Skip to main content

Text 107

Text 107

Verš

Texto

bhrama, pramāda, vipralipsā, karaṇāpāṭava
īśvarera vākye nāhi doṣa ei saba
bhrama, pramāda, vipralipsā, karaṇāpāṭava
īśvarera vākye nāhi doṣa ei saba

Synonyma

Palabra por palabra

bhrama — omyl; pramāda — iluze; vipralipsā — sklon podvádět; karaṇa-apāṭava — nedokonalost hmotných smyslů; īśvarera — Pána; vākye — v řeči; nāhi — není; doṣa — chyba; ei saba — to vše.

bhrama—errores; pramāda—ilusión; vipralipsā—propósitos engañosos; karaṇa-apāṭava—ineficacia de los sentidos materiales; īśvarera—del Señor; vākye—las palabras; nāhi—no hay; doṣa—defecto; ei saba—todo esto.

Překlad

Traducción

„Hmotné nedostatky v podobě omylů, iluze, podvádění a nedokonalosti smyslů se ve slovech Nejvyšší Osobnosti Božství nenacházejí.“

«Los defectos materiales consistentes en errores, ilusiones, engaños e ineficacia de los sentidos no existen en las palabras de la Suprema Personalidad de Dios.

Význam

Significado

Omyl znamená vnímat něco jinak, než jaké to je, nebo přijímat nepravé poznání. Někdo může například v šeru vidět provaz a myslet si, že to je had, nebo považovat lesknoucí se lasturu ústřice za zlato. To jsou omyly. Iluze je špatné pochopení, jež vzniká nepozorným nasloucháním, a podvádění znamená předávat toto nedokonalé poznání dalším. Materialističtí vědci a filosofové často používají slova jako „možná“ a „asi“, neboť neznají úplnou skutečnost. Jejich poučování druhých je tedy příkladem podvádění. Posledním nedostatkem materialistického člověka jsou jeho nedokonalé smysly. Naše oči například mají schopnost vidět, ale ne to, co je příliš daleko, ani to, co je oku nejblíže, to znamená oční víčka. Našim necvičeným očím se slunce jeví jako talíř a očím člověka trpícího žloutenkou připadá všechno žluté. Na poznání získané tak nedokonalými smysly se tedy nelze spoléhat. Stejně nedokonalé jsou i uši. Nejsme schopni slyšet zvuky vydávané ve velké vzdálenosti, dokud si k uchu nepřiložíme telefonní sluchátko. Budeme-li podobně analyzovat všechny své smysly, zjistíme, že jsou do jednoho nedokonalé. Získávat poznání smysly je tedy k ničemu. Védský způsob je naslouchat autoritě. V Bhagavad-gītě (4.2) Pán Kṛṣṇa uvádí: evaṁ paramparā-prāptam imaṁ rājarṣayo viduḥ – „Tato nejvyšší věda tak byla předávána řetězcem učednické posloupnosti a svatí králové ji chápali tímto způsobem.“ Musíme naslouchat nikoliv telefonu, ale autorizované osobě, protože ta má skutečné poznání.

Un error consiste en tomar un objeto como si fuese diferente de lo que es, o en la aceptación de un conocimiento falso. Por ejemplo, puede verse una cuerda en la oscuridad y creer que es una serpiente, o puede verse una concha de ostra brillante y creer que es oro. Estos son errores. Análogamente, una ilusión es un equívoco que surge de una falta de atención al escuchar, y el engaño es la transmisión a los demás de este conocimiento defectuoso. Los científicos y filósofos materialistas emplean generalmente expresiones tales como «puede que» y «quizás», porque no tienen el conocimiento real de los hechos completos. Por tanto, su enseñanza a los demás es un ejemplo de engaño. El defecto definitivo del materialista reside en la ineficacia de sus sentidos. Aunque nuestros ojos, por ejemplo, tienen la capacidad de ver, no pueden percibir lo que está a cierta distancia, ni pueden ver los párpados, que es lo que está más cerca de ellos. Para nuestros ojos inexpertos, el Sol parece un plato, y a los ojos del que tiene ictericia, todo parece amarillo. Por tanto, no podemos confiar en el conocimiento que adquirimos con estos ojos imperfectos. Los oídos también son imperfectos. No podemos oír un sonido que vibra a gran distancia a menos que acerquemos el teléfono a nuestro oído. Igualmente, si analizamos todos los sentidos de esta manera, nos daremos cuenta de que todos son imperfectos. Por lo tanto, es inútil adquirir conocimiento por medio de los sentidos. El proceso védico consiste en escuchar a quien tiene autoridad. En la Bhagavad-gītā (4.2), dice el Señor: evaṁ paramparā-prāptam imaṁ rājarṣayo viduḥ, «La ciencia suprema se recibía así a través de la cadena de sucesión discipular, y los reyes santos la comprendieron de ese modo». Debemos escuchar, no el teléfono, sino a alguien que esté autorizado, porque es quien tiene el verdadero conocimiento.