Skip to main content

TEXT 44

TEXT 44

Verš

Texto

pūrvābhyāsena tenaiva
hriyate hy avaśo ’pi saḥ
jijñāsur api yogasya
śabda-brahmātivartate
pūrvābhyāsena tenaiva
hriyate hy avaśo ’pi saḥ
jijñāsur api yogasya
śabda-brahmātivartate

Synonyma

Palabra por palabra

pūrva — dřívějším; abhyāsena — praktikováním; tena — tím; eva — zajisté; hriyate — je přitahován; hi — bezpečně; avaśaḥ — mimovolně; api — také; saḥ — on; jijñāsuḥ — zkoumavý; api — dokonce; yogasya — o yoze; śabda-brahma — rituální zásady písem; ativartate — překonává.

pūrva — anterior; abhyāsena — mediante la práctica; tena — con eso; eva — ciertamente; hriyate — es atraído; hi — con toda seguridad; avaśaḥ — automáticamente; api — también; saḥ — él; jijñāsuḥ — indagador; api — incluso; yogasya — acerca del yoga; śabda-brahma — principios rituales de las Escrituras; ativartate — trasciende.

Překlad

Traducción

Díky božskému vědomí z předchozího života ho začnou přitahovat principy yogy, a to mimovolně, aniž by po nich pátral. Tento zvídavý transcendentalista stojí vždy nad rituálními zásadami písem.

En virtud de la conciencia divina de su vida anterior, él se siente atraído automáticamente a los principios yóguicos, aun sin buscarlos. Ese trascendentalista indagador siempre está por encima de los principios rituales de las Escrituras.

Význam

Significado

Pokročilé yogīny příliš nepřitahují obřady popsané v písmech, ale zato je automaticky přitahují jógové principy, díky kterým mohou dospět k úplnému vědomí Kṛṣṇy, nejvyšší dokonalosti yogy. Ve Śrīmad-Bhāgavatamu (3.33.7) je tento nezájem pokročilých transcendentalistů o védské obřady vyložen takto:

Los yogīs adelantados no están muy atraídos a los rituales de las Escrituras, pero de un modo automático se sienten atraídos a los principios del yoga, los cuales pueden elevarlos al estado de plena conciencia de Kṛṣṇa, la máxima perfección del yoga. En el Śrīmad-Bhāgavatam (3.33.7), esa indiferencia hacia los rituales védicos por parte de los trascendentalistas adelantados, se explica de la siguiente manera:

aho bata śva-paco ’to garīyān
yaj-jihvāgre vartate nāma tubhyam
tepus tapas te juhuvuḥ sasnur āryā
brahmānūcur nāma gṛṇanti ye te
aho bata śva-paco ’to garīyān
yaj-jihvāgre vartate nāma tubhyam
tepus tapas te juhuvuḥ sasnur āryā
brahmānūcur nāma gṛṇanti ye te

“Ó můj Pane! Ti, kdo zpívají Tvá svatá jména, jsou nesmírně duchovně pokročilí, a to i když se narodili v rodinách pojídačů psů. Bezpochyby již podstoupili veškerou askezi, vykonali všechny druhy obětí, vykoupali se na všech posvátných místech a prostudovali všechna písma.”

«¡Oh, mi Señor!, las personas que cantan los santos nombres de Su Señoría están sumamente adelantadas en la vida espiritual, incluso si han nacido en familias de comeperros. Esos cantores han ejecutado sin duda toda clase de austeridades y sacrificios, se han bañado en todos los lugares sagrados y han concluido todos los estudios de las Escrituras».

Slavný příklad dal v této souvislosti Pán Caitanya, který přijímal Ṭhākuru Haridāsu za jednoho ze svých nejvýznačnějších žáků. I když se Ṭhākura Haridāsa shodou okolností narodil v muslimské rodině, Pán Caitanya ho povznesl na úroveň nāmācāryi za to, že důsledně dodržoval zásadu každý den pronést tři sta tisíc Pánových svatých jmen Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. A jelikož zpíval svaté jméno Pána neustále, rozumí se, že ve svém předchozím životě musel dodržet všechny rituální postupy Ved, śabda-brahma. Nikdo se tedy nemůže uchýlit k následování zásad spojených s vědomím Kṛṣṇy či začít zpívat svaté jméno Pána, Hare Kṛṣṇa, aniž by byl očištěn.

Un ejemplo famoso de esto lo presentó el Señor Caitanya, quien aceptó a Ṭhākura Haridāsa como uno de Sus discípulos más importantes. Aunque Ṭhākura Haridāsa había nacido en una familia musulmana, el Señor Caitanya lo elevó a la posición de nāmācārya, debido a su rígida observancia del principio de cantar diariamente trescientos mil santos nombres del Señor: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. Y como él cantaba el santo nombre del Señor constantemente, se sobrentiende que en su vida anterior debe de haber pasado por todos los métodos rituales de los Vedas, conocidos como śabda-brahma. Por consiguiente, a menos que uno se purifique, no puede adoptar el principio del cultivo de conciencia de Kṛṣṇa, ni dedicarse al canto del santo nombre del Señor, Hare Kṛṣṇa.