí. Jak bych tuto víru mohl poznat, kdybys ji neprojevil?“
Text 59:
«Esa fe en Śrī Caitanya Mahāprabhu es muy digna de ti. ¿Si tú no la manifestases, cómo podría yo tener noción de ella?
Text 60:
„Nyní byl splněn účel, proč jsem si hlavu ovázal touto látkou, protože jsem osobně zažil tvou neobyčejnou lásku ke Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi.“
Text 60:
«Ahora se ha cumplido el propósito por el que me había liado esa tela a la cabeza, pues he visto personalmente tu extraordinario amor por Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 61:
„Takovou šafránovou látku by vaiṣṇava neměl nosit, takže pro ni nemám využití. Dám ji někomu cizímu.“
Text 61:
«Esta prenda azafrán no es vestido adecuado para un vaiṣṇava, de modo que no me sirve de nada. Se la daré a alguien.»
Text 62:
Jagadānanda Paṇḍita dovařil jídlo a obětoval je Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi. Poté si se Sanātanou Gosvāmīm sedli a prasādam snědli.
Text 62:
Cuando terminó de cocinar, Jagadānanda Paṇḍita ofreció la comida a Śrī Caitanya Mahāprabhu. Después, él y Sanātana Gosvāmī se sentaron y comieron el prasādam.
Text 63:
Když dojedli prasādam, navzájem se objali a plakali kvůli odloučení od Pána Caitanyi.
Text 63:
Tras comer el prasādam, se abrazaron el uno al otro y lloraron por la separación del Señor Caitanya.
Text 64:
Tak ve Vrindávanu strávili dva měsíce a nakonec už nemohli snášet neštěstí z odloučení od Śrī Caitanyi Mahāprabhua.
Text 64:
De ese modo pasaron dos meses en Vṛndāvana. Al final, no podían soportar por más tiempo la desdicha de la separación de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 65:
Jagadānanda Paṇḍita proto předal Sanātanovi Gosvāmīmu Pánovu zprávu: „Chystám se také přijít do Vrindávanu, tak pro Mě prosím zařiď nějaké ubytování.“
Text 65:
Fue entonces cuando Jagadānanda Paṇḍita dio a Sanātana Gosvāmī el mensaje del Señor: «También Yo voy a ir a Vṛndāvana; por favor, prepara un lugar donde alojarme».
Text 66:
Sanātana Gosvāmī dal Jagadānandovi svolení navrátit se do Džagannáth Purí a poslal po něm nějaké dárky pro Pána Śrī Caitanyu Mahāprabhua.
Text 66:
Cuando Sanātana Gosvāmī dio a Jagadānanda permiso para regresar a Jagannātha Purī, le confió unos regalos para el Señor Caitanya Mahāprabhu.
Text 67:
Těmito dárky byla trocha písku z místa rāsa-līly, kámen z kopce Góvardhanu, sušené zralé ovoce pīlu a girlanda z malých lasturek.
Text 67:
Los regalos eran: un poco de arena del lugar del rāsa-līlā, una piedra de la colina Govardhana, frutas pīlu secas y un collar de caracolas pequeñas.
Text 68:
Jagadānanda Paṇḍita vzal všechny ty dárky a vydal se na cestu. Sanātana Gosvāmī však byl velmi rozrušený, když se s ním rozloučil.
Text 68:
Con todos esos regalos, Jagadānanda Paṇḍita inició su viaje. Sanātana Gosvāmī, sin embargo, quedó muy agitado después de despedirle.
Text 69:
Sanātana Gosvāmī brzy poté vybral místo, kde by mohl Śrī Caitanya Mahāprabhu ve Vrindávanu bydlet. Byl to chrám na kopci zvaném Dvádašáditja-tila.
Text 69:
Poco después, Sanātana Gosvāmī escogió el lugar en que Śrī Caitanya Mahāprabhu podía quedarse durante Su estancia en Vṛndāvana. Era un templo en la zona montañosa llamada Dvādaśāditya-ṭilā.
Text 70:
Sanātana Gosvāmī ten chrám opravil, udržoval ho v čistotě a před ním postavil malou chýši.
Text 70:
Sanātana Gosvāmī mantuvo el templo muy limpio y en buen estado. Frente a él levantó una pequeña choza.
Text 71:
Jagadānanda Paṇḍita mezitím rychlou chůzí brzy dorazil do Džagannáth Purí, což Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi i Jeho oddaným udělalo velkou radost.
Text 71:
Mientras tanto, viajando a toda prisa, Jagadānanda Paṇḍita pronto llegó a Jagannātha Purī, para gran alegría de Śrī Caitanya Mahāprabhu y de Sus devotos.
Text 72:
Jagadānanda Paṇḍita přednesl modlitby u lotosových nohou Śrī Caitanyi Mahāprabhua a s každým se přivítal. Pán poté Jagadānandu pevně obejmul.
Text 72:
Tras ofrecer oraciones a los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu, Jagadānanda Paṇḍita saludó a todos. Entonces, el Señor le dio un abrazo muy fuerte.
Text 73:
Jagadānanda Paṇḍita se Pánu poklonil jménem Sanātany Gosvāmīho a předal Mu prach z místa tance rāsa společně s ostatními dárky.
Text 73:
Jagadānanda Paṇḍita ofreció reverencias al Señor de parte de Sanātana Gosvāmī, y dio al Señor el polvo del lugar de la danza rāsa, junto con los demás regalos.
Text 74:
Śrī Caitanya Mahāprabhu si všechny dárky nechal, s výjimkou ovoce pīlu. To rozdal oddaným, kteří je snědli s velkou radostí, protože pocházelo z Vrindávanu.
Text 74:
Śrī Caitanya Mahāprabhu guardó todos los regalos con excepción de las frutas pīlu, que repartió entre los devotos. Como las frutas venían de Vṛndāvana, todos se sintieron muy felices de comerlas.
Text 75:
Oddaní, kteří ovoce pīlu znali, cucali semínka, ale bengálští oddaní je neznali, a tak semínka žvýkali a polykali.
Text 75:
Los devotos que conocían la fruta pīlu se limitaron a chupar las semillas, pero los devotos bengalíes que no sabían qué era las masticaron y las tragaron.
Text 76:
Ty, kdo semínka rozžvýkali, začal pálit jazyk, protože chutnala jako pálivé čili. Jedení ovoce pīlu z Vrindávanu se tak stalo jednou ze zábav Śrī Caitanyi Mahāprabhua.
Text 76:
Las semillas, picantes como guindillas, abrasaron la lengua de quienes las mordieron. De ese modo, el comer las frutas pīlu de Vṛndāvana fue un pasatiempo de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 77:
Všichni měli z návratu Jagadānandy Paṇḍita z Vrindávanu radost. Takto si Śrī Caitanya Mahāprabhu užíval svých zábav během svého pobytu v Džagannáth Purí.
Text 77:
Cuando Jagadānanda Paṇḍita regresó de Vṛndāvana, todos se pusieron muy contentos. Así disfrutaba Śrī Caitanya Mahāprabhu de Sus pasatiempos mientras vivía en Jagannātha Purī.
Text 78:
Jednoho dne šel Śrī Caitanya Mahāprabhu do chrámu Yameśvary a cestou uslyšel, jak jedna zpěvačka z Jagannāthova chrámu začala zpívat.
Text 78:
Un día, mientras el Señor Se dirigía al templo de Yameśvara, una de las deva-dāsīs comenzó a cantar en el templo de Jagannātha.
Text 79:
Přesladkým hlasem zpívala melodii gujjarī. A protože námětem písně byla Gīta-govinda od Jayadevy Gosvāmīho, píseň upoutávala pozornost celého světa.
Text 79:
Cantaba una melodía gujjarī con una voz dulcísima, y como los versos eran del Gīta-govinda de Jayadeva Gosvāmī, su canto atraía la atención del mundo entero.
Text 80:
Śrī Caitanya Mahāprabhu tuto píseň slyšel z dálky a ihned upadl do extáze. Nevěděl, jestli to zpívá muž nebo žena.
Text 80:
Nada más escuchar la canción en la distancia, Śrī Caitanya Mahāprabhu entró en éxtasis. No sabía si quien cantaba era un hombre o una mujer.
Text 81:
Když Pán v extázi běžel, aby se potkal s tím, kdo zpíval, trnité keře drásaly Jeho tělo.
Text 81:
Mientras el Señor, en Su éxtasis, corría al encuentro de la cantante, las espinas de los matorrales se Le clavaban en el cuerpo.
Text 82:
Govinda utíkal ve spěchu za Pánem, který necítil žádnou bolest od bodajících trnů.
Text 82:
Rápidamente, Govinda echó a correr tras el Señor, que no sentía los pinchazos de las espinas.
Text 83:
Śrī Caitanya Mahāprabhu běžel velmi rychle a už se k dívce přibližoval. V tu chvíli Ho Govinda chytil do náruče a vykřikl: „To zpívá žena!“
Text 83:
Śrī Caitanya Mahāprabhu corría a toda velocidad, y ya estaba muy cerca de la muchacha. Justo entonces, Govinda atrapó al Señor y, sujetándole con los brazos, gritó: «¡Es una mujer quien canta!».
Text 84:
Jakmile Pán uslyšel slovo „žena“, probral se k vnějšímu vědomí a vrátil se.
Text 84:
A la sola mención de la palabra «mujer», el Señor recobró la conciencia externa y volvió sobre Sus pasos.
Text 85:
„Můj drahý Govindo,“ řekl Pán, „zachránil jsi Mi život. Kdybych se dotkl těla ženy, zajisté bych zemřel.“
Text 85:
«Mi querido Govinda —dijo—, Me has salvado la vida. Si hubiera tocado el cuerpo de una mujer, ciertamente habría muerto.
Text 86:
„Tento dluh ti nikdy nebudu schopen splatit.“
Text 86:
«Nunca podré pagarte lo que has hecho por Mí.»
Text 87:
Śrī Caitanya Mahāprabhu odpověděl: „Můj drahý Govindo, měl bys být stále se Mnou. Měl bys Mě pečlivě ochraňovat, protože nebezpečí hrozí všude.“
Text 87:
Śrī Caitanya Mahāprabhu contestó: «Mi querido Govinda, debes estar siempre conmigo. Hay peligro en todas partes; por eso, debes protegerme con gran atención».
Text 88:
Po těchto slovech se Śrī Caitanya Mahāprabhu vrátil domů. Když se o této události dozvěděl Svarūpa Dāmodara Gosvāmī a ostatní společníci, dostali velký strach.
Text 88:
Dicho esto, Śrī Caitanya Mahāprabhu regresó a casa. Cuando Svarūpa Dāmodara Gosvāmī y los demás asistentes supieron lo ocurrido, sintieron mucho temor.
Text 89:
V té době Raghunātha Bhaṭṭācārya, syn Tapany Miśry, zanechal všech svých povinností a odešel z domova, aby se setkal se Śrī Caitanyou Mahāprabhuem.
Text 89:
Por esa época, Raghunātha Bhaṭṭācārya, el hijo de Tapana Miśra, abandonó todos sus deberes y se fue de casa, con intención de ir a ver a Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 90:
Raghunātha Bhaṭṭa se v doprovodu služebníka, který nesl jeho zavazadla, vydal z Váránasí cestou přes Bengálsko.
Text 90:
Acompañado de un sirviente que le llevaba el equipaje, Raghunātha Bhaṭṭa partió de Vārāṇasī y viajó por el camino que pasa por Bengala.
Text 91:
V Bengálsku potkal Rāmadāse Viśvāse, jenž patřil do kasty kāyasthů a byl jedním z králových tajemníků.
Text 91:
En Bengala se encontró con Rāmadāsa Viśvāsa, que pertenecía a la casta kāyastha. Era uno de los secretarios del rey.
Text 92:
Rāmadāsa Viśvāsa byl nesmírně vzdělaný ve všech zjevených písmech. Byl učitelem známé knihy Kāvya-prakāśa a byl známý jako pokročilý oddaný, který uctíval Raghunātha (Pána Rāmacandru).
Text 92:
Rāmadāsa Viśvāsa poseía una gran erudición en todas las Escrituras reveladas. Daba lecciones acerca del famoso libro Kāvya-prakāsa y era conocido como adorador y devoto avanzado de Raghunātha [el Señor Rāmacandra].
Text 93:
Rāmadāsa se všeho zřekl a vydal se zhlédnout Pána Jagannātha. Cestou zpíval dvacet čtyři hodin denně svatá jména Pána Rāmacandry.
Text 93:
Rāmadāsa, que había renunciado a todo, iba a ver al Señor Jagannātha. En el camino, recitaba el santo nombre del Señor Rāma las veinticuatro horas del día.
Text 94:
Když se na cestě setkal s Raghunāthem Bhaṭṭou, vzal si jeho zavazadlo na hlavu a nesl ho.
Text 94:
Al encontrarse con Raghunātha Bhaṭṭa en el camino, se puso el equipaje de Raghunātha en la cabeza y cargó con él.
Text 95:
Rāmadāsa sloužil Raghunāthovi Bhaṭṭovi různými způsoby, a dokonce mu i masíroval nohy. Raghunātha Bhaṭṭa se však poněkud zdráhal veškeré tyto služby přijímat.
Text 95:
Rāmadāsa ofreció diversos servicios a Raghunātha Bhaṭṭa, hasta el punto de darle masaje en las piernas. Raghunātha Bhaṭṭa titubeaba a la hora de aceptar todo aquel servicio.
Text 96:
„Ty jsi úctyhodný muž, učenec a velký oddaný,“ řekl Raghunātha Bhaṭṭa. „Nesnaž se mi prosím sloužit. Jen se mnou pojď s radostnou náladou.“
Text 96:
«Tú eres un caballero respetable, un sabio erudito y un gran devoto —dijo Raghunātha Bhaṭṭa—. Por favor, no trates de servirme. Simplemente vayamos juntos en buena compañía.»
Text 97:
Rāmadāsa odpověděl: „Já jsem jen śūdra, pokleslá duše, a sloužit brāhmaṇovi je má povinnost a náboženská zásada.“
Text 97:
Rāmadāsa contestó: «Yo soy un śūdra, un alma caída. Servir a un brāhmaṇa es mi deber y mi principio religioso.
Text 98:
„Proto se prosím nezdráhej. Já jsem tvůj služebník, a když ti sloužím, mé srdce jásá.“
Text 98:
«Así pues, no estés tan receloso. Yo soy tu sirviente, y, cuando te sirvo, mi corazón se llena de júbilo.»
Text 99:
Rāmadāsa tak nosil zavazadlo Raghunātha Bhaṭṭy a upřímně mu sloužil. Dnem i nocí neustále zpíval svaté jméno Pána Rāmacandry.
Text 99:
De ese modo, Rāmadāsa llevó el equipaje de Raghunātha Bhaṭṭa y le sirvió con sinceridad. Día y noche, recitaba sin cesar el santo nombre del Señor Rāmacandra.
Text 100:
Tímto způsobem Raghunātha Bhaṭṭa brzy dorazil do Džagannáth Purí. Tam se setkal se Śrī Caitanyou Mahāprabhuem a s velkou radostí padl k Jeho lotosovým nohám.
Text 100:
Viajando de ese modo, Raghunātha Bhaṭṭa pronto llegó a Jagannātha Purī. Una vez allí, fue a ver a Śrī Caitanya Mahāprabhu y, con gran placer, se postró a Sus pies de loto.
Text 101:
Raghunātha Bhaṭṭa padl jako tyč k lotosovým nohám Śrī Caitanyi Mahāprabhua a Pán ho pak obejmul, neboť dobře věděl, kdo to je.
Text 101:
Raghunātha Bhaṭṭa se postró, derecho como un palo, a los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu. El Señor entonces le abrazó, sabiendo bien quién era.
Text 102:
Raghunātha se Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi uctivě poklonil také za Tapanu Miśru a Candraśekhara, a Pán se ptal, co dělají.
Text 102:
Raghunātha ofreció reverencias respetuosas a Śrī Caitanya Mahāprabhu de parte de Tapana Miśra y Candraśekhara; también el Señor preguntó por ellos.
Text 103:
„Je velmi dobré, že jsi sem přišel,“ řekl Pán. „Nyní jdi zhlédnout Pána Jagannātha, který má oči jako lotosy. Dnes přijmeš prasādam tady u Mě.“
Text 103:
«Es muy bueno que hayas venido —dijo el Señor—. Ahora ve a ver al Señor Jagannātha, el de ojos de loto. Hoy tomarás prasādam aquí, en Mi casa.»
Text 104:
Pán požádal Govindu, aby pro Raghunātha Bhaṭṭu zařídil ubytování, a potom ho představil všem oddaným, počínaje Svarūpou Dāmodarem Gosvāmīm.
Text 104:
El Señor dijo a Govinda que se encargase del alojamiento de Raghunātha Bhaṭṭa y entonces lo presentó a todos los devotos, comenzando por Svarūpa Dāmodara Gosvāmī.
Text 105:
Raghunātha Bhaṭṭa tak žil se Śrī Caitanyou Mahāprabhuem osm měsíců a Pánovou milostí každým dnem pociťoval neustále se zvětšující transcendentální štěstí.
Text 105:
De ese modo, Raghunātha Bhaṭṭa pasó ocho meses seguidos con Śrī Caitanya Mahāprabhu y, por la misericordia del Señor, sentía que su felicidad trascendental aumentaba cada día.
Text 106:
Občas doma uvařil rýži s různými druhy zeleniny a pozval Śrī Caitanyu Mahāprabhua.
Text 106:
Cada cierto tiempo, cocinaba arroz con hortalizas estofadas e invitaba a Śrī Caitanya Mahāprabhu a su casa.
Text 107:
Raghunātha Bhaṭṭa byl zkušeným kuchařem a vše, co uvařil, chutnalo jako nektar.
Text 107:
Raghunātha Bhaṭṭa era un cocinero experto. Todo lo que cocinaba sabía como el néctar.
Text 108:
Veškeré jídlo, které připravil, přijímal Śrī Caitanya Mahāprabhu s velkým uspokojením. Poté, co se Pán nasytil, Raghunātha Bhaṭṭa snědl zbytky.
Text 108:
Śrī Caitanya Mahāprabhu aceptaba con gran satisfacción toda la comida que preparaba. Una vez satisfecho el Señor, Raghunātha Bhaṭṭa comía Sus remanentes.
Text 109:
Když se Rāmadāsa Viśvāsa setkal se Śrī Caitanyou Mahāprabhuem, Pán mu neprojevil žádnou zvláštní milost, i když to bylo jejich první setkání.
Text 109:
Cuando Rāmadāsa Viśvāsa fue a ver a Śrī Caitanya Mahāprabhu, el Señor no le dio ninguna muestra especial de misericordia, aunque era su primer encuentro.
Text 110:
Rāmadāsa Viśvāsa byl v srdci impersonalista, který toužil po splynutí s Pánem, a byl velmi pyšný na svoji učenost. Śrī Caitanya Mahāprabhu je vševědoucí Nejvyšší Pán, Osobnost Božství, který zná srdce každého, a tak o tom všem věděl.
Text 110:
En su corazón, Rāmadāsa Viśvāsa era un impersonalista que deseaba fundirse en la existencia del Señor, y estaba muy orgulloso de su erudición. Śrī Caitanya Mahāprabhu, que es la omnisciente Suprema Personalidad de Dios, puede entender el corazón de todos, de modo que sabía todo esto.
Text 111:
Rāmadāsa Viśvāsa se usídlil v Džagannáth Purí a učil Paṭṭanāyakovu rodinu (potomky Bhavānandy Rāye) Kāvya-prakāśu.
Text 111:
Rāmadāsa Viśvāsa estableció entonces su residencia en Jagannātha Purī y dio lecciones sobre el Kāvya-prakāśa a la familia Paṭṭanāyaka [los descendientes de Bhavānanda Rāya].
Text 112:
Po osmi měsících se Śrī Caitanya Mahāprabhu s Raghunāthem Bhaṭṭou rozloučil a přitom mu rezolutně zakázal se oženit. „Nežeň se,“ řekl Pán.
Text 112:
Pasados ocho meses, al despedirse de Raghunātha Bhaṭṭa, Śrī Caitanya Mahāprabhu le prohibió categóricamente casarse. «No te cases», dijo el Señor.
Text 113:
Śrī Caitanya Mahāprabhu Raghunāthovi Bhaṭṭovi řekl: „Tvoji staří rodiče jsou oddaní, tak jim po návratu domů služ a studuj Śrīmad-Bhāgavatam od čistého vaiṣṇavy, který poznal Boha.“
Text 113:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo a Raghunātha Bhaṭṭa: «Cuando regreses a casa, sirve a tus ancianos padres, que son devotos, y trata de estudiar el Śrīmad-Bhāgavatam de labios de un vaiṣṇava puro que haya comprendido a Dios».
Text 114:
Na závěr Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl: „Přijď zase do Níláčaly (Džagannáth Purí).“ Po těchto slovech Pán pověsil Raghunāthovi Bhaṭṭovi na krk své vlastní korálky.
Text 114:
Śrī Caitanya Mahāprabhu concluyó: «Ven de nuevo a Nīlācala [Jagannātha Purī]». Tras estas palabras, el Señor puso Su propio collar de cuentas en el cuello de Raghunātha Bhaṭṭa.
Text 115:
Potom ho Pán obejmul a rozloučil se s ním. Raghunātha Bhaṭṭa byl dojatý extází lásky a z nadcházejícího odloučení od Śrī Caitanyi Mahāprabhua se rozplakal.
Text 115:
Entonces el Señor le abrazó y Se despidió de él. Sobrecogido de amor extático, Raghunātha Bhaṭṭa se echó a llorar debido a la inminente separación de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 116:
Poté, co dostal svolení od Śrī Caitanyi Mahāprabhua a všech oddaných, v čele se Svarūpou Dāmodarem, se Raghunātha Bhaṭṭa vrátil do Váránasí.
Text 116:
Tras pedir permiso a Śrī Caitanya Mahāprabhu y a todos los devotos, comenzando por Svarūpa Dāmodara, Raghunātha Bhaṭṭa regresó a Vārāṇāsī.
Text 117:
V souladu s pokyny Śrī Caitanyi Mahāprabhua po čtyři roky neustále sloužil svému otci a matce. Pravidelně také studoval Śrīmad-Bhāgavatam pod vedením seberealizovaného vaiṣṇavy.
Text 117:
Conforme a las instrucciones de Śrī Caitanya Mahāprabhu, durante cuatro años sirvió a sus padres continuamente. Además, estudiaba regularmente el Śrīmad-Bhāgavatam con un vaiṣṇava autorrealizado.
Text 118:
Potom jeho rodiče v Káší (Váránasí) zemřeli, a on byl zcela odpoutaný. Vrátil se tedy za Śrī Caitanyou Mahāprabhuem, poté, co přerušil veškeré vztahy se svým domovem.
Text 118:
Entonces sus padres murieron en Kāśī [Vārāṇasī], y él se desapegó, de modo que regresó con Śrī Caitanya Mahāprabhu, abandonando toda relación con su hogar.
Text 119:
Stejně jako dříve zůstal Raghunātha ve společnosti Śrī Caitanyi Mahāprabhua nepřetržitě osm měsíců. Potom mu Pán dal následující pokyn:
Text 119:
Como anteriormente, Raghunātha pasó otros ocho meses seguidos con Śrī Caitanya Mahāprabhu, al cabo de los cuales, el Señor le dio la siguiente orden.
Text 120:
„Můj drahý Raghunāthe, jdi na Můj pokyn do Vrindávanu a žij tam, pod ochranou Rūpy a Sanātany Gosvāmīch.“
Text 120:
«Mi querido Raghunātha, siguiendo Mi orden, ve a Vṛndāvana y vive allí bajo la tutela de los gosvāmīs Rūpa y Sanātana.
Text 121:
„Ve Vrindávanu zpívej dvacet čtyři hodin denně Hare Kṛṣṇa mantru a neustále čti Śrīmad-Bhāgavatam. Kṛṣṇa, Nejvyšší Osobnost Božství, ti brzy udělí svou milost.“
Text 121:
«En Vṛndāvana, debes recitar el mantra Hare Kṛṣṇa las veinticuatro horas del día y leer continuamente el Śrīmad-Bhāgavatam. Kṛṣṇa, la Suprema Personalidad de Dios, muy pronto te concederá Su misericordia.»
Text 122:
Po těchto slovech Śrī Caitanya Mahāprabhu Raghunātha Bhaṭṭu objal a Raghunātha tak byl Pánovou milostí oživen extatickou láskou ke Kṛṣṇovi.
Text 122:
Tras decir esto, Śrī Caitanya Mahāprabhu abrazó a Raghunātha Bhaṭṭa y, por la misericordia del Señor, Raghunātha se llenó de amor extático por Kṛṣṇa.
Text 123:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dostal na slavnosti trochu nekořeněného betelu a přibližně šest metrů dlouhou girlandu z lístků tulasī, kterou měl na sobě Pán Jagannātha.
Text 123:
En un festival, Śrī Caitanya Mahāprabhu había recibido betel sin especias y un collar de hojas de tulasī de catorce codos de largo [algo más de seis metros]. Era un collar que había llevado el Señor Jagannātha.
Text 124:
Pán Śrī Caitanya Mahāprabhu dal girlandu i betel Raghunāthovi Bhaṭṭovi, který je přijal jako své uctívané Božstvo a s velkou péčí je opatroval.
Text 124:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dio el collar y el betel a Raghunātha Bhaṭṭa, quien, considerándolos una Deidad de adoración, los guardó con mucho cuidado.
Text 125:
Potom Raghunātha Bhaṭṭa se svolením od Śrī Caitanyi Mahāprabhua odešel do Vrindávanu. Jakmile tam přišel, uchýlil se do péče Rūpy a Sanātany Gosvāmīch.
Text 125:
Tras pedir permiso a Śrī Caitanya Mahāprabhu, Raghunātha Bhaṭṭa partió hacia Vṛndāvana. Al llegar allí, se puso bajo la tutela de Rūpa y Sanātana Gosvāmīs.
Text 126:
Raghunātha Bhaṭṭa byl při recitaci Śrīmad-Bhāgavatamu ve společnosti Rūpy a Sanātany zaplaven extatickou láskou ke Kṛṣṇovi.
Text 126:
Cuando recitaba el Śrīmad-Bhāgavatam en compañía de Rūpa y Sanātana, Raghunātha Bhaṭṭa se veía abrumado de amor extático por Kṛṣṇa.
Text 127:
Milostí Śrī Caitanyi Mahāprabhua zakoušel příznaky extatické lásky – slzy, chvění a přeskakování hlasu. Protože měl oči plné slz a zalknuté hrdlo, nemohl v recitaci Śrīmad-Bhāgavatamu pokračovat.
Text 127:
Por la misericordia de Śrī Caitanya Mahāprabhu, experimentaba los signos del amor extático: lágrimas, temblores y la voz entrecortada. Los ojos se le llenaban de lágrimas y se le ahogaba la voz, de modo que no podía recitar el Śrīmad-Bhāgavatam.
Text 128:
Hlas měl sladký jako kukačka a každý verš ze Śrīmad-Bhāgavatamu dokázal recitovat ve třech či čtyřech melodiích. Poslouchat jeho přednes tedy bylo nesmírně sladké.
Text 128:
Su voz era tan dulce como la del cuclillo, y sabía recitar cada verso del Śrīmad-Bhāgavatam con tres o cuatro melodías distintas. Así, sus recitaciones eran muy dulces para el oído.
Text 129:
Když četl nebo slyšel o kráse a sladkosti Kṛṣṇy, byl dojatý extází lásky a nic jiného nebral na vědomí.
Text 129:
Cuando recitaba o escuchaba acerca de la belleza y la dulzura de Kṛṣṇa, se sentía sobrecogido de amor extático y se olvidaba de todo.
Text 130:
Raghunātha Bhatta se tak zcela odevzdal u lotosových nohou Pána Govindy, které se pro něho staly vším.
Text 130:
De ese modo, Raghunātha Bhaṭṭa se entregó plenamente a los pies de loto del Señor Govinda, y esos pies de loto se volvieron su vida misma.
Text 131:
Svým žákům potom Raghunātha Bhaṭṭa nařídil, aby pro Govindu postavili chrám, a sám pro Govindu vyrobil různé ozdoby, včetně flétny a náušnic ve tvaru žraloka.
Text 131:
Más tarde, Raghunātha Bhaṭṭa ordenó a sus discípulos que construyeran un templo para Govinda. Él mismo preparó diversos ornamentos para Govinda, entre ellos una flauta y pendientes en forma de tiburón.
Text 132:
Raghunātha Bhaṭṭa nenaslouchal o ničem, co patří k hmotnému světu, ani o takových věcech nemluvil. Mluvil jen o Kṛṣṇovi a celé dny a noci Pána uctíval.
Text 132:
Raghunātha Bhaṭṭa ni escuchaba ni hablaba de nada del mundo material. Simplemente hablaba de Kṛṣṇa y adoraba al Señor día y noche.
Text 133:
Nikdy neposlouchal pomluvy jakéhokoli vaiṣṇavy, ani hovory o jeho špatném chování. Jediné, co věděl, bylo, že každý slouží Kṛṣṇovi. Ničemu jinému nerozuměl.
Text 133:
Jamás prestaba oídos a las blasfemias contra algún vaiṣṇava, ni a los comentarios acerca de la mala conducta de algún devoto. Lo único que sabía era que todo el mundo estaba ocupado en el servicio de Kṛṣṇa; no entendía nada más.
Text 134:
V době, kdy byl Raghunātha Bhaṭṭa Gosvāmī pohroužený ve vzpomínání na Pána Kṛṣṇu, bral girlandu z tulasī a prasādam Pána Jagannātha, které dostal od Śrī Caitanyi Mahāprabhua, svázal je dohromady a nosil je pověšené na krku.
Text 134:
Cuando estaba absorto en el recuerdo del Señor Kṛṣṇa, Raghunātha Bhaṭṭa Gosvāmī tomaba el collar de tulasī y el prasādam del Señor Jagannātha que Śrī Caitanya Mahāprabhu le había dado, los ataba juntos y se los ponía en el cuello.
Text 135:
Takto jsem popsal mocnou milost Śrī Caitanyi Mahāprabhua, díky které byl Raghunātha Bhaṭṭa Gosvāmī neustále naplněný extatickou láskou ke Kṛṣṇovi.
Text 135:
De este modo, he hablado de la poderosa misericordia de Śrī Caitanya Mahāprabhu, por la cual Raghunātha Bhaṭṭa Gosvāmī se sentía constantemente sobrecogido de amor extático por Kṛṣṇa.
Text 136-137:
V této kapitole jsem hovořil o třech tématech: o návštěvě Jagadānandy Paṇḍita ve Vrindávanu, o tom, jak Śrī Caitanya Mahāprabhu naslouchal zpěvu jedné deva-dāsī z Jagannāthova chrámu, a jak Raghunātha Bhaṭṭa Gosvāmī dosáhl díky milosti Pána Śrī Caitanyi Mahāprabhua extatické lásky ke Kṛṣṇovi.
Texts 136-137:
En este capítulo he hablado de tres temas: la visita de Jagadānanda Paṇḍita a Vṛndāvana, el episodio en que Śrī Caitanya Mahāprabhu escuchó la canción de la deva-dāsī del templo de Jagannātha, y la misericordia de Śrī Caitanya Mahāprabhu, por la que Raghunātha Bhaṭṭa Gosvāmī alcanzó el amor extático por Kṛṣṇa.
Text 138:
Každému, kdo o všech těchto tématech naslouchá s vírou a láskou, udělí Śrī Caitanya Mahāprabhu neboli Gaurahari extatickou lásku ke Kṛṣṇovi.
Text 138:
Śrī Caitanya Mahāprabhu [Gaurahari] concede el amor extático por Kṛṣṇa a todo el que escuche estos temas con amor y fe.
Text 139:
Já, Kṛṣṇadāsa, kráčím ve stopách Śrī Rūpy a Śrī Raghunātha a vyprávím Śrī Caitanya-caritāmṛtu. A protože vždy toužím po jejich milosti, modlím se u jejich lotosových nohou.
Text 139:
Orando a los pies de loto de Śrī Rūpa y Śrī Raghunātha, siempre deseando su misericordia, yo, Kṛṣṇadāsa, narro el Śrī Caitanya-caritāmṛta, siguiendo sus pasos.