Skip to main content

Text 108

Text 108

Verš

Texto

bhāgyavanta digvijayī saphala-jīvana
vidyā-bale pāila mahāprabhura caraṇa
bhāgyavanta digvijayī saphala-jīvana
vidyā-bale pāila mahāprabhura caraṇa

Synonyma

Palabra por palabra

bhāgyavanta — velmi požehnaný; dig-vijayī — básnický přeborník; sa-phala — úspěšný; jīvana — život; vidyā-bale — na základě své učenosti; pāila — dostal; mahā-prabhura — Pána Caitanyi Mahāprabhua; caraṇa — lotosové nohy.

bhāgyavanta—muy afortunado; dig-vijayī—el campeón de poesía; sa-phala—éxito; jīvana—vida; vidyā-bale—por la fuerza de la erudición; pāila—obtuvo; mahā-prabhura—del Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu; caraṇa—pies de loto.

Překlad

Traducción

Tento básnický přeborník byl jistě nesmírně požehnaný. Díky jeho obšírným vědomostem a odbornému vzdělání byl jeho život úspěšný, a tak dospěl do útočiště u Pána Caitanyi Mahāprabhua.

Sin duda, el campeón de poesía fue sumamente afortunado. Su vida fue un éxito por sus amplios conocimientos y gran erudición, y de esta manera alcanzó el refugio de Śrī Caitanya Mahāprabhu.

Význam

Significado

Śrī Narottama dāsa Ṭhākura zpíval, že nejlepší kvalifikací pro přijetí útočiště u lotosových nohou Pána Caitanyi je být ten nejpokleslejší, protože Pán přišel osvobodit zvláště pokleslé duše. V tomto věku žije pouze několik málo učenců a téměř každý je pokleslý pojídač masa, opilec a sukničkář nebo hazardér. Takové osoby nejsou nikdy uznávány za učence, přestože tak vystupují. Jelikož tito takzvaní učenci povrchně vidí, že se Caitanya Mahāprabhu sdružuje s pokleslými dušemi, myslí si, že je dobrý pouze pro nižší třídu lidí a že oni sami Ho nepotřebují. Tito učenci se proto k hnutí pro vědomí Kṛṣṇy nepřipojují. Být pyšný na svoji falešnou učenost je tedy překážkou v přijetí hnutí pro vědomí Kṛṣṇy. Zde však máme zvláštní případ, neboť i když byl tento básnický přeborník nesmírně vzdělaným učencem, Pán ho také obdařil svou přízní, protože básník se Mu pokorně odevzdal.

Śrīla Narottama dāsa Ṭhākura ha cantado que el mejor requisito para refugiarse en los pies de loto de Śrī Caitanya consiste en ser el más caído, porque el Señor vino de manera específica para liberar a las almas caídas. En esta época hay muy pocos eruditos. Casi todos son caídos comedores de carne, borrachos, mujeriegos o jugadores. A esa clase de personas nunca se les considera grandes eruditos, aunque alardeen de serlo. Como esos supuestos eruditos ven, de una manera superficial, que Caitanya Mahāprabhu se relaciona con almas caídas, piensan que el Señor es apropiado para gente de clase inferior, pero que ellos mismos no Le necesitan. De modo que esos eruditos no adoptan el movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa. Enorgullecerse de la falsa erudición es, por tanto, una incapacitación para aceptar el movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa. Pero aquí encontramos un ejemplo especial, porque, aunque el campeón de poesía era un erudito sumamente culto, el Señor también le favoreció a causa de su humilde sumisión.