TEXT 69

Verš

Tekstas

yā niśā sarva-bhūtānāṁ
tasyāṁ jāgarti saṁyamī
yasyāṁ jāgrati bhūtāni
sā niśā paśyato muneḥ

Synonyma

Synonyms

yā — co; niśā — je nocí; sarva — všech; bhūtānām — živých bytostí; tasyām — v tom; jāgarti — bdí; saṁyamī — ten, který ovládá sám sebe; yasyām — ve kterém; jāgrati — bdí; bhūtāni — všechny bytosti; sā — to je; niśā — nocí; paśyataḥ — pro toho, kdo zkoumá své nitro; muneḥ — mudrce.

yā — kas; niśā — yra naktis; sarva — visoms; bhūtānām — gyvosioms esybėms; tasyām — tame; jāgarti — yra prabudęs; saṁyamī — save sutvardęs; yasyām — kame; jāgrati — prabudę; bhūtāni — visos būtybės; sā — tai yra; niśā — naktis; paśyataḥ — į save įsigilinusiam; muneḥ — išminčiui.

Překlad

Translation

To, co je pro všechny bytosti nocí, je časem bdění pro toho, kdo ovládá sám sebe. A to, co je pro všechny bytosti čas bdění, je pro toho, kdo zkoumá své nitro, naopak noc.

Tai, kas visoms būtybėms yra naktis, susitvardžiusiajam – būdravimo metas. O visų būtybių būdravimas yra naktis įsigilinusiam į save išminčiui.

Význam

Purport

Jsou dva druhy inteligentních lidí: jeden je inteligentní pokud jde o hmotné činnosti zaměřené na uspokojování smyslů a druhý hledí do svého nitra a uvědomuje si nutnost rozvoje seberealizace. Činnosti tohoto introspektivního mudrce, přemýšlivého člověka, jsou nocí pro ty, kdo jsou pohrouženi do hmoty. Materialisté v této noci spí, neboť nevědí nic o seberealizaci. Mudrc, který hledí do svého nitra, zůstává v “noci” materialistických lidí bdělý. S postupným duchovním pokrokem pociťuje transcendentální radost, zatímco člověk zaneprázdněný materialistickými činnostmi — který “spí”, pokud jde o seberealizaci — sní o různých smyslových radostech a tak se někdy ve svém spánku cítí šťastný a jindy nešťastný. Introspektivní člověk je vůči materialistickému štěstí a neštěstí vždy netečný. Pokračuje ve svých činnostech charakteristických pro seberealizaci, neovlivněn hmotnými reakcemi.

KOMENTARAS: Yra dviejų kategorijų sumanūs žmonės. Vieni sumaniai siekia juslinio pasitenkinimo materialioje veikloje, o kiti gilinasi į save ir prabunda savęs pažinimui. Materijos užvaldytiems žmonėms save stebinčio išminčiaus ar giliai mąstančio žmogaus veikla – tarsi naktis. Tokią naktį materialistiški žmonės miega, nes nieko neišmano apie savęs pažinimą. Kai materialistui ateina „naktis“, į save įsigilinęs išminčius lieka budrus. Išminčius jaučia transcendentinį malonumą tolydžio keldamas dvasios kultūrą, o žmogus, pasinėręs į materialistinę veiklą, negali prabusti savęs pažinimui ir sapnuoja įvairiausius juslinius malonumus. Tokio miego būsenoje jis kartais jaučiasi laimingas, o kartais kenčia. Į save įsigilinęs žmogus visad abejingai žvelgia į materialistišką laimę ir nelaimę. Jis toliau tęsia savęs pažinimo praktiką ir materijos įtaka jo netrikdo.